ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ,
ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΦΑΙΡΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ, ΙΕΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ, ΙΕΡΑ ΤΙΜΗΜΕΝΑ ΟΠΛΑ, ΙΕΡΟΥΣ ΣΤΑΥΡΟΥΣ, ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΚΟΥΟΥΝ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΥΜΝΟ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΟΚΛΙΝΩΝΤΑΙ ΣΕ ΙΕΡΑ ΣΥΜΒΟΛΑ, ΠΟΥ ΑΣΕΒΟΥΝ ΕΝΑΝΤΙ ΙΕΡΩΝ ΚΑΙ ΟΣΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, ΠΟΥ ΠΑΡΑΧΑΡΑΣΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΝΔΟΞΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΙΜΟΥΝ ΙΕΡΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ, ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΙΜΟΥΝ … ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΗΘΗ, ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ …
Π.Β. Συγγραφέας – Ποιήτρια από Ελληνική Μικρά Ασία.
Τον άρχοντα τριών δει μέμνησθαι: Πρώτον ότι ανθρώπων άρχει. Δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει. Τρίτον ότι ουκ αεί άρχει.
Αγάθων, 450-400 π.Χ., Αρχαίος τραγικός
Αρχή άνδρα δείκνυσι.
| – | Η εξουσία αποκαλύπτει τον χαρακτήρα. |
Βίας ο Πριηνεύς, 625-540 π.Χ., Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος
Χαλεπόν άρχεσθαι υπό χερείονος.
| – | Είναι σκληρό να σε εξουσιάζει κάποιος κατώτερος. |
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος
Ερέτην χρήναι πρώτα γενέσθαι πριν πηδαλίοις επιχειρείν.
| – | Πρέπει πρώτα να έχεις γίνει κωπηλάτης πριν πάρεις στα χέρια σου το τιμόνι. |
Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος (Ιππής)
Άρχων κόσμει σεαυτόν.
| – | Όταν είσαι άρχοντας να στολίζεις τον εαυτό σου [με προσόντα, αρετές κ.λπ.]. |
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ., εκ των 7 σοφών της Αρχ .Ελλάδας
Βασιλέως υπακούοντος λόγον άδικον, πάντες οι υπ’ αυτόν παράνομοι.
Παλαιά Διαθήκη (Παροιμίαι ΚΘ’ 12)
Άρα μη θανόντες τώ δοκείν ζώμεν μόνον, Έλληνες άνδρες, συμφορά πεπτωκότες όνειρον εικάζοντες είναι τόν βίον; ή ζώμεν ημείς, του βίου τεθνηκότος;
| – | Μήπως ενώ έχουμε πεθάνει, ζούμε μόνο κατά φαντασίαν, εμείς οι Έλληνες, που έχουμε περιπέσει σε συμφορά νομίζοντας ότι η ζωή είναι όνειρο; ή ζούμε εμείς, και έχει πεθάνει η ζωή; |
Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς, 4ος μ.Χ. αιών, Έλληνας ποιητής
(θρηνεί για την εξαφάνιση του Ελληνισμού)
Έλληνες όντες βαρβάροις δουλεύσομεν;
| – | Είμαστε Έλληνες και θα γίνουμε δούλοι των βαρβάρων; |
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός (Τήλεφος)
Ετούτος δω ο λαός δε γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του.
Γιάννης Ρίτσος, 1909-1990, Έλληνας ποιητής
Κάθε Έλληνας που δεν παίρνει, ας είναι και μια φορά στη ζωή του, μια γενναία απόφαση, προδίνει τη ράτσα του.
Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957, Έλληνας συγγραφέας
(«Ο Χριστός ξανασταυρώνεται»)
Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος.
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, 1851-1911, Έλληνας συγγραφέας
Ελλάδα…Όλα εδώ ξεκίνησαν κι εδώ θα καταλήξουν!
Τζελαλαντίν Αλ Ρουμί, 1207-1273, Πέρσης ποιητής
Η νίκη θα είναι δική μας, αν βασιλεύση εις την ακαρδίαν μας μόνο το αίσθημα το ελληνικό. Ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης.
Ιωάννης Καποδίστριας, 1776-1831, Έλληνας ηγέτης
(σε συνομιλία με τον Γεωργάκη Μαυρομιχάλη, λίγο μετά τον ερχομό του)
Το Γένος μας και άλλες φορές σταυρώθηκε, αλλά ιδού ζώμεν.
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, 1770-1843, Ήρωας του Εικοσιένα
Αρκετά κοιμηθήκαμε έως τώρα. Καιρός να ξυπνήσουμε, να εγερθούμε, να εξεγερθούμε και ενωμένοι να αντιμετωπίσουμε, όπως αρμόζει, τους μεγάλους κινδύνους που απειλούν την ιστορία, τον πολιτισμό, το ήθος, τις παραδόσεις και τελικά την ακεραιότητά μας.
Μίκης Θεοδωράκης, 1925-, Συνθέτης και πολιτικός
Η Ελλάς προώρισθαι να ζήσει και θα ζήσει.
Χαρίλαος Τρικούπης, 1832-1897, Έλληνας Πρωθυπουργός
Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερόνεστιν η Πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρα θεοίς και παρ’ ανθρώποις τοις νουν έχουσι.
Σωκράτης, 469-399 π.Χ., Φιλόσοφος
Ουδέν αρ’ ην φίλτερον άλλο πατρίς.
| – | Δεν υπάρχει τίποτε πιο αγαπημένο από την πατρίδα. |
Θέογνις, 6ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής (Ελεγείαι Α 778)
Μια φορά εβαπτίστημεν με το λάδι, βαπτιζόμεθα και μία με το αίμα δια την ελευθερίαν της πατρίδος μας. Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Κάλλιο για την πατρίδα κανένας να χαθεί, παρά να κρεμάσει φούντα για ξένον στο σπαθί.
Ρήγας Φεραίος, 1757-1798, Εθνομάρτυς
«Θούριος», στιχ. 57-58
Ο μεν δειλός της πατρίδος, ο δε φιλόδοξος της πατρώας ουσίας εστί προδότης.
Σωκράτης, 469-399 π.Χ., Φιλόσοφος
Οι πονηριές και οι προδοσίες οφείλονται αποκλειστικά σε έλλειψη ικανότητας.
Λα Ροσφουκώ. 1613-1680, Γάλλος συγγραφέας
Το πιο θλιβερό με την προδοσία είναι ότι ποτέ δεν προέρχεται από τους εχθρούς σου.Λαογραφία.
Και λευτερωθήκαμεν από τους Τούρκους και σκλαβωθήκαμεν εις ανθρώπους κακορίζικους, όπου ήταν η ακαθαρσία της Ευρώπης.
Και εκάθησα και έκλαιγα δια τα νέα παθήματα. Και επήγα πάλιν εις τους φίλους μου τους Αγίους. Άναψα τα καντήλια και ελιβάνισα λιβάνιν καλόν αγιορείτικον. Και σκουπίζοντας τα δάκρυά μου τους είπα: «Δεν βλέπετε που θέλουν να κάμουν την Ελλάδα παλιόψαθα; Βοηθείστε, διότι μας παίρνουν, αυτοί οι μισοέλληνες και άθρησκοι, ό,τι πολυτίμητον τζιβαϊρικόν έχομεν.
Καπετάν Γιάννης Μακρυγιάννης….
| Ἡ σημαίαΠάντα κι ὅπου σ᾿ ἀντικρίζω, μὲ λαχτάρα σταματῶ, ὑπερήφανα δακρύζω, ταπεινὰ σὲ χαιρετῶ.Δόξα ἀθάνατη στολίζει κάθε θεία σου πτυχὴ καὶ μαζί σου φτερουγίζει τῆς πατρίδος ἡ ψυχῆ.Ὅταν ξάφνου σὲ χαϊδεύει τ᾿ ἀγεράκι τ᾿ ἀλαφρό, μοιάζεις κύμα, ποὺ σαλεύει μὲ χιονόλευκον ἀφρό.Κι ὁ σταυρὸς ποὺ λαμπυρίζει στὴν ψηλή σου κορυφή, εἶν᾿ ὁ φάρος ποὺ φωτίζει μίαν ἐλπίδα μας κρυφή.Σὲ θωρῶ κι ἀναθαρρεύω καὶ τὰ χέρια μου χτυπῶ, σὰν ἁγία σὲ λατρεύω, σὰ μητέρα σ᾿ ἀγαπῶ.Κι ἀπ᾿ τὰ στήθη μου ἀνεβαίνει μία χαρούμενη φωνή: «Νἆσαι πάντα δοξασμένη, ὦ Σημαία γαλανή!» |
| Τί εἶναι ἡ πατρίδα μαςΤί εἶναι ἡ πατρίδα μας; Μὴν εἶν᾿ οἱ κάμποι; Μὴν εἶναι τ᾿ ἄσπαρτα ψηλὰ βουνά; Μὴν εἶναι ὁ ἥλιος της, ποὺ χρυσολάμπει; Μὴν εἶναι τ᾿ ἄστρα της τὰ φωτεινά;Μὴν εἶναι κάθε της ρηχὸ ἀκρογιάλι καὶ κάθε χώρα της μὲ τὰ χωριά; κάθε νησάκι της ποὺ ἀχνὰ προβάλλει, κάθε της θάλασσα, κάθε στεριά;Μὴν εἶναι τάχατε τὰ ἐρειπωμένα ἀρχαία μνημεῖα της χρυσὴ στολή, ποὺ ἡ τέχνη ἐφόρεσε καὶ τὸ καθένα μία δόξα ἀθάνατη ἀντιλαλεῖ;Ὅλα πατρίδα μας! Κι αὐτὰ κι ἐκεῖνα, καὶ κάτι πού ῾χουμε μὲς τὴν καρδιὰ καὶ λάμπει ἀθώρητο σὰν ἥλιου ἀχτίνα καὶ κράζει μέσα μας: Ἐμπρὸς παιδιά! |
ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ
Τον Εθνικό Ύμνο της Ελλάδος αποτελούν οι δύο πρώτες στροφές του ποιήματος “Ύμνος εις την Ελευθερίαν”. Γράφτηκε το Μάιο του 1823 στη Ζάκυνθο από τον ποιητή Διονύσιο Σολωμό. Ένα χρόνο αργότερα δημοσιεύτηκε στο Μεσολόγγι και τον ίδιο χρόνο ο Φωριέλ το συμπεριέλαβε στη συλλογή των ελληνικών δημοτικών τραγουδιών.
Το 1861 ο Υπουργός των Στρατιωτικών ζήτησε από τον Μάντζαρο να συνθέσει εμβατήριο πάνω στον “Ύμνο εις την Ελευθερίαν”. Ο μουσικός μετέβαλε τον ρυθμό του ύμνου του Σολωμού σε ρυθμό εμβατηρίου και το 1864, μετά την ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα, ο “Ύμνος εις την Ελευθερίαν” καθιερώθηκε ως εθνικός ύμνος και ακούγεται παντού και πάντα ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ!
‘Αρθρο 33:Έναρξη θητείας, όρκος.
O εκλεγόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναλαμβάνει την άσκηση των καθηκόντων του από την επομένη της ημέρας που έληξε η θητεία του απερχόμενου Προέδρου σε όλες τις άλλες περιπτώσεις από την επομένη της εκλογής του. 2. O Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πριν αναλάβει την άσκηση των καθηκόντων του, δίνει ενώπιον της Bουλής τον ακόλουθο όρκο: «Oρκίζομαι στο όνομα της Aγίας και Oμοούσιας και Aδιαίρετης Tριάδας να φυλάσσω το Σύνταγμα και τους νόμους, να μεριμνώ για την πιστή τους τήρηση, να υπερασπίζω την εθνική ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της Xώρας, να προστατεύω τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των Eλλήνων και να υπηρετώ το γενικό συμφέρον και την πρόοδο του EλληνικούΛαού»!!!
“Μπάρμπα- Γιάννη Μακρυγιάννη, πάρε μαύρο γιαταγάνι κι έλα στη ζωή μας πίσω, το στραβό να κάνεις ίσο”!
ΚΑΙ Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ ΚΑΙ ΜΗ ΠΑΡΑΝΟΕΙΤΩ!
Π.Β.