Ας φανταστούμε προς στιγμή ότι ο καθένας μας έχει στην κατοχή του μια μονοκατοικία που διαμένει, και από τη μεγάλη μας ηλιθιότητα και ανικανότητα δεν έχουμε περιφράξει για δεκαετίες τον μεγάλο κήπο που διαθέτουμε, για να προστατευτεί έτσι η ιδιοκτησία μας από κάποιον καταπατητή.
Έρχεται τώρα ένας γείτονας,
• κόβει βόλτες στον κήπο μας χωρίς να ρωτήσει κανέναν,
• δηλώνει ότι ψάχνει κρυμμένο θησαυρό στο υπέδαφος να τον οικειοποιηθεί,
• αφήνεται ανενόχλητος να κάνει έρευνες για όσο θέλει,
• αποποιούμαστε του δικαιώματος περίφραξης του κήπου μας (12 ν.μ. –ΑΟΖ),
• παραπονιόμαστε σε «φίλους» γείτονες, κολλητούς με τον καταπατητή,
• απορρίπτουμε γείτονες που μπορούν όντως να βοηθήσουν, με
• αποτέλεσμα να πανηγυρίζει ο καταπατητής γείτονας λέγοντας:
«Στην Ανατολική Μεσόγειο, υψώσαμε τη σημαία μας με το Oruc Reis»
Στην Ελλάδα δεν κουνιέται φύλλο. Αντιθέτως, τα πετσοκάναλα ενημερώνουν σχολαστικά για τον εμβολιασμό του Μωϋσή και των βοηθών του. Προφανώς και πρόκειται για κάποιου είδους προετοιμασία, η οποία μόλις ολοκληρωθεί θα είναι έτοιμα τα τσιτάχ αφ’ ενός να ξεχυθούν στις ελληνικές θάλασσες με δικό μας ερευνητικό σκάφος για ανατροπή της κατάστασης και αφ’ ετέρου θα προβούν σε άμεση περίφραξη της ελληνικής κυριαρχίας (12 ν.μ.– ΑΟΖ Κύπρο//Αίγυπτο).
Δημήτρης Μ.