Β΄ Κυριακή των Νηστειών – Γρηγορίου του Παλαμά
Ο ΟΣΙΟΣ ΙΛΑΡΙΩΝ ο Νέος
Ο ΑΓΙΟΣ ΗΡΩΔΙΩΝ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΡΩΣΟΙ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ο Θαυματουργός και ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ Όσιομάρτυρας, ο Σπηλαιώτης
Ο ΟΣΙΟΣ ΗΣΥΧΙΟΣ ο Ίεροσολυμίτης,
Αναλυτικά
Β΄ Κυριακή των Νηστειών – Γρηγορίου του Παλαμά
Εορτάζει 35 ημέρες πριν το Άγιο Πάσχα.
Ο ΟΣΙΟΣ ΙΛΑΡΙΩΝ ο Νέος
Υπήρξε ηγούμενος της Μονής Πελεκητής στην Τρίγλια και απεβίωσε ειρηνικά.
Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον
Ίλαρότητι τρόπων καλλωπιζόμενος, ως καθαρώτατον σκεύος της έπιπνοίας Χριστού, της ένθέου βιοτής έδείχθης έσοπτρον όθεν άστράπτεις νοητώς, αρετών μαρμαρυγάς, Πατήρ ημών Ίλαρίων, προς απλανή όδηγίαν, και σωτηρίαν των ψυχών ημών.
Ο ΑΓΙΟΣ ΗΡΩΔΙΩΝ
Είπε ο Κύριος: “Όστις θέλει οπίσω μου άκολουθείν, άπαρνησάσθω εαυτόν και άράτω τον σταυρόν αυτού και άκολουθείτω μοι”1. Δηλαδή, εκείνος πού θέλει να με ακολουθεί σαν μαθητής μου, ας διακόψει κάθε σχέση με το διεφθαρμένο από την αμαρτία εαυτό του και ας πάρει την απόφαση να υποστεί για μένα όχι μόνο κάθε θλίψη και δοκιμασία, αλλά ακόμη και σταυρικό θάνατο. Και τότε ας με ακολουθεί, μιμούμενος το παράδειγμα μου. Ένας τέτοιος μαθητής, μέσα στους 70 μαθητές του Κυρίου, ήταν και ο Ηρωδίων. Μετά την Ανάληψη του Κυρίου, ο Ήρωδίων αφοσιώθηκε στο κήρυγμα του Ευαγγελίου, συνεργάτης των 12 Αποστόλων, και ιδιαίτερα του Πέτρου. Μετά το μαρτυρικό θάνατο του Απ. Ανδρέα του Πρωτοκλήτου, στην Εκκλησία της Πάτρας επίσκοπος έγινε ο Ήρωδίων. Τα καθήκοντα της νέας του θέσης, ο Ήρωδίων τα επιτελούσε με αληθινό αποστολικό ζήλο. Άλλα ή λύσσα των ειδωλολατρών έμελλε να χτυπήσει και αυτόν. ‘Αφού τον συνέλαβαν, άγρια τον έδειραν και τον λιθοβόλησαν. Έπειτα, με τον πιο ωμό τρόπο τον έσφαξαν. Έτσι, ή ζωή του επισφραγίσθηκε με την έσχατη αυταπάρνηση και το αίμα του πότισε τον σπόρο του Ευαγγελίου και συνετέλεσε στη γρηγορότερη καρποφορία του στην ελληνική γη. (Ή μνήμη του επαναλαμβάνεται και την 8η Απριλίου).
1. Ευαγγέλιο Μάρκου, η’ 34.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΡΩΣΟΙ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ο Θαυματουργός και ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ Οσιομάρτυρας, ο Σπηλαιώτης
Ο ΟΣΙΟΣ ΗΣΥΧΙΟΣ ο Ιεροσολυμίτης,
Συγγραφεύς ανεκδότων συγγραμμάτων (+ 5ος αι.).