Κώστα Δημ Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)
Ιδίως τις ελληνικές!…
Σταχυολογώ:
1) ΑΕΙ
Συνεχίζονται οι βιαιοπραγίες, οι βανδαλισμοί κ. α εκπαιδευτικές και πολυπολιτισμικές εκδηλώσεις στους πανεπιστημιακούς χώρους, από ευάριθμους «φοιτητές» και αρκετούς άσχετους περιφερόμενους και περιθωριακούς τύπους.
Τόσο η κατ’ επανάληψη ενασχόλησή μου με το ζήτημα, όσο και ο μοιραίος μιθριδατισμός τον οποίο – φυσιολογικά – έχω υποστεί (μαζί με μερικά εκατομμύρια συνελλήνων), δεν με ωθεί να αυτοεπαναληφθώ ασμένως, περιγράφοντας και επιχειρηματολογώντας για μια ακόμη φορά.
Όμως δεν γίνεται να μην σταθώ στους … «πανεπιστημιακούς δασκάλους» – εκλεκτό (παρά)δειγμα το Πάντειο Πανεπιστήμιο και το ΑΠΘ –που εναντιώνονται στην αστυνόμευση των ποικιλώνυμων «μπαχαλάκηδων» (χαϊδευτικός όρος) επειδή φοβούνται ότι θα εμποδιστεί η εντός των χώρων των ΑΕΙ, ελεύθερη διακίνηση ιδεών, καθώς και ναρκωτικών, μολότοφ, όπλων, βανδαλισμών, αλλά και προπηλακισμών, διαπόμπευσης /εξευτελισμού Πρυτάνεων και Καθηγητών.
Δεν με απασχολεί το ποιοι, πως, γιατί κ.ο.κ κατέλαβαν ανώτατες πνευματικές θέσεις ορισμένοι κ. κ. «Καθηγητές». Με ενδιαφέρει –και απαιτώ ως φορολογούμενος, αλλά και με κάποια προσωπική κοινωνική προσφορά πολίτης, να ρωτήσω: Με ποιο δικαίωμα συμπεριφέρονται αντιεκπαιδευτικά , αντιπαιδαγωγικά, αντικοινωνικά, διαλυτικά και αβανταδόρικα, προς τους έκνομους εισβολείς, κάποιοι κύριοι εκπαιδευτικοί ; Δεν αντιλαμβάνονται την ζημιά που κάνουν;
Αδιαφορούν, (παρ) σύρονται από ιδεοληψίες, ΚΟΜΜΑΤΟΛΗΨΙΕΣ ή ΚΟΜΜΑΤΟΠΛΗΓΙΑ; Μήπως επέλεξαν λάθος επάγγελμα ;
Επειδή η πολυετής εμμονή κάποιων στη διάλυση του κοινωνικού ιστού όχι μόνον δεν κοπάζει, αλλά συνεχώς εντείνεται, θα πρότεινα:
– Υποχρεωτικό εφοδιασμό με κάρτα εισόδου – εξόδου όλων των επισκεπτόμενων τα Ιδρύματα.
– Όλες οι ζημιές, από εισβολείς /ταραξίες, να πληρώνονται από τα κονδύλια που η Πολιτεία διαθέτει στα ΑΕΙ, αλλά και από εκείνους τους καθηγητές που δεν επιθυμούν την φύλαξη των ΑΕΙ.
Ας πληρώσουν εξ ιδίων την –επιβεβλημένη- προστασία ώστε να ευαισθητοποιηθεί /πονέσει η τσέπη τους τουλάχιστον, αφού η συνείδησή τους παραμένει αδρανής και αμέτοχη.
Το να υφίσταται το κοινωνικό σύνολο τις οικονομικές και α-παιδευτικές συμπεριφορές υπευθυνοανεύθυνων δασκάλων, δεν επιτρέπεται να συνεχιστεί!.
2) Ντροπιαστική σειρά προτεραιότητας:
«Αν έχεις μέσο διάβαινε και ριζικό περπάτει,
κι αν σ’ αδικούν στον εμβολιασμό,
για να βολέψουν το συγγενολόι το κομματικό,
μην τους κρατάς γινάτι.
Ε! στην Ελλαδίτσα είμαστε, δεν άλλαξε δα και κάτι».
Αλγεινή εντύπωση προξένησε η πρόσφατη εμπειρία εμβολιασμού νεοελληνικών προδιαγραφών. Με … «μέσον» και ο εμβολιασμός (!).
Ευελπιστώ πως δεν θα επαναληφθούν τα θλιβερά φαινόμενα των … φιλικών και κομματικών προτιμήσεων.
Για να προλάβω (δεδομένου ότι θα υπάρξουν και άλλα προβλήματα στη σειρά εμβολιασμού), θα εξυπηρετούσε η σειρά χορήγησης βάσει αριθμού ΑΜΚΑ ή κατόπιν κληρώσεως.
Μπορεί να μην είμαστε ίσοι ως πολίτες, αλλά προ του φάσματος του κ ο ρ ω ν ο θ α ν ά τ ο υ, επιβάλλεται στοιχειώδης σεβασμός στο ι σ ό τ ι μ ο δικαίωμα στη ζωή όλων μας.
Όπως μας κατάντησαν (με συνευθύνη μας βέβαια) δεν είμαστε ίσοι ως πολίτες. Οι ανισότητες και οι αδικίες πρυτανεύουν.
Αλλά υπάρχουν και όρια…. ιογενή !.
3) Μπαράζ ασχετοσύνης
Έλεος πια! Φτάνει. Ας μας λυπηθούν οι κύριοι(αξιωματούχοι, καθώς και εκείνοι των έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ) οι οποίοι επιμένουν να παπαγαλίζουν τη λέξη: barrage , με έννοια διαφορετική (εκ διαμέτρου αντίθετη) από την πραγματική σημασία της.
Ομιλούν για «Μπαράζ: παραβιάσεων, δηλώσεων, εμπρησμών, διαδηλώσεων, βιασμών, δολοφονιών, κυρώσεων, επιθέσεων» κ.ο.κ.
Προφανώς συγχέουν την υπερεπάρκεια /αφθονία με το εμπόδιο / φράγμα, όπως η γαλλικής προελεύσεως λέξη σημαίνει.
Καιρός λοιπόν να σταματήσει αυτό το … «Μπαράζ ασχετοσύνης» και ψιττακισμού.
Ψυχανεμίζομαι ότι σε λίγο θα καθιερώσουν και την λέξη: «Μ π α ρ α ζ ι έ ρ α» ως μηχανισμό αλλοίωσης λέξεων και εννοιών.
Βάζω ιδέες στους Γλωσσολόγους;