Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός
Τα παλιά χρόνια, υπήρχε μία πόλη, η Κarikiana, με ανεπτυγμένο πολιτισμό, με δημοκρατικό πολίτευμα, με άρχοντες που φρόντιζαν η κατανομή του πλούτου να γίνεται ισότιμα στους πολίτες, με ένα σύστημα εκπαίδευσης που έδινε στα παιδιά τις κατάλληλες γνώσεις, τους δίδασκε σπουδαία κείμενα των αρχαίων φιλοσόφων, μεταλαμπάδευε τα ήθη κι έθιμα της πόλης τους καθώς και τα σπουδαία Ιστορικά κατορθώματα του λαού και των ηρώων της.
Το μεγαλείο αυτής της πόλης οδηγούσε άλλους λαούς, να θέλουν να την κατακτήσουν, να την λεηλατήσουν, να αρπάξουν τον πλούτο της, να σύρουν σκλάβους τους κατοίκους της.
Οι επιθυμίες τους όμως «σκόνταφταν» πάνω στα άπαρτα τείχη της πόλης. Κάθε φορά που ορμούσαν με λύσσα για να μπουν μέσα στην πόλη, δεν τα κατάφερναν και πάντα έφευγαν νικημένοι, ντροπιασμένοι.
Ο πανίσχυρος αρχηγός Κaipahua των Τaniwha, κάλεσε τους σοφούς και τους ζήτησε να του πουν, πως μπορεί να κατακτήσει την Karikiana, αφού ο πολυάριθμος στρατός του και τα καλύτερα όπλα, δεν είχαν καταφέρει να γκρεμίσουν τα τείχη της και να εισβάλουν στο εσωτερικό της, αρπάζοντας τον πλούτο της και σέρνοντας τους κατοίκους της στα σκλαβοπάζαρα.
Ένας από τους σοφούς, ο Whanoke, του είπε:
«Άρχοντά μου, τα τείχη της Κarikiana θα πάψουν να υπάρχουν, μόνο αν τα γκρεμίσουν οι ίδιοι οι κάτοικοί της. Κανείς άλλος δεν μπορεί να τα γκρεμίσει. Προτείνω να πείσετε τους κατοίκους της Κarikiana, πως δεν ωφελεί πλέον να έχουν τείχη, πως πρέπει να τα γκρεμίσουν και να επεκτείνουν τα όρια της πόλης τους στην όμορφη και πλούσια σε σπαρτά και ζώα περιοχή που την περιβάλουν. Αν το καταφέρεις αυτό, η πόλη δίχως τα τείχη της, θα περάσει στα χέρια σου».
Τότε, ο αρχηγός Κaipahua του είπε:
«Σοφέ Whanoke, εσύ που έκανες αυτή την πρόταση, είσαι κι ο καταλληλότερος για να την υλοποιήσεις. Αν το καταφέρεις, θα σου δώσω πλούτη και δόξα, θα είσαι πάντα δίπλα μου, ο σύμβουλός μου».
Ο Whanoke επισκέφθηκε τον αρχηγό της Κarikiana, τον μέγα Νaive κι αφού τον κολάκεψε λέγοντάς του το πόσο σπουδαίος ήταν και πόσο σοφός, του ρώτησε γιατί δεν γκρεμίζει τα παλιά πλέον τείχη και να επεκτείνει την κυριαρχία του στην γύρο περιοχή που τόσο πλούσια ήταν σε πανίδα και χλωρίδα.
«Κανέναν δεν θα προκαλέσεις με αυτή την πράξη σου γιατί αυτά τα εδάφη δεν ανήκουν σε κανέναν. Ο λαός σου θα έχει οφέλη αφού θα τους δώσεις εκτάσεις γης για να καλλιεργήσουν, την δυνατότητα να κυνηγήσουν για να έχουν περισσότερη τροφή και οι νέοι θα εκπαιδευτούν σε νέα επαγγέλματα, θα μάθουν νέους τρόπους διασκέδασης. Κι εσύ άρχοντά μου, θα μεγαλώσεις τη δύναμή σου έχοντας μεγαλύτερο βασίλειο και πολλά πλούτη στο θησαυροφυλάκιό σου από τους φόρους που θα βάλεις για την εκμετάλλευση της επιπλέον γης. Έτσι όλοι θα σε σέβονται και θα σε θέλουν φίλο τους και σύμμαχό τους! Ακόμη, μπορείς να κτίσεις σύγχρονα τείχη, με νέα υλικά κι έτσι δεν θα έχεις να φοβηθείς κανέναν εχθρό».
Του Νaive του άρεσαν όσα άκουσε, φαντάστηκε τον εαυτό του παντοδύναμο αρχηγό που όλοι θα τον σεβόντουσαν και θα τον προσκυνούσαν. Φώναξε τον στρατηγό του Τupato και του έδωσε εντολή, οι στρατιώτες να γκρεμίσουν τα τείχη και να πάνε εκεί που αρχίζει το δάσος και να χτίσει νέα τείχη, με καινούργια υλικά.
Ο στρατηγός Τupato αρνήθηκε να εκτελέσει την διαταγή λέγοντας στον αρχηγό, ότι το γκρέμισμα του τείχους θα ισοδυναμούσε με αυτοκτονία, γιατί θα έδινε την δυνατότητα στους εχθρούς, που ήταν πολυάριθμοι, να επιτεθούν και να καταλάβουν την Κarikiana.
Ο Νaive εξοργίστηκε από την απάντηση του στρατηγού και άμεσα του αφαίρεσε το αξίωμα.
Τη στιγμή που οργισμένος σκεφτότανε πως θα πραγματοποιήσει το σχέδιο που του πρότεινε ο σοφός Whanoke, τον πλησίασε ο σύμβουλός του Ρatipati και του είπε πως όσα πρότεινε ο σοφός ήταν σωστά, πως ο στρατηγός ζήλευε την δόξα του και ζήτησε να αναλάβει αυτός την υλοποίηση του σχεδίου. Πρότεινε μάλιστα στον αρχηγό Νaive, να βγάλει ένα διάγγελμα προς τον λαό και να του λέει πόσα καλά θα έχουν με την επέκταση της πόλης καθώς επίσης να καταγγείλει όλους αυτούς που εμποδίζουν την ανάπτυξή της και το καλό των κατοίκων.
Πράγματι, ο Νaive έβγαλε το διάγγελμα και γιατί δεν ήθελε οι πολίτες να αντιδράσουν μπροστά σε αυτή την παρέμβαση αλλά και γιατί γνώριζε πως ο στρατηγός Τupato ήταν ιδιαίτερα προσφιλής από τον λαό για τις ικανότητές του, τη δίκαιη στάση του αλλά και για την αγάπη του προς την πόλη. Διοργάνωσε μάλιστα μια εντυπωσιακή εκδήλωση με τραγούδια και χορούς όπου για μια ακόμη φορά, τόνισε στην ομιλία του, πως για την Κarikiana αλλάζουν όλα, πως ήρθε η ώρα οι λαοί να μονιάσουν και πως το αύριο θα την βρει πιο δυνατή και τους κατοίκους πιο πλούσιους.
Οι κάτοικοι ενθουσιάστηκαν με όσα άκουσαν από τα χείλη του άρχοντα Νaive και άμεσα ξεκίνησαν το γκρέμισμα του παλαιού τείχους ενώ ταυτόχρονα, έκτιζαν τα νέα τείχη, στην άκρη του δάσους.
Για αρκετό καιρό, οι κάτοικοι καλλιεργούσαν τις νέες εκτάσεις, κυνηγούσαν και ήταν ευχαριστημένοι από τον νέο τρόπο ζωής.
Όμως, ένα πρωί, η πόλη δέχθηκε επίθεση από τον στρατό του Κaipahua, τους Τaniwha, τα νέα τείχη δεν μπόρεσαν να κρατήσουν την ορμή του και σε λίγες ώρες η πόλη Κarikiana καιγότανε, ο πλούτος της λεηλατήθηκε και οι κάτοικοι, όσοι γλύτωσαν από το σπαθί των επιδρομέων, πουλήθηκαν για σκλάβοι.
Κάποιοι κάτοικοι που κατόρθωσαν να ξεφύγουν από την μανία του στρατού του Κaipahua, προσέφυγαν στα γύρω βουνά και συνάντησαν τον στρατηγό Τupato και του ζήτησαν να τους προστατέψει. Ένας νέος μάλιστα, απευθυνόμενος στον Τupato, τον ρώτησε:
«Στρατηγέ, πως τόσο εύκολα ο στρατός του Κaipahua κατέλαβε την πόλη ενώ για χιλιάδες χρόνια πριν, η πόλη Κarikiana ήταν απόρθητη στον κάθε επίδοξο εισβολέα;»
Ο Τupato χαμογέλασε πικρά και είπε:
«Τα τείχη είχαν πάνω τους γραμμένη την Ιστορία μας. Κάθε πέτρα ήταν κι ένας ήρωας, ένας ημίθεος που πολέμησε για την ελευθερία αυτής της πόλης. Κάθε πύργος ήταν ένας φιλόσοφος, ένας σπουδαίος άνθρωπος που μας έδινε γνώσεις, ήταν φάρος ζωής. Μέσα από τα τείχη παρέμεναν προφυλαγμένα, τα ήθη κι έθιμά μας, όλα εκείνα που μας έκαναν ανίκητους, αδάμαστους. Όταν γκρεμίστηκαν τα τείχη, χάσαμε όλα αυτά. Πως θα μπορούσαμε λοιπόν να νικήσουμε τους πολυάριθμους εχθρούς, πως θα μπορούσαμε να αντισταθούμε σε εκείνους που μας ήθελαν υποταγμένους, σκλάβους»;
Υ.Γ. Στη γλώσσα των Μαορί οι πιο κάτω λέξεις σημαίνουν:
Κarikiana= Ελληνισμός
Κaipahua= Άρπαγας
Τaniwha= Τέρατα
Whanoke= Ύπουλος
Νaive= Αφελής
Τupato= Συνετός
Ρatipati= Κόλακας