Κάθε μέρα που περνάει η οργή του κόσμου αυξάνεται καθώς εννιά μήνες τωρα η χώρα ζει έναν εφιάλτη.
Έναν εφιάλτη που η κυβέρνηση με τις λανθασμένες της κινήσεις τον κάνει σκληρότερο, με τον κόσμο να μην ξέρει πως να αντιδράσει.
Τι να πεις όταν βλέπεις έναν παραλογισμό γύρω σου με το κράτος να έχει τινάξει στον αέρα την οικονομία και την αγορά βάζοντας πρόστιμο σε μαγαζάκι που πούλησε μια λάμπα στην Καισαριανη σε έναν γεράκο με μετρητά γιατί ο ηλικιωμένος δεν είχε κάρτα;
Ένα κράτος που χρησιμοποιεί την πανδημία για να μετατρέψει τις συναλλαγές όλων των μικρών καταστημάτων σε ηλεκτρονικές με τη χρήση κάρτας με στόχο τον έλεγχο της φοροδιαφυγής που δεν κατάφερε να ελέγξει δεκαετίες τωρα.
Μια κοινωνία σε απογνωση με ένα κρατικό μηχανισμό ελέγχου σε εξαρση απέναντι στους αδύναμους και ανήμπορους πολίτες.
Από τα πρόστιμα στις χήρες και τις χαροκαμενες μάνες έξω από τα νεκροταφεία ως τα πρόστιμα σε μικρομάγαζα στην Καισαριανη αλλά και σε ελληνικές επιχειρήσεις στο κέντρο της Αθήνας όπως πχ του Σεϊτανιδη που τον εγραψαν για ασήμαντη ακόμη επειδή έβγαινε στα κανάλια και τα έχωνε στον υπουργό ανάπτυξης για τα κλειστά μαγαζιά, καταλαβαίνει εύκολα ο καθένας οτι κάτι σάπιο υπάρχει όσο αφορά τον κυβερνητικό μηχανισμό ελέγχων.
Μόλις τελειώσουν η πανδημία και ο Μητσοτάκης η χώρα δεν θα είναι η ίδια όχι μόνο εξαιτιας του Κορωνοϊού και των νεκρών που θα έχει αφήσει αλλά και εξαιτιας των οικονομικών αλλαγών που προκύπτουν από τα μέτρα της κυβέρνησης.
Το λιανεμπόριο θα ελέγχεται πλέον σε μεγαλύτερο βαθμό από τις πολυεθνικές και τα σουπερ μάρκετ καθώς οι μικρότεροι δεν θα έχουν αντέξει και οι εργασιακές σχέσεις θα έχουν υποστεί βάρβαρες μεταβολές και θα θυμίζουν περισσότερο συνθήκες γαλέρας άλλων αιώνων.
Και η στιγμή αυτή δεν αργεί.