Περίμεναν εν μέσω Κορωνοϊού ο Μπάιντεν να έρθει στην Ελλάδα; Ποιοι ονειρεύονταν μεγαλεία στην κυβέρνηση; Μήπως η Γιάννα Αγγελοπούλου;
Οι άνθρωποι έσπευσαν να στείλουν πρόσκληση για τις εορταστικές εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση στον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, που ακόμα δεν έχει αναλάβει καλά καλά τα καθήκοντά του με αποτέλεσμα η όλη προσπάθεια να στεφθεί από πλήρη αποτυχία αφού σύμφωνα με καλά πληροφορημένους ομογενείς στην Ουάσιγκτον και τη Νέα Υόρκη, η απάντηση ήταν απορριπτική!
Σύμφωνα με ομογενείς που πρόσκεινται στο Δημοκρατικό Κόμμα και είχαν βοηθήσει παλαιότερα στην προώθηση των ελληνικών αιτημάτων για τις επισκέψεις του Μπιλ Κλίντον το 1999 και του Μπαράκ Ομπάμα το 2016, οι επιτελείς του νυν προέδρου ήταν πολύ λακωνικοί στην απάντησή τους. Ξεκαθάρισαν ότι δεν υπάρχει περίπτωση ο κ. Μπάιντεν να ταξιδέψει στην Αθήνα στα τέλη του επόμενου μήνα. Εξέφρασαν μάλιστα έκπληξη για το γεγονός ότι προσκλήθηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, ενώ ο προγραμματισμός επισκέψεων του εκάστοτε προέδρου στο εξωτερικό γίνεται πολλούς μήνες νωρίτερα.
Ασφαλώς η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορούσε να γνωρίζει ποιος θα επικρατήσει στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ τον περασμένο Νοέμβριο, αλλά έκανε δύο κεφαλαιώδη λάθη:
Πρώτον, δεν είχε αποστείλει από πέρυσι πρόσκληση στον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, ώστε η ημερομηνία να «μαρκαριστεί» στα ημερολόγια του Λευκού Οίκου και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και να τεθεί υπ’ όψιν του επιτελείου όποιου υποψηφίου κι αν κέρδιζε τις εκλογές.
Δεύτερον, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου (τυπικά αρμόδια λόγω πρωτοκόλλου) και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μερίμνησαν να προσεγγίσουν τον Τζο Μπάιντεν ούτε προεκλογικά ούτε μετεκλογικά. Γιατί άτυπα, μέσω της πρεσβείας μας στην Ουάσινγκτον και φιλικά μέσω των ομογενών, ο Μπάιντεν μπορούσε να ενημερωθεί, όταν αγωνιούσε για τις ψήφους των Ελληνοαμερικανών. Το ίδιο θα μπορούσε να έχει γίνει και στη διάρκεια της λεγόμενης transition period με την ενημέρωση του νεοεκλεγέντος προέδρου από τον Νοέμβριο πέρυσι ως τις 20 Ιανουαρίου φέτος.
Σε κάθε περίπτωση ομογενειακοί κύκλοι προσπαθούν τώρα μήπως εξασφαλίσουν την παρουσία κάποιου άλλου Αμερικανού αξιωματούχου, που θα εκπροσωπήσει τον πρόεδρο, αλλά είναι δύσκολο να βρεθεί κάποιος υψηλά ιστάμενος.
Καταβάλλεται, επίσης, προσπάθεια να υπάρξει κάποιος πανηγυρικός χαρακτήρας (ίσως με τη συμμετοχή του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου) στην παραδοσιακή τελετή για την υπογραφή της Διακήρυξης της Ελληνικής Ανεξαρτησίας από τον πρόεδρο των ΗΠΑ, όπως γίνεται κάθε χρονιά. Σε αυτό το θέμα υπάρχουν ελπίδες για θετική στάση του επιτελείου Μπάιντεν, χωρίς πίεση χρόνου, αφού η τελετή μπορεί να διοργανωθεί και μία ή δύο εβδομάδες μετά την 25η Μαρτίου.
Η άρνηση Μπάιντεν αποτελεί το δεύτερο πλήγμα για την εικόνα της Ελλάδας και το κύρος του κ. Μητσοτάκη διεθνώς μέσα σε λίγες ημέρες. Είχε προηγηθεί την περασμένη Παρασκευή το ξερό «όχι» του εκπροσώπου του Κρεμλίνου σε δημοσιογραφική ερώτηση αν το πρόγραμμα του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν προβλέπει μετάβασή του στην Αθήνα στις 25 Μαρτίου. Ωστόσο το ανάλογο «όχι» του κ. Μπάιντεν είναι πολλαπλάσιας σημασίας, αφού η Ελλάδα και οι ΗΠΑ είναι σύμμαχες χώρες και ο Πρωθυπουργός (αν έδινε κανείς βάση στις διαρροές από το Μέγαρο Μαξίμου) είχε άριστες προσβάσεις στον Αμερικανό πρόεδρο.
Υπενθυμίζεται ότι από τα τέλη του 2019 πρόσκληση είχε αποσταλεί και στον Πάπα, αλλά ούτε το Βατικανό ικανοποίησε το ελληνικό αίτημα. Στην παρούσα φάση αναμένεται επιβεβαίωση από τον πρίγκιπα Κάρολο της Αγγλίας (συμβολική παρουσία, χωρίς πολιτική βαρύτητα) και κυρίως, από τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν.
Το Παρίσι είναι ικανοποιημένο από την πρόσφατη υπογραφή του συμβολαίου για τα μαχητικά Rafale και καταθέτει πάλι πρόταση για τις φρεγάτες Belh@rra. Ο Μακρόν όμως είχε δυσαρεστηθεί προσωπικά το φθινόπωρο, όταν ο κ. Μητσοτάκης αρνήθηκε την υπογραφή της στρατηγικής συμφωνίας Ελλάδας – Γαλλίας. Είναι επίσης σημαντικό ότι το τελευταίο δίμηνο καταβάλλονται προσπάθειες αναθέρμανσης των σχέσεων Γαλλίας – Τουρκίας.