Ο ΟΣΙΟΣ ΔΑΝΙΗΛ ο Στυλίτης
Ο ΟΣΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ο Νέος Στυλίτης
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΕΙΘΑΛΑΣ & ΑΚΕΨΕΗΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΙΡΑΞ
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΡΣΑΒΑΣ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΕΡΕΝΤΙΟΣ, ΒΙΚΕΝΤΙΟΣ, ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ και ΒΕΒΑΙΑ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΕΤΡΟΣ ο ασκητής & ΑΚΕΨΙΜΑΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΦΩΚΑΣ αυτοκράτορας του Βυζαντίου
Ο ΟΣΙΟΣ ΛΕΟΝΤΙΟΣ που μόνασε στην Αχαΐα
Ο ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ ο Ξηρός “ο εν τω Σπηλαίω” (Ρώσος)
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ
[Ο ΟΣΙΟΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ]
Ο άγιος Νόμων
Αναλυτικά
Ο ΟΣΙΟΣ ΔΑΝΙΗΛ ό Στυλίτης
Γεννήθηκε το 410 μ.Χ., στο χωριό Μαρουθά της περιφερείας Σαμοσάτων.
Οι ευσεβείς γονείς του ονομάζονταν Ηλίας και Μάρθα.
Ο Δανιήλ γεννήθηκε ενώ ή μητέρα του ήταν στείρα. Γι’ αυτό και οι γονείς του υποσχέθηκαν να τον αφιερώσουν στην υπηρεσία του Θεού. Τον ανέθρεψαν με πολλή επιμέλεια, και οι κόποι τους δεν πήγαν χαμένοι.
Ο Δανιήλ απέδωσε καρπούς. Νεαρός ακόμα, πήγαινε στις γειτονικές πόλεις και εξηγούσε το Ευαγγέλιο. Έπειτα πήγε σε κοινόβια Μονή, όπου επιδόθηκε σε ευσεβείς ασκήσεις, θεολογικές μελέτες και καλλιέργεια της ταπεινοφροσύνης.
Κάποτε, σ’ ένα ταξίδι με τον ηγούμενο της Μονής, συνάντησε το Συμεών το Στυλίτη και πήρε την ευλογία του.
Όταν πέθανε ο ηγούμενος της Μονής, ο Δανιήλ ξαναπήγε στο Συμεών και ζήτησε τη συμβουλή του που να πάει.
Ο Συμεών τον συμβούλευσε να πάει στην Κωνσταντινούπολη, πράγμα που ο Δανιήλ έπραξε.
Εκεί εγκαταστάθηκε στον περίβολο του ναού του αρχιστρατήγου Μιχαήλ στην Προποντίδα.
Μετά από λίγο καιρό, είδε όραμα το Συμεών να τον καλεί. Ο Δανιήλ, ερμηνεύοντας αυτό το όραμα, έκτισε υψηλό στύλο και εγκαταστάθηκε πάνω σ’ αυτόν. Σκοπός της εγκατάστασής του πάνω στο στύλο, ήταν ο αγώνας για την εξάλειψη των παθών και η απόκτηση περισσότερων αρετών. Έλαβε το προορατικό χάρισμα, έκανε πολλά θαύματα και ήταν σημαντική ή συμμετοχή του στη Σύνοδο της Χαλκηδόνας.
Πέθανε 80 χρονών, πλήρης “καρπών δικαιοσύνης των δια Ιησού Χριστού”. προς Φιλιππησίους, α’ 11..
Δηλαδή γεμάτος από καρπούς, που παράγει η αρετή και που κατορθώνονται δια του Ιησού Χριστού.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Υψώσας το σώμα σου, επί του στύλου σοφέ, τον νουν σου επτέρωσας, προς τον Θεόν ακλινώς, βιώσας ως άγγελος· όθεν σε στήλην ζώσαν, ευσεβείας ειδότες, κράζοντάς σοι βοώμεν, Δανιήλ Θεοφόρε· Παντοίων ημάς κινδύνων, πρέσβευε ρύεσθαι.
Ο ΟΣΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ο Νέος Στυλίτης
Έζησε στα μέσα του 10ου αιώνα μ.Χ. και καταγόταν από τη Μικρά Ασία.
Οι γονείς του, Χριστόφορος και Καλή, τον ανέθρεψαν σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου.
Υπηρέτησε σαν στρατιώτης και όχι μόνο διατήρησε την αγνότητά του, αλλά και επηρέαζε προς το καλό νεαρούς συστρατιώτες του, που είχαν ροπή στη διαφθορά.
Αργότερα ο Λουκάς έγινε ιερέας και αφιερώθηκε στο φωτισμό των ψυχών της ενορίας του.
Κατόπιν ανέβηκε ασκούμενος στον Όλυμπο, από ‘κει στην Κωνσταντινούπολη και έπειτα στη Χαλκηδόνα, όπου έστησε την καλύβα του πάνω σ’ ένα στύλο.
Από το νέο του ασκητικό ορμητήριο, πήγαινε σε διάφορα μέρη και κήρυττε τον λόγο του Θεού και έκανε πολλά θαύματα.
Πάνω στον στύλο αυτό ο Λουκάς, πέρασε 45 ολόκληρα χρόνια και απεβίωσε με θαυμαστή πνευματική λαμπρότητα.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΕΙΘΑΛΑΣ & ΑΚΕΨΕΗΣ
Καταγόταν από την πόλη Αρβήλ της Περσίας και ο μεν Αειθαλάς ήταν επίσκοπος ο δε Ακεψέης διάκονος.
Η θερμή και ζωντανή πίστη τους, τους ωθούσε να κηρύττουν καθημερινά το Ευαγγέλιο και να ελκύουν ψυχές στον Σωτήρα Χριστό. Καταγγέλθηκαν στον Πέρση βασιλιά και αφού έμειναν ακλόνητοι στη χριστιανική πίστη, μετά από φρικτά βασανιστήρια, αποκεφαλίστηκαν. (Άλλες Συναξαριακές πηγές αναφέρουν ότι ο Αειθαλάς ήταν πρώτα Ιερεύς ειδώλων και κατηχήθηκε στη χριστιανική πίστη από τον επίσκοπο κάποιας πόλεως, που ήλθε και θεραπεύτηκε από αιμορραγία).
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΙΡΑΞ
Η ζωή του όμοια με αυτή του Άσωτου του Ευαγγελίου.
Ο άγιος Μείραξ γεννήθηκε στο Τενεσή της Αιγύπτου και ανατράφηκε από τους γονείς του με χριστιανική ευσέβεια.
Αλλά τα θέλγητρα της νεότητας τον παρέσυραν στην ασωτία και ακόμα πιο χειρότερα οι γνωριμίες του με Αγαρηνούς, τον έκαναν να αλλαξοπιστήσει.
Οι γονείς του το έμαθαν και έκλαψαν πικρά.
Αλλά δεν απελπίστηκαν και στήριξαν την ελπίδα τους στον Θεό προσευχόμενοι.
Και ο Θεός έκανε το έλεός του, χάριν των ευσεβών γονέων.
Ο αρνησίθρησκος γιος, μπούχτισε τη ζωή της αμαρτίας. Και όπως ο φοίνικας προβάλλει μέσα από τις φλόγες, έτσι και η προηγούμενη πίστη του Μείρακα, πρόβαλλε μέσα από τα ερείπια της ψυχής του.
Ήλθε μετάνοια στην καρδιά του, και κάποια μέρα εμφανίστηκε στους γονείς του, έπεσε στα πόδια τους, ζήτησε συγνώμη και εξέφρασε την επιθυμία να επανέλθει στη χριστιανική πίστη.
Εκείνοι τον δέχτηκαν με χαρά, τον φίλησαν και δόξασαν τον Θεό.
Αλλ’ ή ψυχή του Μείρακα δεν αρκέστηκε σ’ αυτή την αποκατάσταση.
Πήγε λοιπόν στον Αμηρά, έκανε το σημείο του σταυρού και φώναζε ότι επανήλθε στην αληθινή πίστη.
Ο Αμηράς έδωσε διαταγή και τον μαστίγωσαν σκληρά με βούνευρα, μέχρι που σχίστηκαν οι σάρκες του.
Κατόπιν τον αποκεφάλισαν και το μεν κεφάλι του το αγόρασαν οι χριστιανοί και τον έθαψαν με τιμή, το δε σώμα του, οι Αγαρηνοί το έβαλαν μέσα σε μια βάρκα και το έριξαν στη θάλασσα.
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΡΣΑΒΑΣ
Ήταν Πέρσης και ομολόγησε με θάρρος τη χριστιανική πίστη στον Πέρση άρχοντα, με αποτέλεσμα να αποκεφαλιστεί.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΕΡΕΝΤΙΟΣ, ΒΙΚΕΝΤΙΟΣ, ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ και ΒΕΒΑΙΑ
Μαρτύρησαν δια ξίφους.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΕΤΡΟΣ ο ασκητής & ΑΚΕΨΙΜΑΣ
Αναφέρονται στον Συναξαριστή Delehaye και στον Παρισινό Κώδικα 1578, ότι μαρτύρησαν στην Περσία.
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΦΩΚΑΣ αυτοκράτορας του Βυζαντίου
Η μνήμη του αναφέρεται μόνο στον Λαυριωτικό Κώδικα Β 4φ. 133, όπου υπάρχει και πλήρη Ακολουθία του με Κανόνες. Δημοσιεύθηκαν από τον L. Petit στο Byz. Zeitschrift τ. ΙΓ (1904) σελ. 398-420 και από τον Δημητριεύσκη στο Κίεβο το 1911.
Ο ΟΣΙΟΣ ΛΕΟΝΤΙΟΣ που μόνασε στην Αχαΐα
Γεννήθηκε στην Μονεμβασία της Πελοποννήσου από τον Ανδρέα και την Θεοδώρα.
Ο πατέρας του ήταν αρκετά πλούσιος και επίσημος άνδρας.
Ο βασιλιάς Ανδρόνικος Β’, ο Παλαιολόγος (1283-1328) ανέθεσε σ’ αυτόν σπουδαία θέση στην κεντρική διοίκηση του Μοριά.
Ο Λέων λοιπόν, έτσι ονομαζόταν πριν, έτυχε μεγάλης φροντίδας από τους γονείς του και σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη ξένες γλώσσες, φιλοσοφία και θεολογία.
Όταν πέθανε ο πατέρας του, επέστρεψε στη Μονεμβασία και φρόντισε τη μητέρα του. Κατόπιν η μητέρα του αποσύρθηκε σε μοναστήρι και ο Λέων με την ευχή της παντρεύτηκε.
Υπήρξε πρότυπο συζύγου, οικογενειάρχη και κοινωνικού ευεργέτη.
Έπειτα όμως ήλθαν και οι μεγάλες δοκιμασίες. Πέθανε η γυναίκα του, κατόπιν τα παιδιά του και έτσι ο ίδιος αποφάσισε να γίνει μοναχός.
Έγινε λοιπόν μοναχός με το όνομα Λεόντιος και πήγε κοντά σ’ ένα έμπειρο ασκητή, τον Μενίδη, όπου έμεινε κοντά του για αρκετό χρονικό διάστημα.
Στη συνέχεια πήγε στο Άγιον Όρος, όπου έλαβε αρκετά μεγάλη ασκητική εμπειρία και επέστρεψε πάλι στην Πελοπόννησο.
Εκεί διάλεξε τόπο διαμονής του το βουνό που βρίσκεται κοντά στο Αίγιο και από ‘κει πήγαινε σε πόλεις της Αχαΐας και κήρυττε τον Θείο λόγο.
Κοντά του πήγαν και άλλοι ζηλωτές της αγγελικής ζωής, που αργότερα, πολλοί απ’ αυτούς διέπρεψαν στον Ιερό κλήρο.
Ο Λεόντιος απεβίωσε ειρηνικά και η φήμη της αρετής του παρέμεινε και μετά τον θάνατο του.
Οι δε αδελφοί Παλαιολόγοι, Θωμάς και Θεόδωρος, προς τιμήν του οσίου, έκτισαν Μονή στον τόπο της ασκήσεώς του, στο όνομα του αρχαγγέλου Μιχαήλ.
Απολυτίκιο. Ήχος α’. Τον τάφον σου Σωτήρ.
Ασκήσει λαμπρυνθείς, ως χρυσός εν χωνεία, λαμπρύνεις Μοναστών, τους χορούς επομένους, τοις θείοις σου διδάγμασι, θεοφόρε Λεόντιε’ όθεν σήμερον, την φωτοφόρον σου μνήμην, εορτάζοντες, υπέρ ημών σε πρεσβεύειν, αιτούμεν προς Κύριoν.
Ο ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ ο Ξηρός “ο εν τω Σπηλαίω” (Ρώσος)
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ
Οι Πατέρες της Εκκλησίας, όρισαν την Κυριακή πριν την Κυριακή προ της γεννήσεως του Χριστού, τη μνήμη των Προπατόρων Του, (δηλαδή των κατά σάρκα προγόνων Του), όπως είναι ο Αβραάμ και οι υπόλοιποι, από τους οποίους προήλθε ο Κύριος Ιησούς Χριστός. (Βλέπε και 18 Δεκεμβρίου).
[Ο ΟΣΙΟΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ]
Ο άγιος Νόμων