Του Γιώργου Λακόπουλου από το anoixtoparathyro.gr
Πολιτικοί παρατηρητές λένε από καιρό ότι το τέλος της πανδημίας ισούται με το τέλος της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Όταν οι πολίτες αισθανθούν ότι δεν απειλούνται από τον κορονοϊό, θα συνειδητοποιήσουν ότι απειλούνται από την κυβερνητική πολιτική και τα προβλήματα που προκάλεσε και θα στραφούν μαζικά εναντίον της.
Στο νέο περιβάλλον που θα διαμορφώσει η πολιτική και κοινωνική ένταση, οι πρόωρες εκλογές θα είναι διέξοδος ανάγκης και όχι επιλογή για τον Πρωθυπουργό.
Θα στήσει κάλπες γιατί δεν θα μπορεί να σταθεί, όχι για να «κάψει «την απλή αναλογική. Μάλλον θα τον κάψει. Ακόμη και αν, όπως είπε στον Χατζηνικολάου, θα εξαντλήσει την τετραετία.
Αν αυτή είναι η πρόθεσή του -που δεν είναι, αν ληφθεί υπόψη το κλίμα στο Μέγαρο Μαξίμου- η κυβέρνησή του έχει εξαντλήσει την υπομονή της κοινωνίας που δεν του αφήνει άλλο δρόμο.
Χωρίς να είναι σαφές αν το περιμένει, ή το απεύχεται, το επισήμανε και η Ντόρα Μπακογιάννη: «Ο κίνδυνος μίας ανεξέλεγκτης έκρηξης του κόσμου είναι μεγαλύτερος και πρέπει να συνυπολογιστεί… Χρειάζεται να αφήσουμε ατμό μέσα από την κατσαρόλα και για την κοινωνία και για την οικονομία».
Το πρόβλημα για την κυβέρνηση ότι η παραγωγή «ατμού» ξεπερνάει και τις δυνατότητες και την πολιτική της.
Το αδιέξοδο της κυβέρνησης
Η αποτυχία στην οικονομία από τη μια -όπως καταγράφουν όλοι οι δείκτες-και η επιμονή στην μονομερώς ιδεοληπτική πολιτική της από την άλλη- -όπως δείχνει η επιμονή στο αντικοινωνικό «σχέδιο Πισσαρίδη»- δείχνουν το βάθος του αδιεξόδου της.
Καθημερινά το βαθαίνει περισσότερο η φαυλότητα στη διαχείριση -από τις σκανδαλώδεις αποφάσεις ως την αύξηση σε 3.000 περίπου των μετακλητών που θα καταργούσε- η οικονομική δυσπραγία και η αποτυχία στη διαχείριση του θανατηφόρου δευτέρου κύματος της πανδημίας, και των εμβολιασμών, αλλά και η αφασία του «όλα καλά πάνε», εν όψει του τρίτου κύματος.
Στην κυβέρνηση γνωρίζουν -στο οικονομικό επιτελείο της τουλάχιστον- ότι έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα το 2022 θα είναι έτος οικονομικής κατάρρευσης. Κόλαση επιστροφής στο 2010.
Για να περιορίσουν κάπως το πρόβλημα θα επιπέσουν το 2021 στο ήδη συρρικνωμένο εισόδημα των εργαζόμενων και της μεσαίας τάξης, με απαίτηση φόρων και εισφορών, η επιστροφή των «διευκολύνσεων» και η εκτέλεση των παγωμένων η ετεροχρονισμένων απαιτήσεων του κράτους και των τραπεζών.
Έτσι θα διευρύνεται διαρκώς ο φαύλος κύκλος: για να μην ανατιναχθεί το καζάνι της κοινωνίας θα γίνονται αβαρίες στην οικονομία και για να μην ανατιναχθεί η οικονομία θα γίνονται παρεμβάσεις σε βάρος της κοινωνίας και στο τέλος θα ανατιναχθούν και τα δυο.
Οι εκλογές θα είναι μονόδρομος και ας τις διαψεύδει ο Πρωθυπουργός για το 2021.
Οι διαπραγματεύσεις με την Τουρκία
Σ’ αυτό το μείγμα οικονομικών και κοινωνικών λόγων, για το ξαναμοίρασα της τράπουλας, προστίθεται και ένα νέο εμπρηστικό στοιχείο: η έναρξη διαπραγματεύσεων με την Τουρκία από τις 25 Ιανουαρίου, με τη μεταμφίεση των διερευνητικών εντολών.
Κι σ’ αυτό το μέτωπο θα αναδειχθούν λόγοι προσφυγής στις κάλπες. Παρά τις διαψεύσεις του για αποδοχή «ανοικτής ατζέντας» και τη διαβεβαίωση «συζητάμε μόνο για τις θαλάσσιες ζώνες», ο Πρωθυπουργός έχει στρώσει το δρόμο για υποχωρήσεις.
Αλλά κοντά στο νου κι η γνώση: καθώς δεν θα βρίσκει Βουλή να τις ψηφίσει, θα προσφύγει στις κάλπες εκουσίως. Θα είναι το μόνο που θα του απομένει, αν δεν θέλει να επιστρέψει ο οικογενειακός εφιάλτης της ανατροπής.
Η Άγκυρα ξαναρχίζει με τον Δένδια στο υπουργείο Εξωτερικών τις «διερευνητικές» που διέκοψε το 2016 με τον Κοτζιά, υπολογίζοντας ότι στην Αθήνα υπάρχει πλέον κυβέρνηση με κατευναστική κουλτούρα.
Για όσους βλέπουν τα πράγματα από απόσταση, αυτό που η ελληνική κυβέρνηση ονόμαζε «διπλωματική απομόνωση του Ερντογάν» ήταν ότι πήρε ό,τι ήθελε πριν καθίσει στο τραπέζι.
Η γκριζοποίηση στο Αιγαίο διευρύνθηκε, άνοιξαν ανύπαρκτα θέματα όπως είναι η ΑΟΖ Καστελόριζου και η αποστρατιωτικοποίηση των νησιών και δεν υπήρξαν ποτέ κυρώσεις.
Το τελευταίο με τη…. σύμφωνη γνώμη του Μητσοτάκη -ότι οι κυρώσεις είναι για να επαπειλούνται όχι για να λαμβάνονται- που προσυπέγραψαν ασμένως σε κοινοτικό επίπεδο οι Ευρωπαίοι- κατά την επιδίωξη των μεγάλων πρωτευουσών.
Έχουμε και λέμε: Η οικονομία που επιδεινώθηκε με την πανδημία, η αναμενόμενη γενικευμένη κοινωνική αντίδραση και τα αδιέξοδα στα ελληνοτουρκικά διαμορφώνουν για την κυβέρνηση το δικό της «Τρίγωνο των Βερμούδων», που θα την καταπιεί στη πρώτη κάλπη που θα στήσει.
Όσο και αν το ξορκίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης -με δημοσκοπικές προσευχές και συνεντεύξεις αισιοδοξίας -στην πολιτική, όταν σε πάρουν από κάτω τα πράγματα, τι να σου κάνουν ο Βορίδης και οι φράξιες του ΣΥΡΙΖΑ;