Ας ηρεμήσουμε!
Του Δρος Ι. Θ. Μάζη*
Ο μεγάλος Κερκυραίος, ο κόντε Διονύσιος Σολωμός, εκείνος ο -δυστυχώς σήμερα- λησμονημένος, αλλά πάντοτε τόσο επίκαιρος, εκείνος ο φίνος αλλά φλογερός Ελληνας ευπατρίδης, φρόντισε στο κορυφαίο εθνικό του στιχούργημα, τον «Υμνο προς την Ελευθερία», να μας οπλίσει με την πλέον σημαντική του συμβουλή. Μια συμβουλή γεμάτη αγωνία και γνώση των αδυναμιών του λαού μας. Μας ετόνισε: «Ἀπὸ στόμα ὁποὺ φθονάει, Παλληκάρια, ἂς μὴν ’πωθῆ, πῶς τὸ χέρι σας κτυπάει τοῦ ἀδελφοῦ τὴν κεφαλή. […] Μὴν εἰποῦν στὸ στοχασμό τους, ξένα ἔθνη ἀληθινά: Ἐὰν μισοῦνται ἀνάμεσό τους δὲν τοὺς πρέπει ἐλευθεριά».
Και τούτα τα «ξένα έθνη» στη σημερινή ρευστή και χαοτική διεθνή συγκυρία υπογείως συνεπεξεργάζονται τη σφυρηλάτηση των συμφερόντων τους θυσιάζοντας την ελευθερία της Ελλάδος. Και γίνομαι σαφής: Η Τουρκία περιγράφει ως ζητήματα τα οποία είναι σε θέση να «διευθετήσει εποικοδομητικά» 1) τους S-400 με τις ΗΠΑ, 2) την αναχαίτιση των PYD/YPG στη Συρία και στο Ιράκ με τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και τη Γαλλία, 3) τη συνύπαρξή της με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία στη Λιβύη (υφισταμένου πάντα του έκνομου τουρκολιβυκού συμφώνου), 4) τη δυνατότητα προμήθειας εξοπλισμών και από τη Γαλλία, 5) συνομιλεί για νέες «διεξόδους» με τον «νού και την ψυχή του αραβικού κόσμου», όπως αποκάλεσε προχθές (08/03/20) την Αίγυπτο στο Bloomerg ο κ. Καλίν κ.λπ. Η κυβέρνηση των Αθηνών αξιολογεί όλα τούτα ως «κενή περιεχομένου τουρκική προπαγάνδα», αλλά οι εχέφρονες και οι πληροφορημένοι κρατούν πολλές επιφυλάξεις ως προς τις κυβερνητικές εκτιμήσεις που δεν επιτρέπει ο χώρος ενός άρθρου να αναλυθούν λεπτομερώς. Αλήθεια, εκείνη η ομιλία του Ελληνος πρωθυπουργού στο Αμερικανικό Κογκρέσο για πότε είπαμε ότι είναι προγραμματισμένη;
Και την ώρα που αυτά συμβαίνουν στον περίγυρό μας, Ελληνες ξυλοκοπούνται μεταξύ των και τα πλακόστρωτα κάποιων αθηναϊκών πλατειών βάφονται με αίμα ελληνικό, που χύνεται από χέρι ελληνικό… Και αν αυτή η κατάσταση συνεχίσει και εάν τα κοινοβουλευτικά κόμματα δεν αντιληφθούν άμεσα τη βαθύτερη ουσία της αγωνίας των στίχων του Κερκυραίου ευπατρίδη, η ευωχία του παρακράτους του κινουμένου από εντολές «ξένων υπηρεσιών» θα είναι μεγάλη! Και η μοίρα του ελλαδικού και του κυπριακού Ελληνισμού θα είναι ζοφερή, ιδίως εν μέσω άκαιρων και άστοχων «διερευνητικών» και υπονομευμένων ήδη «άτυπων πενταμερών»…
Και από τούτες τις λίγες γραμμές απευθύνω την ταπεινότατη δική μου αγωνία: Ελληνες πολίτες, όσοι σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε έτσι (και είμαστε οι συντριπτικά περισσότεροι), και Ελληνες πολιτικοί (και είμαι βέβαιος ότι όλοι νιώθουν έτσι), ας ηρεμήσουμε, ας σκεφτούμε, ας μιλήσουμε ήρεμα, «ήρεμα κι απλά».
*Καθηγητής Γεωπολιτικής, ΕΚΠΑ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ