Ο ένας από το παρατηρητήριο της εθελούσιας απόσυρσης. Ο άλλος με το βάρος της ευθύνης του βουλευτή που ξέρει ότι αποτελεί προσωπική υπόθεση η αξιολόγηση της θεματολογίας που σχετίζεται με εθνικά μεγέθη.
Γιώργος Λακόπουλος από το ieidiseis.gr
Οι παλιοί είναι αλλιώς. Ένας απόμαχος του δημοσίου βίου κι ένα βετεράνος εν ενεργεία δίδαξαν τις τελευταίες μέρες στους νεότερους δύο κανόνες της πολιτικής.
Πρώτος κανόνας: για να κάνεις πολιτική δεν χρειάζεται να είσαι στην πολιτική. Με το βάρος της προσωπικής του διαδρομής στα κοινά ο Γιώργος Σουφλιάς αποδοκίμασε τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους υπουργούς Κεραμέως και Χρυσοχοΐδη για τις παρεμβάσεις στην Παιδεία- χώρο στον οποίο ο ίδιος θήτευσε επιτυχώς.
Το άρθρο του στο «ΒΗΜΑ» με τίτλο «Γιατί η Αστυνομία στα ΑΕΙ δεν είναι μια καλή ιδέα» υπερασπίσθηκε τη συνταγματική επιταγή για πλήρη αυτοδιοίκηση των πανεπιστημίων: «όλα τα προβλήματα που υπάρχουν στο πανεπιστήμιο τα επιλύουν τα αρμόδια όργανα αυτού χωρίς τη συμμετοχή κανενός άλλου».
Για τον πολύπειρο πολιτικό με τον καραμανλισμό και τη δημοκρατική κουλτούρα στον πυρήνα της σκέψης του, η παρέμβαση μετά από χρόνια αποστρατείας είναι η αποθέωση της πολιτικής .
Εκτός από την κατεδάφιση των άλλων παραμέτρων του νόμου Κεραμέως, ως προς την εμπλοκή Χρυσοχοΐδη, είναι ράπισμα στον αυταρχισμό ως μέσο διακυβέρνησης του Μητσοτάκη. Και ο Σουφλιάς ξέρει τι λέει.
Δεύτερος κανόνας :αν είσαι στην πολιτική, πρέπει να κάνεις πολιτική. Με συνεχείς αναρτήσεις του ο αντιπρόεδρος της Βουλής – εκλεγείς θριαμβευτικά με περισσότερες ψήφους από τον πρόεδρο Τασούλα, ως καταλληλότερος από αυτόν για την προεδρία-πυροβολεί στο κέντρο της πολιτικής Μητσοτάκη.
Πρώτα αποδομεί αριστοτεχνικά την πρωθυπουργική ρητορεία για τα εμβόλια – αναφερόμενος στην.. Ευρώπη: «Ευρωπαϊκός εμβολιασμός: το απόλυτο χάος. Κύριοι υπεύθυνοι τα υπερκέρδη της διεθνούς φαρμακοβιομηχανίας και η γραφειοκρατία των Βρυξελλών. Αναπολώ την Ευρώπη των Ντε Γκολ, Μυτερά, Β. Μπραντ, Κωνσταντίνου Καραμανλή και γεμίζω θλίψη».
Επί του θέματος μιλάει και ίσια: «Τον Ιούνιο έγινε το σημαντικό λάθος – Τώρα κυνηγάμε εμείς τον κορονοϊό».
Αυτά για την πανδημία και τις ψοφοδεείς ηγεσίες που αδυνατούν να δράσουν για την αναχαίτισή της.
Στα ελληνοτουρκικά είναι σαφέστερος: παίρνει αποστάσεις από η γραμμή Μητσοτάκη. Για την ακρίβεια τάσσεται με τη γραμμή Δένδια, που έχει η στήριξη του Προκόπη Παυλόπουλου- στο πλαίσιο όσων εχει διατυπώσει ο Κώστας Καραμανλής.
«Οι διερευνητικές» με την Τουρκία δεν μπορούν να έχουν ως αντικείμενο τις θαλάσσιες ζώνες γενικώς», καρφώνει τον Πρωθυπουργό. «Μία και μόνη διαφορά έχουμε με την Τουρκία.: την οριοθέτηση της νησιωτικής υφαλοκρηπίδας και των θαλάσσιων ζωνών που εκπορεύονται από αυτή». Τρίποντο.
Οι παρεμβάσεις Κακλαμάνη στο μέτωπο που ορίζει την πεμπτουσία του ελληνισμού δεν είναι απλώς προϊόν πολιτικού θάρρους. Άλλωστε τι θα μπορούσαν να του κάνουν οι πραιτωριανοί του Μεγάρου Μαξίμου στα 75 του;.
Είναι αναγόρευση της πολιτικής σε ασπίδα εθνικής ακεραιότητας. Με καθαρές κουβέντες , προειδοποιήσει ότι ο σημερινός πρωθυπουργός περί άλλων τυρβάζει και αλλού το πάει.
Σουφλιάς και Κακλαμάνης. Ο ένας από το παρατηρητήριο της εθελούσιας απόσυρσης. Ο άλλος με το βάρος της ευθύνης του βουλευτή που ξέρει ότι αποτελεί προσωπική υπόθεση η αξιολόγηση της θεματολογίας που σχετίζεται με εθνικά μεγέθη.
Το ίδιο λένε και κυρίως το ίδιο κάνουν: χτυπούν καμπάνες στην παράταξη που δεινοπαθεί στα χέρια της ίδιας οικογένειας, τη δεύτερη φορά περισσότερο από την πρώτη. Ως παλιοί ξέρουν ότι η πολιτική έχει ουσία αν γράφει στην ούγια την ευθύνη.