Κάποιοι δεν αποδέχονται την Ορθοδοξία, τους θεσμούς μας και τις αξίες του ελληνικού έθνους
Του παπα-Ανδρέα Κεφαλογιάννη
Και όλα τελικά φαίνεται πως είναι μια χαρά… και τόσο πολλές τρομάρες! Τι είναι ικανό να αποτραβήξει το βλέμμα μας και το ενδιαφέρον μας από τον κορονοϊό και τα τόσα προβλήματα, πνευματικά οικονομικά και κοινωνικά, που υπάρχουν; Μα, τι άλλο πέρα από την παρουσίαση της Μητρός μας Παναγίας και των δυνάμεών μας ως έθνους στην πρόσοψη του κτιρίου του Κοινοβουλίου. Και «ω, τι μέγα θαύμα» απόρησαν αρκετοί και φιλονίκησαν για το ευπρεπές της προβολής και της ανάδειξης, για τη χρησιμότητα των εικόνων και των βίντεο την ημέρα της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου. Την ημέρα της εορτής των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδας.
Το πρόβλημα δεν είναι αν υπήρξε αποτύπωση ολιγόλεπτη της Παναγίας μας στο Κοινοβούλιο. Το πρόβλημα είναι πως και μόνο η παρουσία της Ορθοδοξίας, των θεσμών μας, των αξιών μας και της τιμής που αποδόθηκε δεν είναι ανεκτή, από κύκλους, ορισμένους κοινωνικούς και άλλους πολιτικούς. Δεν είναι ανεκτή, διότι χαλάει την καθιερωμένη οκνηρία, τον διαμελισμό όλων όσων μας στύλωσαν ως πατρίδα και ως έθνος. Χαλάνε το πρόσωπο της Παναγιάς μας, η προβολή των ιερών μας αγώνων και η παρουσία των μαχητών μας και προασπιστών σε γη, θάλασσα και αέρα την προσπάθεια, εδώ και χρόνια, αποπροσανατολισμού των Ελλήνων, των παιδιών μας, από τα ιδεώδη, τα ιερά, τα όσια και από όλα όσα αξιόλογα, αξιοπρεπή και γιγάντια διαθέτει η Ελλάδας μας. Από όλα εκείνα, δηλαδή, που εννοούνται και κουβαλιούνται μόνο με την προσφώνηση του ονόματος της Παναγίας και με το σημείο του Σταυρού σε κούτελο και μπέτι. Που είναι ικανά να μας κάνουν να ξεπεράσουμε δυσκολίες και εμπόδια, είναι ικανά να μας οδηγήσουν, έστω και μέσα από δύσκολους και αιματηρούς αγώνες, μέσα από δύσκολη και αγχωμένη καθημερινότητα, σε οδούς ανάπαυσης των σκέψεων, των ορμών μας των αρνητικών, όλων εκείνων που μας λυγίζουν, που μας πονάνε. Νιώθω λύπη για όλα όσα παρακολούθησα επί τριημέρου να διαδραματίζονται με φόντο την παρουσία της Παναγίας μας στο Κοινοβούλιο. Παίρνω, όμως, δύναμη για περισσότερη προσευχή και αγώνα, ώστε όλοι οι αρνητές, όλοι οι πλανεμένοι, όλοι όσοι λένε για να λένε να έχουν ευλογία Κυρίου, διαύγεια και σίγουρα υγεία. Ωστε να μπορέσουν να αντιληφθούν κάποια στιγμή ότι το εμπόδιό τους δεν είναι η Παναγιά μας, αλλά ο λάθος μπούσουλας τον οποίο ακολουθούν ως βαθιά εξαρτημένοι από την ύλη, τη δόξα, τα χειροκροτήματα, τη λήθη, το άτοπο και άδικο. Η λέξη ΕΝΩΜΕΝΟΙ ας γίνει τουλάχιστον η δική τους προσευχή, κι ας μην προσπαθούν να βάλουν τρικλοποδιά στη δική μας προσευχή, που είναι αφιερωμένη στο όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν, αδέρφια μου, αμήν.