Η ΔΗΜΑΡ προτείνει :•Τη λειτουργία των Εκκλησιών και των αναγνωρισμένων Θρησκειών ως Ν.Π.Ι.Δ. Εκκλησιαστικού Τύπου – sui generis.
Δεν νοείται η πολιτεία να έχει ανάμειξη στη λειτουργία των Εκκλησιών και Θρησκειών. Το Κράτος θα πρέπει να περιορίζει την παρέμβασή του στα εσωτερικά των εκκλησιών και των θρησκειών μόνο σε ζητήματα που αφορούν
στην προστασία της νομιμότητας.
• Την πλήρη κατάργηση του Θρησκευτικού όρκου, σύμφωνα με το πνεύμα των περισσοτέρων Εκκλησιών και Θρησκειών, από την πολιτική, διοικητική και δικαστική ζωή της χώρας. Την αντικατάστασή του με λογοδοσία στην «Τιμή και τη Συνείδηση» και την υποχρέωση της διαφύλαξης του Συντάγματος και την υπακοή στους Νόμους του Κράτους.
• Τη φορολόγηση της Εκκλησιαστικής και Μοναστηριακής περιουσίας καθώς και της περιουσίας των Πατριαρχείων και όλων των Εκκλησιών και Θρησκειών. Η φορολόγηση είναι υποχρέωση του Κράτους και δεν νοείται σε αυτήν καμία εξαίρεση και απαλλαγή.
• Τη σταδιακή κατάργηση της μισθοδοσία των ιερέων της Εκκλησίας της Ελλάδος με απόδοση της εκκλησιαστικής περιουσίας σε αυτήν. Η μισθοδοσία των ιερέων καμίας Εκκλησίας δεν μπορεί να βαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Την απρόσκοπτη ανέγερση χώρων λατρείας όλων των Θρησκειών. Η ίδρυση ευκτηρίων οίκων δεν υπόκειται σε καμία άλλη άδεια της διοίκησης ή άλλης εκκλησιαστικής αρχής, παρά μόνο στην έκδοση οικοδομικής αδείας.
• Την εκ βάθρων αναθεώρηση τόσο των αναλυτικών προγραμμάτων όσο και των σχολικών εγχειριδίων του μαθήματος των Θρησκευτικών. Τα ζητήματα της πίστης και η κατήχηση δεν μπορούν να αποτελούν μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αντίθετα επιβάλλεται να αποτελούν μέρος της οι Θρησκείες και το Θρησκευτικό φαινόμενο, ως φαινόμενο του πολιτισμού και ιδιοσυστατικό των κοινωνιών, που είναι σε θέση να συμβάλλει στη διαμόρφωση ηθικού και αξιακού κώδικα,
να δώσει απαντήσεις στις πνευματικές αναζητήσεις των νέων και να βοηθήσει στην γνώση, την κατανόηση και την αποδοχή του διαφορετικού, καθώς και την περιφρούρηση της πνευματικής ταυτότητας όλων μέσα σε μια πλουραλιστική κοινωνία. Η διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών αποτελεί αποκλειστική ευθύνη της πολιτείας δια του ΥΠΒΜΘ.
• Την κατάργηση κάθε είδους Προσευχής και υποχρεωτικού εκκλησιασμού τόσο στην Εκπαίδευση όσο και στο στράτευμα. Παρόλα αυτά θα πρέπει να εξασφαλίζεται η ελεύθερη άσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων των στρατευμένων.
ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ.
ΠΠ
PORTA PORTA