Ζούμε την απόλυτη κατάρρευση. Υγειονομική, εθνική, οικονομική, κοινωνική. Κάτι αντίστοιχο με την εποχή του καθεστώτος Σημίτη, μόνο που τώρα έχουμε επιπλέον και την πανδημία. Η υγειονομική κρίση είναι πρωτοφανής. Ακόμα πιο πρωτοφανή όμως είναι τα μέτρα οριζόντιας απαγόρευσης οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας που έχουν επιβληθεί για την αντιμετώπιση της. Τα οποία αποδεικνύεται πως όχι μόνο δεν ανακόπτουν την πανδημία, αλλά διαλύουν τους υπόλοιπους τομείς της δημόσιας υγείας πέραν του κορονοϊού. Με ασύλληπτες συνέπειες για την υγεία των πολιτών.
Στα εθνικά θέματα ζούμε τραγικές στιγμές. Η Τουρκία επι μήνες έχει καταφέρει όχι μόνο να εισβάλει και να παραμείνει επί μακρόν σε περιοχές ελληνικής εθνικής κυριαρχίας η δικαιώματος ασκήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά της έχει επιτραπεί να κάνει ακόμα και χαρτογράφηση του βυθού για να αναπτύξει τα υποβρύχια της σε περίπτωση πολεμικής σύρραξης, στην καρδιά του Αιγαίου. Αυτό έκανε το περιβόητο Τσεσμέ. Έρευνα στο βυθό προκειμένου να βρεθούν λαγούμια για να τοποθετηθούν τα τουρκικά υποβρύχια προκειμένου να ανακόψουν την έξοδο του ελληνικού στόλου σε περίπτωση που η Τουρκία αποφασίσει να κάνει απόβαση σε νησί του ανατολικού Αιγαίου.
Το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο έχει αναρτηθεί στον ΟΗΕ, γεγονός που θα θεωρείτο αδιανόητο εάν για παράδειγμα στην προεδρία βρισκόταν ένας άριστος γνώστης του διεθνούς δικαίου, όπως ο Προκόπης Παυλόπουλος. Η Τουρκία σαρώνει την Λιβύη έχοντας επιλέξει και την μεταβατική κυβέρνηση της αρεσκείας της, ενώ η Ελλάδα απουσιάζει τελείως από τις εξελίξεις! Ουδείς όμως αναρωτιέται πως είναι δυνατόν η Τουρκία η οποία δεν έχει καμία σχέση με την Λιβύη να πρωταγωνιστεί ακόμα και στα διεθνή φόρα, ενώ η Ελλάδα που πρακτικά συνορεύει με την Λιβύη και η ασφάλεια στην Λιβύη είναι θέμα εθνικής ασφάλειας για την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη, να απουσιάζει εκκωφαντικά. Ακόμα και από την πενταμερή που γίνεται υπό την αιγίδα της ΕΕ.
Χώρες με τις οποίες η Ελλάδα σύναψε στρατηγική συμμαχία αμυντική συνεργασία όπως τα Εμιράτα και Σαουδική Αραβία, βάλλονται από τη νέα κυβέρνηση Μπάιντεν, αλλά η Ελλάδα δεν κάνει την παραμικρή κίνηση για να τις στηρίξει!
Οικονομική κατάρρευση στα πρότυπα του 1897
Σε όλα αυτά, έχουμε και την κατάρρευση της οικονομίας. Το ΑΕΠ έχει επιστρέψει στην εποχή Σημίτη, το 2000 δηλαδή, ενώ το δημόσιο χρέος έχει ανέβει στα επίπεδα του 1897. Του έτους δηλαδή της εθνικής καταστροφής. Γεγονός που σημαίνει ότι μία ακόμα και ανεπαίσθητη αύξηση των επιτοκίων, θα δικαιώσει την Μπάρκλεΐς η οποία χαρακτήρισε το ελληνικό δημόσιο χρέος, ως απολύτως μη βιώσιμο.
Αντιλαμβανόμαστε τι σημαίνει αυτό; Ότι σε περίπτωση πολέμου, η Ελλάδα δεν θα μπορεί να αγοράσει ούτε σφαίρες. Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Χωριά φυσικά την κοινωνική κατάρρευση που θα γυρίσει την Ελλάδα στην εποχή της κατοχής, αφού όλα αυτά τα χρόνια δεν έγινε σχεδόν τίποτα για την ενίσχυση της πρωτογενούς παραγωγής ώστε η χώρα να έχει αυτάρκεια τουλάχιστον στα βασικά. Μία πτώχευση λοιπόν θα στερήσει από τον έλληνα βασικά είδη επιβίωσης.
Και όμως, τσακώνονται για τις καταλήψεις και τον Κουφοντίνα!
Σε όλο αυτό το ζοφερό σκηνικό λοιπόν το πολιτικό σύστημα αποδεικνύεται πλήρως χρεοκοπημένο, έρμαιο του κομματικού αυτισμού, να στοχεύει όχι στις επόμενες γενιές αλλά στις επόμενες εκλογές!
Μπροστά στην επερχόμενη εθνική καταστροφή, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση βολεύονται να τσακώνονται για τον Κουφοντίνα και την κατάληψη στο ΑΠΘ, Για τα επεισόδια στη Νέα Σμύρνη, οτιδήποτε δηλαδή άσχετο με τα φλέγοντα θέματα που απασχολούν τον λαό και την πατρίδα.
Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι η περιχαράκωση σε κομματικά διλήμματα τα οποία προκαλούν διχασμό στην κοινωνία, έναν παρανοϊκό διχασμού όμως, όχι ιδεολογικό, είναι προοίμιο εθνικής τραγωδίας. Κάθε διχασμός στην Ελλάδα, ήταν θρίαμβος για την Τουρκία.
Τύποι διαδηλώνουν υπέρ του Δημήτρη Κουφοντίνα, χωρίς να έχουν διαβάσει ποτέ την γεωπολιτική Κουφοντίνα και 17 Νοέμβρη. Η κυβέρνηση αρπάζει την ευκαιρία και πλασάρει το επιχείρημα «νόμος και τάξη», όταν με τις πράξεις της καταστρατηγεί και το νόμο, υποθηκεύοντας την δημόσια τάξη λόγω της κοινωνικής οργής που προκαλεί.
«Πάνω σου η προδοσία»
Είναι λες και η αξιωματική αντιπολίτευση δεν θέλει επουδενί να κυβερνήσει. Σαν να έχει αποδεχτεί την επερχόμενη εθνική καταστροφή, και να θέλει να αφήσει την κυβέρνηση να πιει το πικρό ποτήρι. Προκειμένου με την λογική του ώριμου φρούτου να παραλάβει μία κατεστραμμένη πατρίδα. Τον θλιβερό είναι ότι η επόμενη κυβέρνηση όποια κι αν είναι αυτή, φαίνεται ότι θα έχει απόλυτο το επιχείρημα πως παρέλαβε καμένη γη.
Δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι το ανάθεμα του ελληνικού λαού θα πέσει σε όλους. Και αυτό είναι ακόμα χειρότερο. Διότι εάν η κοινωνία είναι συντετριμμένη αλλά και οργισμένη, η εθνική καταστροφή θα είναι απόλυτη. Και θα χαθούν τα πάντα. Εθνικό έδαφος, κοινωνική συνοχή, ο περιβόητος νόμος και τάξη θα πάει περίπατο, θα έχουμε εσωτερικό χάος, θα γίνουμε Συρία.
Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα δεν είναι η παράφρονες του νεοφιλελευθερισμού, ούτε οι αλλόφρονες μίας αριστεράς που δεν ξέρει πραγματικά που ακριβώς στηρίζεται. Και αυτή τη φορά ο «Κωνσταντίνος Καραμανλής» που θα εγγυηθεί την ενότητα και την εθνική ακεραιότητα, θα πρέπει να εμφανιστεί πριν την εθνική καταστροφή. Μετά Χριστόν προφήτες, θα λιθοβοληθούν όσο καλές και αν είναι οι προθέσεις τους.