Υπό το ΦΩΣ της αξιακής σημασίας της 200ης Επετείου της Ελληνικής Επανάστασης και των όσων σχετικών δραστηριοτήτων έχουν προγραμματισθεί ή πρόκειται στο εγγύς μέλλον, και της γενικότερης συμβολής στην ευόδωσή τους, αλλά και υπό το ΣΚΟΤΟΣ της κορωναϊκής «υποδούλωσης» καθώς και κάποιων αρνητικών και ανησυχητικών φαινομένων, που τείνουν να μεταλλαχθούν σε πολιτικό κ.λπ. «κορωναϊό» και οφείλουμε να τα αποτρέψουμε, ορισμένες επισημάνσεις ίσως βοηθήσουν προσδοκώντας να εμπλουτισθούν και από άλλες επαϊόντων του ελληνισμού όπου Γης και να τεθούν υπόψη της Εθνικής Επιτροπής κ.ά. αρμοδίων φορέων.
Είναι εύλογα φυσικό η Αρκαδία να βρίσκεται στο επίκεντρο των εκδηλώσεων κ.λπ. της Επετείου για τους εξής, επιλεκτικά, λόγους:
1. Για τη σημαντικότατη συμβολή της στην Εθνική Απελευθέρωση.
2. Ιδιαίτερα με την απελευθέρωση της Τρίπολης καθώς και με την ανεπανάληπτη ανθρωποθυσία δεκάδων Κολοκοτρωναίων στον ιερό αγώνα της απελευθέρωσης.
3. Για τις σημαντικότατες νίκες στα Δερβενάκια και στο Βαλτέτσι, που σκόπιμο είναι να γίνει εισήγηση στην ΟΥΝΕΣΚΟ ώστε οι παραπάνω να συμπεριληφθούν στα προστατευόμενα ιστορικά μνημεία.
4. Επίσης, η συμβολή του Στρατηγού Παναγιώτης Κεφάλα στην επινόηση της πρώτης Ελληνικής Σημαίας μαζί με τον Γρηγόριο Παπαφλέσσα.
Πέραν, όμως, των προαναφερθέντων σπουδαίων ιστορικών ορόσημων, τα ακόλουθα συνθέτουν μια σπάνια οικουμενική εικόνα που αναδεικνύει την ιδιαιτερότητα της Αρκαδίας και συνδέεται, μεταφορικά, αλληγορικά, με την Επέτειο και αρμόζει να προβληθούν στα πλαίσια του εορτασμού της Επετείου:
1. Η σπουδαία θέση της Αρκαδίας στην Ελληνική Μυθολογία. Οι αρχαίοι θεοί που γεννήθηκαν ή/και έδρασαν στην Αρκαδία. Δίας+Καλλιστώ= Αρκάς, Πάνας, Λύκαιον Ορος, Παλλάντιο, Αργοναυτική Εκστρατεία κ.λπ.
2. Το σπουδαίο γνωμικό του Αριστοτέλη: «Οι Αρκάδες Φύλακες της Δικαιοσύνης».
3. Το αιώνιας και σπουδαίας ιστορικής και φιλοσοφικής αξίας και σημασίας απόφθεγμα “ET IN ARCADIA EGO»!
4. Η Διεθνής Αρκαδική Ακαδημία της Ρώμης, που ιδρύθηκε το 1690 από τη Βασίλισσα Χριστίνα της Σουηδίας, στην οποίαν συμμετείχαν διεθνούς κύρους προσωπικότητες, π.χ. Γκαίτε κ.ά., αλλά, δυστυχώς, το ελληνικό κράτος δεν την αξιοποίησε.
5. Αρκάδες, πρώτοι έποικοι της Κύπρου κ.λπ.
6. Η ΑΡΚΑΔΙΚΗ ΔΙΑΣΚΕΨΗ (Arcadian Conference) στην Ουάσιγκτον από 22/12/1941 έως 14/1/1942, όπου οι Φ. Ρούζβελτ και Τσόρτσιλ συζήτησαν τα μέτρα που έπρεπε να πάρουν για την αντιμετώπιση του Αξονα.
7. Η ανάδειξη Αρκάδων που τίμησαν την Αρκαδία και την Ελλάδα εντός και εκτός Επικράτειας π.χ. ο Αρκάς Νίκος Χριστόφιλος στην εφεύρεση του οποίου (Συγχροτρόνιο ή ARGUS) βασίστηκε η αντιπυρηνική ομπρέλα των ΗΠΑ. Επίσης ο διεθνούς κύρους Μουσικός και Μαέστρος Δημήτριος Μητρόπουλος, καθώς και Αρκάδες ευεργέτες ή άλλοι που διακρίθηκαν στην Πολιτική, στις Επιστήμες, Τέχνες κ.λπ. Οι Αρκαδικοί συλλογικοί φορείς μπορούν να συμβάλλουν στη συγκέντρωση σχετικών στοιχείων.
Επίσης, ΠΡΟΣΟΧΗ οι όποιες δραστηριότητες να μην εξαντληθούν στο καθαρά τυπικό-τελετουργικό μέρος, αλλά στη διαχρονική ουσιαστική συνέχειά τους ώστε η Επέτειος να αποτελέσει εμπνευστική δεξαμενή ιδεών για την υλοποίηση ουσιαστικών έργων και επιτευγμάτων για την ανάπτυξη, ευημερία και πρόοδο της Αρκαδίας και των Αρκάδων όπου Γης. Τέρμα στο ναρκισσισμό, στην εσωστρέφεια. Αξιοποίηση όλων των «πολιτικών ενεργειακών πόρων» όπου Γης. Και τέρμα στην υποκουλτούρα ΜΜΕ κ.λπ. που, κυρίως, με την ασύδοτη βία, άκρατο σεξ, άμετρο διαφημιστικό «πόλεμο» διαφθείρει τον γνήσιο πολιτισμό μας!
Και το ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ : Με αφετηρία την Επέτειο να καλλιεργηθεί μια Εθνοκεντρική παιδεία (χωρίς να παραβλέπουμε τα οικουμενικά ιδανικά της παγκόσμιας ειρήνης, της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, της διαφάνειας, τα οποία υπονομεύουν πολεμοκάπηλα, κερδοσκοπικά κυκλώματα) και μια πανεθνική στρατηγική, εμπνευσμένη από τις πολύτιμες παρακαταθήκες των Καποδίστρια, Κολοκοτρώνη κ.ά., για την αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων της χώρας, πρώτιστα των εθνικών όπως ο νέο-Οθωμανικός ιμπεριαλισμός, η επίλυση του Κυπριακού, του Σκοπιανού, του Βορειο-Ηπειρωτικού, η επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα κ.λπ. Εξυπακούεται ότι υπό τις παρούσες συνθήκες, ιδιαίτερα των τουρκικών προκλήσεων, απειλών κ.λπ., χρειάζονται ισχυρότατη διπλωματία και ισχυρότατες στρατιωτικές δυνάμεις, γιατί, όπως δίδασκαν οι αρχαίοι Λατίνοι, «Διπλωματία χωρίς όπλα είναι σαν ορχήστρα χωρίς όργανα», και «Όταν η διπλωματία σιγεί, μιλούν τα όπλα». Το σοφότατο παράδειγμα-δίδαγμα του Κολοκοτρώνη «Η διατήρηση της φυσιογνωμίας της μάχης» ας γίνει Πανεθνική Σημαία!
Ακόμη, μια ρηξικέλευθη πρόταση, ο ΟΗΕ ν’ ανακηρύξει την Ελλάδα «περιοχή απαλλαγμένη από πολέμους και συγκρούσεις και Οικουμενικό Κέντρο Δημοκρατίας και Πολιτισμού», πρόταση που έχει ήδη εγκριθεί από το Παρατηρητήριο Διεθνών Οργανισμών και την Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών. Παράλληλα ν’ αντιμετωπισθούν και άλλα σοβαρά προβλήματα όπως η δημογραφική συρρίκνωση και παρακμή, ενίσχυση της περιφερειακής ανάπτυξης, δημιουργία αγροτοπόλεων, τόνωση του πρωτογενούς τομέα, μεταφορά τεχνογνωσίας, αγροτικός και θρησκευτικός τουρισμός, αγροτικοί συνεταιρισμοί, αγροτικοί δρόμοι, υγιεινό περιβάλλον (όχι σκουπιδοκρατία), έργα υποδομής και αυστηρός έλεγχός τους ώστε να μην παρουσιάζονται απαράδεκτα φαινόμενα κατάρρευσης δρόμων ή επικίνδυνης συντόμευσής τους, αυθαίρετου και ύποπτου χαρακτηρισμού αγροτικών κτημάτων ως «δασικά» κ.λπ. για κερδοσκοπικούς λόγους, πάταξη της διαφθοράς, της αδιαφάνειας, εξυγίανση κομματικών, παρα-κομματικών συμπλεγμάτων και συνδικαλισμού καθώς και της παρα-παιδείας, πρόληψη και αποτροπή αφαίμαξης εγκεφάλων και δημιουργία κινήτρων για την παλιννόστηση τους κ.λπ. Όμως, ΠΡΟΣΟΧΗ για την ξαφνική εμφάνιση κομματικών, παρα-κομματικών κ.ά. «σαλταδόρων-ράμπο»-επιτηδείων, που για λόγους αυτοπροβολής και κερδοσκοπίας προσπαθούν ν’ αναπτύξουν ύποπτες πρωτοβουλίες για την εκτέλεση διαφόρων έργων στην Αρκαδία με την ευκαιρία της Επετείου, που είναι περιττά ή ανώφελα. Συνάμα, σοβαρά ζητήματα στο Παναρκαδικό Νοσοκομείο κ.λπ. παραμένουν άλυτα προς χάριν κάποιων επίσης επιτηδείων. Προσοχή στην υποκρισία, στους θεατρινισμούς, στις συνωμοσίες, στις λαμογιές, στους «μαυραγορίτες», που υπονομεύουν τη γνήσια δημοκρατία, ευημερία και πρόοδο!
Τέλος, το ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ: Καλλιέργεια και παγίωση της ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ γιατί δίχως αξιοκρατία δεν υπάρχει γνήσια ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ αλλά ΔΗΜΙΟΚΡΑΤΙΑ, το κράτος των «δημίων», που «αποκεφαλίζουν» τους καλύτερούς τους (όρα Περίανδρος «κολούειν τα υπερέχοντα») και αυτό προκαλεί διχασμούς κ.λπ., που τόσες τραγωδίες έχουν προκαλέσει. Ιδιαίτερα οι ‘Ελληνες, λόγω της ένδοξης ιστορίας τους, δεν ανέχονται την κοινωνική αδικία, τον κοινωνικό αποκλεισμό και αντιδρούν αρνητικά. Ευκαιρία, συνεπώς, στα πλαίσια της Επετείου, να εξοβελισθούν τα «αρχαία» πάθη και να σφυρηλατηθούν οι σπάνιες ελληνικές αρετές ώστε να προσβλέπουμε με σιγουριά σε ένα καλύτερο μέλλον!
Π.Ι.Καραφωτιάς, τ. Διευθύνων Σύμβουλος του Γραφείου ΟΗΕ για Ελλάδα, Κύπρο, Ισραήλ, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, συγγραφέας