Η συντριβή των χριστιανοδημοκρατών στις πρώτες εκλογές στη Γερμανία, δίνει ισχυρά διδάγματα αναφορικά με τις πολιτικές προεκτάσεις των οριζόντιων μέτρων απαγόρευσης για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Ακόμα κι αν η Γερμανία δεν είχε λάβει τόσο αυστηρά μέτρα όπως η Ελλάδα, ακόμα κι αν η γερμανική κυβέρνηση είχε δώσει πολλαπλάσιες ενίσχυσης στους πληγέντες επαγγελματίες και επιχειρηματίες που υποχρέωσε να αναστείλουν την λειτουργία τους, η τιμωρία της Μέρκελ ήταν σκληρή.
Είναι δεδομένο ότι το καθολικό κλείσιμο και τα μέτρα καταστολής για την αντιμετώπιση του κορονοϊού θα έχουν πολιτικό κόστος, το οποίο μπορεί να μην εκδηλώνεται στις δημοσκοπήσεις, είναι όμως βέβαιο ότι θα φανεί στις κάλπες.
Αυτό το βλέπουμε και στην Ελλάδα όπου παρά την υπεροχή του σε όλες τις σφυγμομετρήσεις τόσο για την πρόθεση ψήφου όσο και για την καταλληλότητα προσώπου, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αναγκάστηκε ακόμα και να απενεργοποιήσει σχόλια και αντιδράσεις στον προσωπικό του λογαριασμό στο YouTube, μετά τον ορυμαγδό αρνητικών εκδηλώσεων από χρήστες.
Ότι δηλαδή έγινε και στον προσωπικό λογαριασμό του πρωθυπουργού στο facebook. Στο Twitter δεν αναφερόμαστε, καθώς δυστυχώς η πλατφόρμα επιτρέπει την λειτουργία πλαστών λογαριασμών, άρα δεν μπορεί κάποιος να εξάγει ασφαλή συμπεράσματα από εκεί.
Για την κυβέρνηση υπάρχουν δύο δρόμοι.
Είτε να αναιρέσει την πολιτική της έναντι της πανδημίας, Ακυρώνοντας άμεσα τα μέτρα οριζόντιας απαγορεύσεις στην οικονομική και την κοινωνική δραστηριότητα, είτε να προσφυγή άμεσα στις κάλπες προκειμένου να εκμεταλλευθεί το δημοσκοπικό πλεονέκτημα – εάν πιστεύει ότι όντως το έχει.
Αλλιώς η πολιτική κατάρρευση θεωρείται δεδομένη.