Για την βραδιά των Ιμίων
Στην ανατολή του 1996, την κρίσιμη νύχτα 30/31 Ιανουαρίου, αιφνιδιάστηκαν με απαράδεκτο τρόπο οι πολιτικές ηγεσίας των Υπουργείων Άμυνας και Εξωτερικών, στην μεγαλύτερη στρατιωτική πρόκληση μετά το 1974. Η έκβαση της νύχτας αυτής μπορεί να έδινε οριστικό τέλος στις φανταστικές επεκτατικές θεωρίες περί «στρατηγικού βάθους» και «οθωμανικής κληρονομιάς» από την Τουρκία.Δυστυχώς όμως, η πολιτική ΑΤΟΛΜΙΑ της τότε κυβέρνησης, ενίσχυσε την βουλιμία του Τουρκικού Πολιτικοστρατιωτικού κατεστημένου, αποδεχόμενη την συμφωνία: «No ships, No flags, No troops».
Όσοι ντρόπιασαν το Έθνος εκείνο το βράδυ δεν δικάστηκαν ποτέ αλλά καταδικάστηκαν για πάντα ως οιονεί Εφιάλτες της σύγχρονης ιστορίας μας.Τρεις νεκροί φωνάζουν για δικαίωση της θυσίας τους αλλά ουδείς συγκινείται. ΑΘΑΝΑΤΟΙ θα μείνουν κι ευχόμαστε να στοιχειώνουν τα όνειρα αυτών που τους πρόδωσαν και τους προδίδουν.
Εμείς ως Ε.Α.Α.Σ. κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ στους νεκρούς ήρωες μας και δεσμευόμαστε να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να μην ξανασκύψουν οι Έλληνες το κεφάλι ταπεινωμένοι διότι η ράτσα μας και τους Θεούς στα μάτια του κοιτάει.
Ζήτω το Έθνος
Ζήτω οι Ένοπλες Δυνάμεις