Λάβαμε ένα συγκινητικό μήνυμα από την κυρία Σταυρούλα, σύζυγο του Νικόλαου Κατούντα, του Λεωνίδα της Κερύνειας.
Το μήνυμα γράφτηκε με την ευκαιρία των γενεθλίων του Αχαιού ήρωα, που έχασε τη ζωή του πολεμώντας με αυταπάρνηση μόνος εναντίον πολλών:
Ακολουθεί το μήνυμα της κυρίας Κατούντα, ενώ εμείς από την πλευρά μας αναφωνούμε αιωνία η μνήμη του:
Στον Λατρεμένο μου Ήρωα που σα σήμερα γεννήθηκε…
Λατρεμένε μου ΗΡΩΑ…
Κοιμάται ο λατρεμένος μου νεκρός Νικόλας…
Χωρίς να το πιστεύω ότι πέθανε…
Πως να το πιστέψω; Αντιστέκομαι να δεχθώ τη ζωή νικημένη από το θάνατο. Ποιος λεηλάτησε τη νιότη μας βίαια, ποιος άρπαξε την ευτυχία μας και εξόντωσε τα όνειρά μας;
Ποιος με φαρμάκωσε και σπαράζει η καρδιά μου και ζω αυτό το μαρτύριο;
Οι δρόμοι της Κερύνειας έχουν δάκρυα. Οι τοίχοι των σπιτιών έχουν δάκρυα… Πόνος και αίμα. Η ζωή μας είναι γραμμένη πάνω στους νεκρούς δρόμους. Στο λιμανάκι της Κερύνειας που περπατούσαμε λατρεμένε μου, σε αναζήτησα μα δε σε βρήκα. Ναι εκεί στην «πόλη με τις νεκρωμένες θάλασσες και την κατάφορη θλίψη»…
Θεέ μου τόσος πόνος πως αντέχεται; Μια πληγή απέραντη και μένω από εκείνη τη στιγμή που σε έχασα βυθισμένη σε μια ατέρμονη θλίψη.
Κοιμάται ο λατρεμένος μου… Η μορφή σου καπνός και μπαρούτι σημαδεμένη και χαραγμένη πληγές στο πρόσωπό σου.
‘’ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ’’ κραυγάζεις και γίνεσαι ορόσημο της δόξας και της θυσίας… Δεν εγκαταλείπεις, δεν υποχωρείς!! Και ας ξέρεις ότι σε περιμένω με ένα βρέφος στην αγκαλιά και έγκυος στο δεύτερο μωρό μας.
Πού στέκεσαι αστέρι μου; Ποια φτερά αετού σε ανασήκωσαν και σε πήραν από εμένα; Ποιοι όρθωσαν δολοφονικά τοίχους ανάμεσα μας και μας πολιόρκησαν; Και εσύ ταμπουρωμένος έμεινες να αντιμετωπίζεις εκείθε με τους Κύπριους αδερφούς, εδώθε μόνος σου με αντίκρυ τον Χάρο, εκεί που ξαγρυπνά ο θάνατος…
Λατρεμένε μου, μεγάλωσα τα μωρά μας με το αίμα της ψυχής μου και τις δικές σου αξίες για να γίνουν αντάξια του ήρωα πατέρα τους. Όπου και να είσαι δεν είσαι μόνος…
Το αίμα σου είναι αίμα μου, η πνοή σου πνοή μου. Δεν είμαι εδώ… είμαι παντού όπου βρίσκεσαι… Κι εσύ είσαι κοντά μας, δίπλα μας, ούτε μια στιγμή δεν έφυγες είσαι η ζεστασιά μας, η δύναμη μας, το όνειρό μας… ο δικός μας Άγιος…
Κοιμάται ο λατρεμένος μου νεκρός Νικόλας…
Χωρίς να το πιστεύω…. infognomonpolitics.gr