Κατά τον χθεσινό εορτασμό του πολιούχου της Αλεξανδρούπολης Αγίου Νικολάου, ο Μητροπολίτης Άνθιμος θυμήθηκε στο κήρυγμά του τον περυσινό λαμπρό εορτασμό, παρουσία του τότε ΠτΔ Προκόπη Παυλόπουλου, ο οποίος συνέπιπτε με τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Θράκης και την ένωσή της με την Ελλάδα.
Σε κλίμα ειλικρινούς συγκίνησης, ο Μητροπολίτης Άνθιμος εξήρε την προσωπικότητα και τον πατριωτισμό του Προκόπη Παυλόπουλου, τονίζοντας πόσο ο θεσμός της Προεδρίας της Δημοκρατίας απέκτησε μεγάλο διεθνές κύρος επί των ημερών του. Είπε επίσης πόσο ο τέως ΠτΔ υπερασπιζόταν – και εξακολουθεί να υπερασπίζεται – τα εθνικά μας θέματα, ιδίως στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και την Ορθοδοξία και πόσο η φωνή της Ελλάδας ήταν ισχυρή επί των ημερών του.
Τέλος έκανε πολλές αναφορές στην ιστορική ομιλία του Προκόπη Παυλόπουλου μέσα στο Ναό του Αγίου Νικολάου, στις 6.12.2019, όταν ο τέως ΠτΔ έστειλε πολλά και ηχηρά μηνύματα ιδίως προς την Τουρκία, με αφορμή το ανυπόστατο «τουρκολιβυκό» μνημόνιο που τότε ήταν πολύ «νωπό».
Σε αυτή την ομιλία του ο Προκόπης Παυλόπουλος έθεσε κυρίως το ζήτημα της αλγεινής συμπεριφοράς της Τουρκίας για την Ελληνική Μειονότητα της Κωνσταντινούπολης καθώς και για τις γενοκτονίες των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας.
Στις γενικές της γραμμές η ομιλία αυτή του τέως ΠτΔ έχει ως εξής:
«Τιμούμε σήμερα την Ιερή Μνήμη του Αγίου Νικολάου, Επισκόπου Μύρων, του Θαυματουργού. Του Αγίου, ο οποίος έχοντας ως υποδειγματικό εφόδιο τον πρότερο ασκητικό βίο του, αφιερωμένο εξ ολοκλήρου στον Άνθρωπο, ανήλθε στον Επισκοπικό Θρόνο Μύρων της Λυκίας ως «εκλεκτός του Θεού». Ήταν αυτή ακριβώς η αφοσίωσή του στον Άνθρωπο, η οποία τον κατέστησε «κανόνα πίστεως και εικόνα πραότητος», κατά το Απολυτίκιον που συνιστά το επιστέγασμα της σημερινής Θείας Λειτουργίας.
I. Ως Επίσκοπος Μύρων, έλαβε ενεργό μέρος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, η οποία συνήλθε το 325 στην Νίκαια της Βιθυνίας.
Α. Στην Σύνοδο αυτή ξεχώρισε για την σοφία του και το ηθικό του μέγεθος, συμβάλοντας τα μέγιστα στην τελική διαμόρφωση των αποφάσεών της. Των αποφάσεων εκείνων, οι οποίες κατέστησαν την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο ακρογωνιαίο λίθο του Ορθόδοξου Χριστιανισμού και της Εκκλησίας, που εκφράζει γνησίως τις αρχές και της αξίες της Ορθόδοξης Χριστιανοσύνης.
Β. Ήταν -και παραμένουν στο διηνεκές- αυτές οι αρχές και αξίες, οι οποίες εμπλούτισαν τον δικό μας, τον Ελληνικό Πολιτισμό, και όρθωσαν στην συνέχεια τον τρίτο πυλώνα του κοινού μας Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, ήτοι τον πυλώνα της Χριστιανικής Διδασκαλίας. Μεταξύ των αρχών και αξιών αυτών περίοπτη θέση κατέχουν οι αρχές και οι αξίες του Ανθρωπισμού, των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, της Δικαιοσύνης, κατ’ εξοχήν δε της Κοινωνικής Δικαιοσύνης.
II. Από εδώ, την Αλεξανδρούπολη, από εδώ, την Ελληνική και Ευρωπαϊκή Θράκη, την εσχατιά της Δύσης προς την Ανατολή, κατά τον εορτασμό της 100ης Επετείου της Απελευθέρωσης και προσάρτησης της Θράκης στον Εθνικό μας Κορμό, εμείς, οι Έλληνες, διακηρύσσουμε ότι είμαστε και θα παραμείνουμε, αδιαλείπτως, υπερασπιστές και θεματοφύλακες των ως άνω αρχών και αξιών του Ελληνικού και του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, όπως τις κληροδότησε η Ορθόδοξη Χριστιανοσύνη. Με τον τρόπο αυτό είμαστε και θα παραμείνουμε, στο διηνεκές, υπερασπιστές του Ανθρώπου και του Ανθρωπισμού. Ιδίως δε σήμερα, όταν ο Άνθρωπος χειμάζεται δεινώς σε ολόκληρο τον Πλανήτη, όπως συμβαίνει και στην περιοχή μας, δυστυχώς με μεγάλη ευθύνη της γείτονος Τουρκίας. Και με την ευκαιρία της σημερινής Εορτής του Αγίου Νικολάου στέλνουμε προς την Τουρκία και την ηγεσία της, με κάθε καλή πίστη αλλά και απόλυτη ειλικρίνεια, το εξής, διπλό, μήνυμα:
Α. Εμείς, οι Έλληνες, έχουμε αποδείξει ότι σεβόμαστε, διαχρονικώς, στο ακέραιο το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, πρωτίστως δε τα Θεμελιώδη Δικαιώματα του Ανθρώπου, που απορρέουν από την Διεθνή και την Ευρωπαϊκή Έννομη Τάξη. Και ο σεβασμός αυτός μας έχει καταστήσει, τόσο διεθνώς όσο και σ’ Ευρωπαϊκό επίπεδο, παράδειγμα προς μίμηση. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο σεβόμαστε, στον ίδιο βαθμό, και τα κάθε είδους δικαιώματα των Συμπολιτών μας Μουσουλμάνων της Θράκης, οι οποίοι αποτελούν Θρησκευτική, αμιγώς, Μειονότητα, όπως ρητώς ορίζει το Διεθνές Δίκαιο, ιδίως δε η Συνθήκη της Λωζάνης. Το ίδιο αίσθημα σεβασμού, με απτές αποδείξεις στην πράξη, τρέφουμε και ως προς τους Πρόσφυγες και τους Μετανάστες, οι οποίοι βρίσκουν καταφύγιο στην Ελλάδα, βεβαίως αναμένοντας από τους Εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση να δείξουν και εκείνοι, επίσης εμπράκτως, την εν προκειμένω Αλληλεγγύη τους, όπως αυτή προκύπτει από το Ευρωπαϊκό Δίκαιο αλλά και από τον κοινό μας Ευρωπαϊκό Πολιτισμό.
Β. Στον αντίποδα της δικής μας υποδειγματικής συμπεριφοράς κινείται, αυθαιρετώντας πολλαπλώς, η Τουρκία, η οποία, ως εκ τούτου, είναι υπόλογη διεθνώς, με αντιπροσωπευτικό παράδειγμα το άκρως βαρύ κλίμα εναντίον της στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
1. Κατ’ αρχάς, η Τουρκία θα πρέπει να είναι περισσότερο υπεύθυνη έναντι της Ελλάδας όχι μόνο διότι οι ισχυρισμοί της για την Ελληνική Μουσουλμανική Μειονότητα στην Θράκη ισοδυναμούν με παραχάραξη της Ιστορίας. Αλλά και γιατί το παρελθόν της βαρύνεται με αδιανόητες διώξεις εις βάρος των Ελλήνων και του Ελληνισμού. Και αναφέρομαι τόσο στις Γενοκτονίες του Ελληνισμού του Πόντου και της Μικράς Ασίας, όσο και στο πογκρόμ και στους διωγμούς των Ελλήνων- και κυριολεκτώ, διότι κατά την Συνθήκη της Λωζάνης αποτελούν Εθνική Μειονότητα- της Κωνσταντινούπολης, το 1955 και 1964 αντιστοίχως, που οδήγησαν στον αποδεκατισμό της ως τότε κραταιάς Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας της Κωνσταντινούπολης. Και, φυσικά, ουδείς μπορεί να ξεχνά την τραγωδία των αγνοούμενων στην Κύπρο, μετά την τουρκική εισβολή στο Μαρτυρικό Νησί, το 1974.
2. Την στάση της Τουρκίας εις βάρος του Ανθρώπου χαρακτηρίζει και η συμπεριφορά της έναντι των Προσφύγων και των Μεταναστών. Στους οποίους φέρεται με τρόπο που παραβιάζει κάθε έννοια του Διεθνούς Δικαίου, φθάνοντας στο σημείο να τους χρησιμοποιεί ακόμη και ως ομήρους ή και μέσο εκβιασμού της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και εδώ υπογραμμίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Διεθνής Κοινότητα πρέπει, αμέσως, να συμπεριφερθούν στην Τουρκία επιβάλλοντας την εφαρμογή της Διεθνούς και της Ευρωπαϊκής Νομιμότητας, συμπεριλαμβανομένης της επιβολής εις βάρος της των προβλεπόμενων κυρώσεων.
Κατ’ αυτή την Ιερή Ημέρα, από εδώ την Αλεξανδρούπολη και την Ελληνική και Ευρωπαϊκή Θράκη, διαμηνύουμε τούτο προς την Τουρκία: Όσο είμαστε αποφασισμένοι να τείνουμε χείρα φιλίας και καλής γειτονίας προς αυτή, άλλο τόσο είμαστε αποφασισμένοι, υπό όρους αρραγούς ενότητας και δίχως ίχνος υποχώρησης ή υπαναχώρησης, να επιβάλουμε τον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου. Προς τούτο έχουμε, όπως το αποδείξαμε ιστορικώς όταν χρειάσθηκε, και την βούληση και την δύναμη. Και σε αυτό το πλαίσιο θα υπερασπισθούμε τα Σύνορα, την Επικράτεια και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνης της Ελλάδας, που είναι και Σύνορα, Επικράτεια και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Απέναντι στις φαντασιώσεις της Τουρκίας περί του «δικαίου του ισχυρού», που την οδηγούν ολοένα και περισσότερο στο διεθνές περιθώριο, εμείς, οι Έλληνες, διακηρύσσουμε ότι θα φέρουμε, στο ακέραιο, σε πέρας την αποστολή μας ως εγγυητών της Διεθνούς και της Ευρωπαϊκής Νομιμότητας. Χρόνια Πολλά.»