Γράφει ο Γιώργος Βενετσανος
Όχι και ότι το καλύτερο για την Ελλάδα τα συμπεράσματα του ευρωπαϊκού συμβουλίου και δυστυχώς αποδεικνύουν ότι η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται σε αδυναμία να προασπίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα και τα συμφέροντα της χώρας, την πιο κρίσιμη στιγμή. Την χρονιά που φεύγει είδαμε την υπογραφή του Τουρκολιβυκού Συμφώνου και σχεδόν επί τέσσερις μήνες έρευνες λίγα ναυτικά μίλια από το Καστελόριζο και τη Ρόδο, μιλάμε για την πιο σοβαρή κλιμάκωση της επιθετικότητας των Τούρκων από την εποχή των Ιμίων.
Παρόλα αυτά έχουμε την τρίτη κατά σειρά σύνοδο για την Τουρκία σε τέσσερις μήνες, που δεν υιοθετούνται κυρώσεις, πόσο μάλλον «κυρώσεις που δαγκώνουν» όπως μας έλεγε η Κυβέρνηση και που τελικά αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι αφήνουν την γείτονα να λαμβάνει το μήνυμα ότι έχει περιθώριο να εντείνει τις παραβιάσεις της μέχρι τις παραμονές του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τον Μάρτιο 2020. Σημειώστε εδώ ότι ο Μπορέλ για το Μάρτιο δεν λέει για «κυρώσεις ή μέτρα» αλλά για «εργαλεία και επιλογές» και ο διάβολος κρύβεται στην λεπτομέρεια.
Στην σύνοδο Συμφωνήθηκε να γίνει επέκταση των κυρώσεων κατά φυσικών και νομικών προσώπων όσον αφορά στην κυπριακή ΑΟΖ, ενώ τα Συμπεράσματα αναφέρονται ξεκάθαρα σε κυρώσεις για «παράνομες γεωτρήσεις» (η λέξη έρευνες είναι απών), στην Ανατολική Μεσόγειο, σε συνέχεια της απόφασης της 11-11-2020 που αφορά αποκλειστικά την Κύπρο. Προσέχετε τώρα, με αυτό το κείμενο αν γίνουν έρευνες δυτικά του 28ου μεσημβρινού και μέσα στην οριοθετημένη ΑΟΖ της Ελλάδος, δεν θα υπάρχουν κυρώσεις κατά φυσικών και νομικών προσώπων, να το επαναλάβουμε ο διάβολος κρύβεται στην λεπτομέρεια.
Και κάτι πολύ σημαντικό που δημοσιεύθηκε στον ελληνικό τύπο και επηρεάζει τις σχέσεις μας με τις φίλες αραβικές χώρες. Ο κ. πρωθυπουργός σε αντίθεση με τον υπουργό του εξωτερικου που είχε δεσμευτεί διαφορετικά, δέχτηκε να προχωρήσει η ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ, χωρίς μάλιστα να έχει εξασφαλίσει τις κατάλληλες εγγυήσεις ότι δεν θα γίνει με όρους που επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο τα συμφέροντά μας, είτε σε σχέση με το Κυπριακό, είτε με τα ελληνοτουρκικά. Παράλληλα η αναφορά στο Αιγαίο μας έχει εξαφανιστεί, παρά τις δεκάδες NAVTEX, ασκήσεις, παραβιάσεις και τον νέο τουρκικό νόμο για την περιοχή έρευνας και διάσωσης.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δυστυχώς, αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά όχι μόνο κατώτερη των αλλά και αναξιόπιστη. Αδυνατεί να υποστηρίξει τα κράτη μέλη της απέναντι σε παραβιάσεις που γίνονται ενάντια στα κυριαρχικά τούς δικαιώματα και να διαπραγματευτεί αποτελεσματικά με μια πειρατική χώρα, που μάλιστα επιθυμεί (έτσι λέει προς τα έξω τουλάχιστον) να γίνει μέλος της.
Το 2021 πρόκειται να είναι ένα δύσκολο έτος, το οποίο φέρνει μεγάλες ανακατατάξεις και εξελίξεις στην περιοχή μας, μέσα στις οποίες είναι σίγουρο ότι θα αφορούν και το Κυπριακό και τα Ελληνοτουρκικά. Για αυτό η Ελλάδα πρέπει να συμμετέχει σε όλες αυτές τις διεργασίες και διαπραγματεύσεις που την επηρεάζουν, προασπίζοντας σαφώς τα δικαιώματά της και την εθνική της ακεραιότητα και για αυτό απαιτείται, χρειάζεται, είναι η τελευταία μας ελπίδα, οι ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΣΥΜΜΑΧΉΣΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ και μετά με όλους τους υπόλοιπους. Αλλιώς οι επιπτώσεις για την Ελλάδα – Κύπρο, πρόκειται να είναι μακροχρόνιες, σοβαρότατες και δραματικές.