Συνεχίζεται το δικαστικό θρίλερ με τα έργα εκτροπής του Αχελώου ποταμού στον Θεσσαλικό κάμπο.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε τα έργα, ενώ έκανε δεκτή την αίτηση ακύρωσης της απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος το 2017 με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι του έργου «υδροηλεκτρικό έργο Μεσοχώρας» στα Τρίκαλα.
Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας ασχολείται με τα έργα εκτροπής του Αχελώου ποταμού εδώ και τουλάχιστον 22 χρόνια, έχοντας εκδώσει συνολικά επτά ακυρωτικές αποφάσεις.
Με τα έργα έχει ασχοληθεί και το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει εκδώσει μια απόφαση στο παρελθόν.
Με την τελευταία υπ΄ αριθμ. 2228/2020 , το Ε Τμήμα του ΣτΕ απέρριψε την αίτηση της περιφέρειας Θεσσαλίας, της περιφερειακής Ένωσης Δήμων Θεσσαλίας και τοπικών φορέων της Αιτωλοακαρνανίας που ζητούσαν να ακυρωθούν οι υπ΄ αριθμ.: 1) 897/21.12.2017 και 2) 901/21.12.2017 κοινές υπουργικές αποφάσεις που αφορούν τα έργα εκτροπής του Αχελώου.
Παράλληλα, με την υπ΄ αριθμ. 2230/2020 απόφασή του, έκανε δεκτή την αίτηση του Συνδέσμου Ιδιοκτητών Κατακλυζομένου Οικισμού Μεσοχώρας «Ο Αχελώος» που ζητούσε την ακύρωση της υπ΄ αριθμ. Οικ.34701/4.8.2017 απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι του έργου «υδροηλεκτρικό έργο Μεσοχώρας» στον ποταμό Αχελώο περιφερειακής ενότητας Τρικάλων».
Σύμφωνα με το ΣτΕ, η θέση του φράγματος της Μεσοχώρας βρίσκεται σε απόσταση δύο χιλιομέτρων από τον οικισμό και η θέση του σταθμού παραγωγής υδροηλεκτρικού ρεύματος είναι σε απόσταση μόλις ενός χιλιομέτρου από τον οικισμό Γλίστρα.
Υπέρ του έργου είχαν παρέμβει η περιφέρεια Θεσσαλίας, η περιφερειακή Ένωσης Δήμων Θεσσαλίας, ο Δήμος Πύλης Τρικάλων και η ΔΕΗ, υποστηρίζοντας πως το έργο αυτό «έχει ευεργετικές επιπτώσεις στο υδατικό διαμέρισμα της Θεσσαλίας».
Σε επταμελή σύνθεση, οι σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν ότι η προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση και η σχετική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων έλαβε υπόψη της υπουργική απόφαση του 2003 με την οποία εγκρίθηκε το περιφερειακό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης της περιφέρειας Θεσσαλίας και την απόφαση της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων με την οποία εγκρίθηκε το σχέδιο διαχείρισης των λεκανών απορροής ποταμών Στερεάς Ελλάδας.
Με τις εγκρίσεις αυτές προβλεπόταν η μεταφορά ποσοτήτων νερού από τον Αχελώο στον Πηνειό ποταμό.
Με την προσβαλλόμενη απόφαση, δεν προβλεπόταν η μεταφορά ποσοτήτων νερού από τον Αχελώο στον Πηνειό ποταμό, όπως προβλεπόταν αρχικά.
Το ΣτΕ έκρινε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση απώλεσε, επιγενομένως, το νόμιμο έρεισμά της, κάνοντας δεκτή την αίτηση του Συνδέσμου και ακυρώνοντας την υπουργική απόφαση για το υδροηλεκτρικό έργο στη Μεσοχώρα.