Ούτε αυτή τη φορά κατάφερε η κυρία Σακελλαρόπουλου να επιτελέσει τον θεσμικό της ρόλο. Όπως δεν παρενέβη όταν ο κύριος Γεραπετρίτης – που ευθύνεται για τον διορισμό της – ακρωτηρίασε την εθνική κυριαρχία της χώρας, όπως δεν παρενέβη για την τουρκική εισβολή στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, όπως δεν παρενέβη για να καταγγείλει διεθνώς την τουρκική θηριωδία. Όταν δεν μπορεί να οργανώσει ούτε έναν κοινό εμβολιασμό των πολιτικών αρχηγών, πως είναι δυνατόν να περιμένουμε να συγκαλέσει συμβούλιο πολιτικών αρχηγών αυτές τις κρίσιμες για το έθνος στιγμές;
Η κυρία Σακελλαρόπουλου μπορεί μέχρι πριν λίγες ώρες να ανακοίνωνε ότι ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα προσέλθει μαζί με τους πολιτικούς αρχηγούς – όσο μπορούσαν ή ήθελαν τελοσπάντων – για να εμβολιαστεί, κατέληξε όμως πάλι ως μετακλητή του κύριου Μητσοτάκη, ευτελίζοντας για ακόμα μια φορά τον θεσμό.
Η Κυρία Κατερίνα Σακελλαρόπουλου συνεχίζει να μας εκπλήσσει δυσάρεστα. Ενώ μέχρι πριν λίγο έδινε την εντύπωση πως θα φερθεί ως πρόεδρος της Δημοκρατίας, παρά το ατόπημα που έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να ανακοινώσει αυτός ότι θα προσέλθει με την κυρία Σακελλαρόπουλου για να εμβολιαστεί, χωρίς ίδια να το έχει ανακοινώσει, μας απογοήτευσε.
Ενώ ανακοίνωσε ότι μίλησε με τους πολιτικούς αρχηγούς, (αλήθεια με ποιους πολιτικούς αρχηγούς μίλησε η κυρία Σακελλαρόπουλου;) και έδωσε την εντύπωση πως ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα προσέλθει μαζί με τους πολιτικούς αρχηγούς για να εμβολιαστούν, εντέλει θα πάει μόνη της με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Δηλαδή γίνεται αυτό που είχε ανακοινώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης καταστρατηγώντας κάθε θεσμικό όριο.
Τόσο ο κύριος Τσίπρας, όσο και ο κύριος Κουτσούμπας δεν θα συμμετέχουν. Η κυρία Φώφη Γεννηματά δεν θα συμμετέχει για λόγους που έχει δηλώσει, ενώ ο κύριος Κυριάκος Βελόπουλος δεν θα προσέλθει καν.
Απομένει λοιπόν η κυρία Σακελλαρόπουλου ως συμπλήρωμα σε ένα ακόμα σόου του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, να συνεχίζει την απαξίωση του θεσμού της προεδρίας. Ίσως αυτός να ήταν και ο λόγος που την επέλεξε ο κύριος Μητσοτάκης. Για να αποδείξει για ακόμα μια φορά ότι αυτός είναι το κράτος, αυτός είναι το πολίτευμα, αυτός είναι οι θεσμοί. Ίσως όσοι τον συγκρίνουν με τον Λουδοβίκο, να μην πέφτουν και τόσο έξω.