Toυ Γιωργου Λακόπουλου από το anoixtoparathyro.gr
Ως κατ’ έτος ούτως και εφέτος -για να καταφύγουμε στην καθαρεύουσα- η επέτειος από τα τρομακτικά γεγονότα του 1996 απέδειξε ότι δεν μπορεί να κρυφτεί κανείς από την μνήμη και συνεπώς από την Ιστορία.
Ό,τι και αν κάνει ο Κώστας Σημίτης, κάθε χρόνο τέτοια εποχή θα τον κυνηγούν οι εφιαλτικές βραδιές των Ιμίων.
Το σκληρό προστατευτικό κέλυφος που δημιουργήσαν γύρω του τα ΜΜΕ και οι οικονομικοί παράγοντες που τον ανέδειξαν -και ευνοήθηκαν σκανδαλωδώς από την κυβέρνησή του – θρυμματίζεται κάθε φορά που προσκρούει την πραγματικότητα της «γκριζοποίησης» που άφησε πίσω του στο Αιγαίο.
Η -δίκην υποτελούς- «ευγενική» δήλωση από το βήμα της Βουλής «ευχαριστώ τις ΗΠΑ» θα τον στοιχειώνει. Ειδικά όταν διασταυρώνεται με όσα υπέγραψε στη Μαδρίτη και προσπαθεί να υλοποιήσει σήμερα ο Μητσοτάκης.
Οι εναπομείναντες «γελωτοποιοί του βασιλέως», που προσπαθούν να μαλακώσουν τον μαρτύριό του μάλλον, ξύνουν την πληγή…
Ο Κώστας Σημίτης είναι ευπρεπής άνθρωπος, συγκροτημένος πολιτικός και στη νεότητά του αγωνιστής. Αλλά το πάθος του να ξεπεράσει τον Ανδρέα Παπανδρέου και η φιλοδοξία του να δαγκώσει στο ΠΑΣΟΚ περισσότερο από όσο μπορούσε να μασήσει, τον έριξε στα νύχια της τότε διαπλοκής και τον μίκρυνε ως ιστορικό προσωπο- με οκταετή πρωθυπουργία.
Συχνά η εσωτερική πολιτική της «εκσυγχρονιστικής» περιόδου παρουσιάζεται ψευδώς από κάποιες πλευρές. Η αλήθεια είναι ότι δεν «εκσυγχρονίσθηκε» τίποτε στην διοίκηση και στην κοινωνία, κυριάρχησε η διαφθορά και σπαταλήθηκαν πόροι, δεν άλλαξε τίποτε στο δημόσιο βίο και διαπαιδαγώγησε μια γενιά αμοραλιστών πολιτικών από τους οποίους ορισμένοι βρίσκονται και σήμερα επί σκηνής, αλλά με την… άλλη παράταξη.
Η ΟΝΕ που προβάλει ως λάβαρο, ήταν επιλογή της κυβέρνησης Παπανδρέου και ο τρόπος που τη διαχειρίστηκε ο Σημίτης υπονόμευσε την μετέπειτα θέση της χώρας στο κοινό νόμισμα.
Αλλά αυτά είναι άλλη υπόθεση και ας μείνουμε στην στο πρώτο δείγμα γραφής του στην εξωτερική πολιτική. Σ’ αυτό το πεδίο ο Ανδρέας Παπανδρέου έχει εγγραφεί ανεξίτηλα ως ηγέτης της Ελλάδας. Πρόσφατη έρευνα για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις -της εταιρίας «Αboutpeople» για το News 24/7 «έχει στην κορυφή τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ και τον Σημίτη στον πάτο με τον Σαμαρά.
Οι διατεταγμένοι κεκράκτες εκείνης της εποχής που δοξολογούσαν τον Σημίτη δεν τον βαρύνουν στον απολογισμό του: υπήρξε κακός διαχειριστής. Τα Ίμια ήταν η επιτομή της αποτυχίας ενός πολιτικού που δεν είδε ποτέ τη μεγάλη εικόνα και άφησε αρνητική παρακαταθήκη.
Η συμφωνία «no ships, no troops, nο flags» εκείνη τη δραματική βραδιά άνοιξε για τη χώρα πληγές στο Αιγαίο, που παγιώθηκαν στη Μαδρίτη με αναγνώριση « νόμιμων ζωτικών συμφερόντων» της Τουρκίας στο Αιγαίο.
Το σύστημα της διαπλοκής προσέφερε στον εκλεκτό του ένα αγιογραφικό πρόγραμμα διάρκειας, ως δήθεν δημιουργού της «χρυσής Ελλάδας». Αθεράπευτος υποστηρικτής του έφτασε να γράφει ότι «του χρωστά η Ελλάδα».
Ετσι όπως τον πλασάρουν εξηγείται γιατί συχνά μιλάει σαν να μην υπήρξε ποτέ πρωθυπουργός ή γιατί δεν αναγνώρισε ποτέ κανένα λάθος του. Αλλά εξηγεί και γιατί διολίσθησε στο περιθώριο και σε υποστηρικτή του Μητσοτάκη.
Η αλήθεια δεν καλύπτεται με αποκόμματα εφημερίδων. Η Ιστορία έχει στη διάθεση της υλικό για να αναδείξει ότι ο Κώστας Σημίτης δεν υπήρξε ό,τι έδειχνε η ψυμιθίωσή του.