Του Θοδωρή Παπαδόπουλου*
Προσήλθαμε στις 61ες διερευνητικές συνομιλίες με την Τουρκία εκόντες άκοντες.
Ο κ Μητσοτάκης διατυμπανίζει όπου βρεθεί και όπου σταθεί ότι συζητάμε μόνον για τις θαλάσσιες ζώνες χωρίς να διευκρινίζει ποιες από τις τέσσερις θαλάσσιες ζώνες συζητάει. Ουδέποτε το έχει διευκρινίσει αυτό…
Ο κ Δένδιας διατυμπανίζει ότι συζητάμε μόνο τις δυό θαλάσσιες ζώνες από τις τέσσερις την Υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ λέει…
Ψεύδονται και δυο χρησιμοποιώντας την μισή αλήθεια, ό ένας διότι δεν μπορείς να συζητάς την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ αν δεν έχεις ορίσει τα χωρικά σου ύδατα αλλά και τις γραμμές βάσης, και ο άλλος διότι δεν τολμά να τις κατονομάσει και το αφήνει στη γενικότητα.
Για τους αμφισβητούντες τα παραπάνω άντε να δεχθώ ότι η Υφαλοκρηπίδα είναι φυσικό φαινόμενο και μπορείς να το συζητήσεις χωρίς γραμμές βάσης, για την ΑΟΖ όμως που είναι ανθρώπινη κατασκευή πως θα συζητήσουν αν δεν γνωρίζουν μέχρι που εκτείνονται τα Χωρικά ύδατα;;……και ποιες είναι οι γραμμές βάσης;….
«Δεν κάνουμε διερευνητικές, αλλά διαβουλεύσεις», δήλωσε ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Η διαφορά δεν είναι ασήμαντη.
Οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι συζητούνται και τα χωρικά ύδατα, και η συνορεύουσα θάλασσα ,όλες οι θαλάσσιες ζώνες δηλαδή και πολλές άλλες Τουρκικές διεκδικήσεις, αλλά κύρια συζητείτε και το αμερικανικό σχέδιο διαμοιρασμού του Αιγαίου και των κυριαρχικών δικαιωμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο ( με μια γραμμή βάσης 80%-20% ή 70%-30% «υπέρ μας») ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΥΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ……..
Το αμερικανικό σχέδιο είναι τόσο γνωστό σε όσους ασχολούνται και δεν είναι ιδεολήπτες που σε λίγο θα αναρτηθεί και στην………. Wikipedia
Οι Τούρκοι αρνούνται το δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS 1982) , το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ) , και το Διεθνές Δίκαιο γενικά.
Εμείς τα έχουμε κάνει σημαία μας όλα αυτά κα απ’ ότι μας λέγουν οι πολιτικοί είναι και οι κόκκινες γραμμές μας.
Οι Τούρκοι με την ευκαιρία του διαμοιρασμού βάζουν στο τραπέζι και τον φερετζέ της Φατμέ χανούμ………………
Εμείς άραγε που διατεινόμεθα ότι συζητάμε μόνο ΑΟΖ και Υ/Κ (ψευδώς κατά την γνώμη μου) γιατί απέναντι στον «φερετζέ της Φατμέ» δεν βάζουμε στο τραπέζι και της «Παναγιάς τα μάτια» …έτσι διαπραγματευτικά……………….
Ποια είναι αυτά;
1) Άρση του τουρκολυβικού συμφώνου για τις ΑΟΖ τους
2) Άρση της απαράδεκτης διεκδίκησης της αποστρατιωτικοποίησης των νήσων
3) Άρση του δόγματος της γαλάζιας πατρίδας «Mavi Vatan»
4) Άρση του εποικισμού της Αμμοχώστου
5) Άρση του Casus Belli της Τουρκικής Βουλής
6) Νόμο ώστε να γίνει η Αγιά Σοφία έστω πάλι μουσείο.
Με τα παραπάνω θα επανέλθουμε τουλάχιστον σε μια Status quo ante: ώστε να ξαναρχίσουμε από το 2016 που με ευθύνη της Τουρκίας διακόπηκαν οι διερευνητικές.
Επιπλέον:
1. Να ζητήσουμε το δικαίωμα τέλεσης Θείας Λειτουργίας στην Αγιά Σοφιά, κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα ,με δέσμευση της Ορθόδοξης αλλά και της Ελλαδικής Εκκλησίας ότι η λειτουργία δεν θα λαμβάνει εθνικοπολιτική διάσταση .
2. Επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης
3. Να ζητήσουμε να αναγνωρίσει η Τουρκία σε επίσημη απογραφή το δικαίωμα προσδιορισμού των ελληνογενών κρυπτοχριστιανών Τούρκων στον Πόντο , των Τουρκοκρητικών του Τσεσμέ και απογόνων Ελλήνων της Σμύρνης που μετά τον Διωγμό του 1922 καλύπτουν την ρωμαίικη καταγωγή τους πίσω από υπηκοότητες Ευρωπαϊκών χωρών.
4. Να ζητήσουμε την κατοχύρωση του δικαιώματος σύστασης πολιτιστικών σωματείων των ελληνογενών μειονοτήτων με τήρηση των εθίμων, δικαίωμα εκμάθησης της ελληνικής ποντιακής και κρητικής διαλέκτου .
5. Να ζητήσουμε την εγκατάσταση των απογόνων διωχθέντων Κωνσταντινουπολιτών στην Πόλη και διωχθέντων Μικρασιατών στη Σμύρνη μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων .
6. Να ζητήσουμε την απόδοση στην Ελλάδα νησιών και βραχονησίδων εντός του Κόλπου του Αδραμυττίου. Απέναντι από τη νήσο Λέσβο , αλλά και καθ΄ όλο το μήκος των αιγαιακών συνόρων – που , ενώ βρίσκονται έξω από τα 3 μίλια από τις τουρκικές ακτές, και άρα δεν τα καλύπτει το όριο τουρκικής κυριαρχίας που ορίζει η Συνθήκη της Λωζάνης, και τελούν υπό τουρκική κατοχή.
7. Να επανέλθουν οι ελληνική πληθυσμοί στην Ίμβρο και στην Τένεδο
8. Επιστροφή όλων των Ελληνικών περιουσιών που κρατικοποιήθηκαν μετά τα ελεεινά έκτροπα του 1955
9. …
10. …
Θα μου πείτε ουτοπίες, ίσως αλλά έτσι γίνονται οι διαπραγματεύσεις ,ξεκινάς από τα πολλά ίσως και ανέφικτα και αφαιρείς και συ προϊούσης της διαπραγμάτευσης σιγά -σιγά ένα- ένα .
Αλλά ξέχασα εμείς έχουμε το άθλιο και ίσως ενδοτικό σλόγκαν «ΔΕΝ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΑΡΑΧΩΡΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ»
Αυτήν την ανοησία δεν την συμπάθησα ΠΟΤΕ, αυτή πάντα υπέκρυπτε τον μεγαλύτερο ενδοτισμό με μάσκα ή φερετζέ αδιάφορο.
Θα ρωτήσει κανείς δεν έπρεπε να την λέμε ή τι θα έπρεπε να λέμε;
Θα μπορούσαμε να λέμε απλά «δεν παραχωρούμε τίποτα» χωρίς να σπεύδουμε να προϊδεάζουμε τους πάντες ότι δεν διεκδικούμε και τίποτα ,δεν υπήρχε κανείς λόγος γι’ αυτό.
Ή θα μπορούσαμε να λέμε «Διεκδικούμε και συζητούμε»
Μα θα μου πείτε εμείς είμαστε οπαδοί του διεθνούς δικαίου……………
Μα το διεθνές δίκαιο η Τουρκία δεν το δέχεται, δεν αναγνωρίζει το ΔΔΧ ,δεν αναγνωρίζει την UNCLOS δεν εφαρμόζει τα ψηφίσματα του ΟΗΕ.
Όταν καμιά φορά το επικαλείται είναι υποκριτικό και à la carte (αλακάρτ) όπου την συμφέρει δηλαδή .
Άπαντες οι Πρωθυπουργοί μετά τον Β’ΠΠ και μετά «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι», αλλά και διακατεχόμενοι και από ένα αδικαιολόγητο φοβικό σύνδρομο κατέληγαν να κάνουν πίσω σε όλες τις απαράδεκτες Τουρκικές διεκδικήσεις και να ψεύδονται στον λαό με τα ποιο γελοία επιχειρήματα, αλλά και πάντα περικλεείς.
Αυτή η τακτική εκτός των άλλων είχε και συνεχίζει να έχει πολλά παρεπόμενα, το κυριότερο των οποίων είναι η «διαπαιδαγώγηση» του λαού σε μια υποχωρητικότητα αρχικά, φοβία στη συνέχεια συνδυασμένη με μια μοιρολατρία που λέγει δεν βαριέσαι προκειμένου να κάνουμε πόλεμο και να καταστραφούμε ας δώσουμε «κάτι»
Το κάτι όμως αποθρασύνει τον ανατολίτη και κάτι ,κάτι ,κάτι θα μας καταβροχθίσει όλους .
Να δείτε ότι στο τέλος αυτή η κατάσταση δεν θα μας βγει σε καλό.
Η Τουρκία πάντα υπό την απειλή του πολέμου θα πάρει τα πάντα χωρίς ντουφεκιά ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΠΟΛΕΜΟ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΑΝΕ!!!!
(ΥΓ1) Για το άθλιο και απαράδεκτο δίλημμα «ΣΥΖΗΤΑΜΕ Ή ΠΟΛΕΜΑΜΕ» θα επανέλθω με άλλο σημείωμά μου
(ΥΓ2) «Τοις κείνων ρήμασι».. οίκοθεν νοείται ο διεθνής παράγοντας
(ΥΓ3) Στους χάρτες φαίνονται οι διεκδικήσεις της Τουρκίας και η γαλάζια «πατρίδα» τους
* Θοδωρής Παπαδόπουλος
Αντιπτέραρχος (Ι) εα