Ένα πινγκ-πονγκ ειρωνειών μέσω των social media έπαιξαν πριν από μερικά 24ωρα οι υπουργοί Εξωτερικών Τουρκίας και Ελλάδας. Το «παιχνιδάκι» ξεκίνησε ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, που «συμβούλευσε» τον Νίκο Δένδια να σταματήσει η Ελλάδα να ζητάει «βοήθεια από άλλους». «Ευχαριστώ, καλέ μου φίλε Μεβλούτ» απάντησε ο Έλληνας ΥΠ.ΕΞ., και μεταξύ άλλων συμβούλευσε με τη σειρά του την Τουρκία να «εγκαταλείψει τις απειλές πολέμου εναντίον της Ελλάδας σε περίπτωση που ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά της». Καλές οι ειρωνείες, αλλά ούτε (εθνικά) προβλήματα λύνουν ούτε κουκουλώνουν αποτυχίες…
Από Ν.Τε. I apopsi.gr
Τον Ουίνστον Τσόρτσιλ οι περισσότεροι Έλληνες τον θυμούνται κυρίως από τα εύσημα ανδρείας που μας απένειμε στον πόλεμο του ’40, λέγοντας ότι «στο εξής πρέπει να λέμε όχι ότι οι Έλληνες πολεμούν σας ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».
Οι Έλληνες πολιτικοί, πάντως, μάλλον δεν θέλουν να θυμούνται τον «μεγαλύτερο Βρετανό όλων των εποχών», όπως αποκλήθηκε. Κι αυτό διότι μερικά από τα πιο εμβληματικά «τσιτάτα» του τους ταιριάζουν γάντι, αλλά δεν είναι καθόλου κολακευτικά.
Ειδικά αυτό που εξηγεί ότι «πολιτική είναι η ικανότητα να παρουσιάζεις σήμερα τι θα γίνει αύριο και να εξηγείς αύριο γιατί δεν έγινε», ή ακόμη καλύτερα εκείνο που λέει ότι «επιτυχία είναι να προχωράς από αποτυχία σε αποτυχία, χωρίς να χάνεις τον ενθουσιασμό σου», είναι σαν να περιγράφουν την ελληνική εξωτερική πολιτική των τελευταίων μηνών σε ό,τι αφορά τα ελληνοτουρκικά.
Οι πιστολιές του «επιτελάρχη»
Δεν θα είχε καμία χρησιμότητα να ανακυκλωθεί η κριτική για το ατυχές αποτέλεσμα της τελευταίας Συνόδου Κορυφής της 10ης και 11ης Δεκεμβρίου στις Βρυξέλλες, αν ο υπουργός Επικρατείας, Γιώργος Γεραπετρίτης, δεν είχε εμπλέξει –άγνωστο για ποιο λόγο– τα Ελληνοτουρκικά στην κοινοβουλευτική συζήτηση που προηγήθηκε της ψήφισης του κρατικού προϋπολογισμού του 2021.
Στις 15 Δεκεμβρίου. Μάλιστα ο «επιτελάρχης» της Ηρώδου Αττικού ενέπλεξε τόσο άγαρμπα το φλέγον εθνικό ζήτημα, που από τις δηλώσεις του προκύπτουν σοβαρές σκιές για τον τρόπο με τον οποίο η ελληνική διπλωματία χειρίζεται τα Ελληνοτουρκικά.
Ξεκινώντας την ενδεκάλεπτη ομιλία του ο υπουργός Επικρατείας διευκρίνισε ότι είχε σχεδιάσει μία θεσμική και διαβουλευτική –όπως τη χαρακτήρισε– παρέμβαση, ωστόσο επέλεξε να αναλωθεί στον σχολιασμό της τοποθέτησης του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα. Κι ενώ ο Γ. Γεραπετρίτης ισχυρίστηκε ότι ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης «πυροβόλησε» τον ορθό λόγο, έριξε εκείνος δύο μεγάλες «πιστολιές»:
>>Αφενός έκανε λόγο για τις κυρώσεις (σ.σ. κατά της Τουρκίας) «που ονειρεύεται ο κ. Τσίπρας»
>>Αφετέρου αναρωτήθηκε ρητορικά «μήπως να δούμε πώς καταφέραμε εν τέλει να πάρουμε τα 32 δισεκατομμύρια από το Ταμείο Ανάκαμψης;», που όπως υποστήριξε είναι ποσό «δυσανάλογα υψηλό σε σχέση με τα δεδομένα της χώρας».
Όσοι άκουσαν τον κ. Γεραπετρίτη και δεν έχουν το γνωστικό υπόβαθρο που διαθέτει ο ίδιος ως έγκριτος νομικός και καθηγητής συνταγματικού δικαίου, τι θα πρέπει άραγε να καταλάβουν από αυτή την τοποθέτηση; Ότι την επιβολή κυρώσεων στην ταραχοποιό Τουρκία την ήθελε μόνο η αντιπολίτευση και μάλιστα… ονειροπαρμένα, και όχι η ελληνική κυβέρνηση Μητσοτάκη;
Ή μήπως να πάει ο νους μας στο κακό ότι η Ελλάδα περίπου αντάλλαξε τις κυρώσεις με τον πακτωλό των 32 δισεκατομμυρίων του ευρω-ταμείου Ανάκαμψης;
Όλο δηλώσεις κι από… τηγανίτα τίποτα
Ειδικά ως προς το θέμα των κυρώσεων στην Τουρκία η ειρωνεία του Γ. Γεραπετρίτη προς τον ΣΥΡΙΖΑ γυρνά μπούμερανγκ στον υπουργό Επικρατείας, καθώς ουκ ολίγοι κυβερνητικοί συνάδελφοί του –μεταξύ των οποίων και ο πρωθυπουργός– διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους για την επιβολή μέτρων «σωφρονισμού» της Άγκυρας. Τα παραδείγματα πολλά:
>>Στις 17 Ιουλίου 2020, κυβερνητικοί αξιωματούχοι ενημέρωναν ότι στο πλαίσιο του έκτακτου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης ζήτησε ξεκάθαρες επιλογές για αυστηρές κυρώσεις έναντι της Τουρκίας.
>>Στις 21 Ιουλίου 2020, ο Κυρ. Μητσοτάκης συνάντησε στο Μαξίμου τον υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας, Χάικο Μάας, και με τα τουρκικά ερευνητικά σκάφη να… σουλατσάρουν σε Καστελόριζο και Κρήτη ο Έλληνας πρωθυπουργός μεταξύ άλλων υπογράμμισε: «Προσβλέπουμε στη στήριξη των συμμάχων μας (…) Εφόσον η Τουρκία εξακολουθεί να κινείται σε αυτή την κατεύθυνση η επιβολή κυρώσεων από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Τουρκίας θα είναι μονόδρομος».
>>Στις 26 Αυγούστου 2020, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας έλεγε από το αέρα του τηλεοπτικού ΣΚΑΪ πως «είναι βέβαιο ότι οι κυρώσεις (σ.σ. κατά της Τουρκίας) θα δαγκώνουν». Λίγες ημέρες αργότερα, στις 2 Σεπτεμβρίου 2020, ο Στ. Πέτσας δήλωνε εκ νέου πως «είναι ξεκάθαρο ότι ο κατάλογος των κυρώσεων που βρίσκεται στο τραπέζι θα ενεργοποιηθεί, στην περίπτωση που η Τουρκία δεν δείξει έμπρακτη αποκλιμάκωση».
>>Στις 13 Οκτωβρίου 2020, ο πρωθυπουργός υποδεχόταν για ακόμη μία φορά τον επικεφαλής της γερμανικής διπλωματίας, Χάικο Μάας, και μεταξύ άλλων υπογράμμισε ότι οι κυρώσεις για την Τουρκία είναι πιο κοντά.
>>Παραμονές της Συνόδου Κορυφής του Δεκεμβρίου ξεκαθαριζόταν μέσω κυβερνητικών πηγών ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης θα ζητήσει την εκκίνηση της διαδικασίας κυρώσεων, όπως αυτές είχαν αποφασιστεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 1ης και 2ας Οκτωβρίου. Παράλληλα, κατά την άφιξή του στη Σύνοδο των Βρυξελλών (10-11/12/2020) ο πρωθυπουργός δήλωνε ότι το ξεκάθαρο διακύβευμα «είναι αξιοπιστία της ΕΕ», και πως «οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται».
Παράλληλα, από την Αθήνα ο Στ. Πέτσας μιλώντας σε ελληνικά ΜΜΕ ήταν κατηγορηματικός ότι η Σύνοδος Κορυφής θα λάβει αποφάσεις κατά της Τουρκίας, επέμενε ότι «οι κυρώσεις βρίσκονται στο τραπέζι από την Σύνοδο του Οκτωβρίου ενώ το θέμα του εμπάργκο το έθεσε ο Έλληνας πρωθυπουργός στους ευρωπαίους ηγέτες κατά τη Σύνοδο του Νοεμβρίου», και ότι σε κάθε περίπτωση ο Κυρ. Μητσοτάκης «δεν πρόκειται να φύγει από τη Σύνοδο αν δεν πάρει κάτι».
Γλώσσα λανθάνουσα τα αληθή είπε;
Φαίνεται, λοιπόν, ότι δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ μόνο, αλλά ολόκληρη η κυβερνητική παράταξη που ονειρευόταν κυρώσεις κατά του μόνιμου ταραξία του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Μαζί με αυτούς, τις κυρώσεις ανέμεναν και οι ψηφοφόροι της κυβερνώσας Νέας Δημοκρατίας που και από υψηλό φρόνημα διακατέχονται και δεν είναι σανοφάγοι να αρκούνται σε δικαιολογίες του τύπου ότι το όπλο της Ελλάδας είναι η απειλή των κυρώσεων και όχι αυτές καθ’ αυτές οι κυρώσεις!!!
Εκτός πια αν η… λανθάνουσα γλώσσα του Γ. Γεραπετρίτη τα αληθή είπε και ο ίδιος λειτούργησε ως λαγός «προειλημμένων» αποφάσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι μετά την τελευταία Σύνοδο των Βρυξελλών οι ζυμώσεις στα Ελληνοτουρκικά καλά κρατούν στο παρασκήνιο, με την Τουρκία να πιέζει για διάλογο εφ’ όλης της ύλης και την Ελλάδα να πιέζεται εμμέσως πλην σαφώς για άρον-άρον αποδοχή της επανέναρξης των διερευνητικών επαφών.
Κυριάκο, οι πολίτες θέλουν την αλήθεια…
Όλοι γνωρίζουμε ότι η έκθεση των ιταλικών και ισπανικών τραπεζών στην τουρκική οικονομία, μαζί με τα τεράστια κονδύλια και άλλων ευρωπαϊκών χωρών για τους εξοπλισμούς των γειτόνων μας, δεν θα επέτρεπαν και μεγάλη αισιοδοξία για τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής του Δεκεμβρίου.
Μπορεί ο πρωθυπουργός να είχε βάλει ψηλά τον πήχη, αλλά οι παράμετροι των σχέσεων Ε.Ε. και Τουρκίας εκ προοιμίου δεν ήταν υπέρ μας. Η αποδοχή του Κυριάκου Μητσοτάκη από τον ελληνικό λαό, δεν κρίνεται από μία αποτυχία, να στριμώξουμε την Τουρκία, όπως είχε προαναγγελθεί.
Ο Κυριάκος έχει κάνει θαύματα στον ενάμιση χρόνο διακυβέρνησής του, με αποτέλεσμα να έχει διπλασιάσει τα ποσοστά του ενώπιον του ΣΥΡΙΖΑ, από εκείνα με τα οποία κέρδισε τις εκλογές.
Δεν υπάρχει, λοιπόν, κανένας λόγος να μην είναι ξεκάθαρος απέναντι σ’ αυτούς που τον ψήφισαν. Η ρήση «δεν μας ενδιαφέρουν οι κυρώσεις, αλλά η απειλή των κυρώσεων» δεν ταιριάζει σ’ έναν λαοφιλή και απολύτως αποδεκτό πρωθυπουργό, που απευθύνεται σε υγιείς πολίτες και όχι σε ψεκασμένους…