Του Γιωργου Λακόπουλου από το anoixtoparathyro.gr
Διαβάζουμε από την επίσημη ιστοσελίδα της Προεδρίας της Ελληνικής Δημοκρατίας.
«Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, μετά από πρόσκληση του πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα Geoffrey R. Pyatt, παρέστη σε εκδήλωση που οργάνωσε η πρεσβεία στην Αρχαία Αγορά, με αφορμή την ορκωμοσία του Αμερικανού Προέδρου Joe Biden και της Αντιπροέδρου Kamala Harris, και στο πλαίσιο της καμπάνιας «ΗΠΑ & Ελλάδα: Γιορτάζοντας 200 χρόνια φιλίας».»
Η ανακοίνωση συνοδεύεται με βίντεο 19 λεπτών. Ανοίγει με μια φωτογραφία -χίλιες λέξεις: η Πρόεδρος σε στάση προσοχής, υπό το βλέμμα του κυρίου Τζέφρι Πάιατ.
Είναι ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, αλλά ενίοτε έχει συμπεριφορά «Ρωμαίου ανθυπάτου», όπως είπε κάποτε ως Πρόεδρος της Βουλής, ο Απόστολος Κακλαμάνης για έναν προκάτοχό του- ζητώντας από τον τότε υπουργό Εξωτερικών «να τον μαζέψει».
Ακολουθεί το βίντεο στο οποίο η Πρόεδρος-, δίκην υποτελούς κατά τη γλώσσα του σώματος της- ενώπιον του Αμερικανού διπλώματα εκφράζει τη «χαρά της που βρισκεται μαζί του»
Οι σκηνές και οι διάλογοι- στα αγγλικά- είναι απογοητευτικοί τουλάχιστον. Υπάρχει ένα είδος ξενάγησης στην ελληνική Αρχαία Αγορά, χωρίς να είναι σαφές ποιος ξεναγεί ποιον. Αλλά και στις δυο περιπτώσεις η εικόνα δεν κολακεύει το αξίωμα που φέρει η Σακελλαροπούλου.
Ακολουθεί η ομιλία της κυρίας Σακελλαροπούλου– χωρίς τίποτε ιδιαίτερο. Πάνω κάτω όλοι τα ίδια λένε σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Το θέμα είναι άλλο: η αρχηγός του ελληνικού κράτους εξισώνεται με έναν πρέσβη. Που τυχαίνει να είναι ο Αμερικανός.
Οι συνειρμοί οδηγούν στο «ευχαριστώ» του Κ. Σημίτη, στην κρίση των Ιμίων. Η Σακελλαροπούλου δεν είχε καν τη δικαιολογία της «αποτροπής ενός πολέμου». Και σε κάθε περίπτωση είναι εμφάνιση που πάσχει, από πλευράς πρωτοκόλλου και συμβολισμών.
Οι πρόεδροι της Δημοκρατίας συνομιλούν με αρχηγούς κρατών, όχι με τους πρέσβεις τους. Η εθιμοτυπική επικοινωνία ενός διπλωμάτη με τον αρχηγό του κράτους δεν γίνεται στο ίδιο επίπεδο.
Για την ουσία ούτε λόγος: αν ο πρέσβης έχει να μεταφέρει κάτι από την κυβέρνησή του, απευθύνεται στην κυβέρνηση. Το πολίτευμα της χώρας παραμένει Προεδρευομένη και όχι Προεδρική Δημοκρατία.
Η συγκεκριμένη παρουσία της Προέδρου σε μια εκδήλωση της πρεσβείας που συνδύαζε την ορκωμοσία του νέου πλανητάρχη με την καλοδεχούμενη καμπάνια «ΗΠΑ & Ελλάδα: Γιορτάζοντας 200 χρόνια φιλίας» δεν κολακεύει τη χώρα. Ενδεχομένως ούτε και την κυβέρνηση που είναι υπεύθυνη για τον δημόσιο λόγο της.
Και πάντως η παρουσίασή της με το συγκεκριμένο βίντεο είναι παραπλανητική. Πρόκειται για… παράσταση για δυο. Με εξωτερικά γυρίσματα.
Αν ήταν σημαντική εκδήλωση, γιατί δεν κλήθηκε η κυβέρνηση δια του Πρωθυπουργού και οι αρχηγοί των κομμάτων; Αν είχε σχέση με την επέτειο τη 1821 -όπως γίνεται προσπάθεια να εμφανισθεί, πού ήταν η Γιάννα Αγγελόπουλου και η «Επιτροπή «Ελλαδα 2021»;
Η χρήση του αξιώματός της και όσων συμπυκνώνει δεν υπόκειται στις προσωπικές της διαθέσεις. «Εκπροσωπεί διεθνώς το Κράτος» με συγκεκριμένο, συνταγματικά καθορισμένο τρόπο και πάντως χωρίς λάθος μηνύματα.
Κανείς από τους προκατόχους της – Στεφανόπουλος, Παπούλιας, Παυλόπουλος- δεν αυτό-εξισώθηκε ποτέ σε διπλωματικούς εκπροσώπους χωρών. Οι ξένοι πρέσβεις είναι οικοδεσπότες στις πρεσβείες τους, που θεωρούνται έδαφος των χωρών τους και πουθενά αλλού.
Είναι αδιανόητο η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας να μετέχει επί ελληνικού εδάφους σε εκδηλώσεις υπό την…αιγίδα τους.
Μια τελετή πρεσβείας άλλης χώρας, για ένα εσωτερικό της θέμα, όπως είναι η ορκωμοσία του Προέδρου της, δεν δικαιολογεί τέτοιου είδους παρουσία αρχηγού κράτους.
«Μας κάνατε τη μεγάλη τιμή να βρεθείτε εδώ μαζί μου» την προσφώνησε ο Πάιατ- υποδηλώνοντας ποιος έχει την πρωτοκαθεδρία. Και στην ιστοσελίδα της πρεσβείας του υπήρχε ΜΟΝΟ η ομιλία του.
Όποιος νομίζει ότι αυτά δεν έχουν σημασία, ας δει πώς τα τηρούν όλες οι σύγχρονες χώρες.
Ας πρόκειται για τις ΗΠΑ. Ή μάλλον επειδή πρόκειται για τις ΗΠΑ επαναφέρει μνήμες Πιουριφόι.