21η Νοεμβρίου – Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδος
Άρθρο – Ομιλία του Αντιστρατήγου (ε.α.) Αντώνη Βασιλείου*. Η λήθη είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της μνήμης. Αν εξαλειφθεί από τους λαούς η μνήμη, τότε θα μοιάζουν με ασθενείς που πάσχουν από αμνησία. Δεν θα γνωρίζουν από πού έρχονται κι από ποιους προέρχονται, με αποτέλεσμα να μην ξέρουν που βρίσκονται και προς τα πού πορεύονται. Αν σβήσουμε το παρελθόν, πρόσφατο και παλαιό, θα ζήσουμε σ’ ένα ακατοίκητο μέλλον. 
Την 21 Νοεμβρίου, ημέρα που εορτάζουμε μια από τις μέγιστες εορτές της Ορθοδοξίας, τα Εισόδια της Υπεραγίας Θεοτόκου, τιμούμε παράλληλα τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας, ως ελάχιστη αναγνώριση της διαχρονικής προσφοράς τους στον Ελληνισμό και την Πατρίδα μας.
Τιμούμε τους αγώνες του ελληνικού έθνους στο διάβα των αιώνων, την υπεράσπιση των υψηλών αξιών της ελευθερίας και της δημοκρατίας και κυρίως τιμούμε τους επώνυμους και ανώνυμους ήρωες που έπεσαν στα πεδία των μαχών υψώνοντας το ανάστημα τους σε όλους εκείνους που επιβουλεύτηκαν την ελευθερία της Ελλάδας μας.
Τιμούμε όμως και τη σημερινή γενιά των Ενόπλων μας Δυνάμεων, που υπηρετώντας καθημερινά, νύχτα και ημέρα, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, στον ηπειρωτικό κορμό της χώρας, στα νησιά μας, τις ελληνικές θάλασσες και στους ουρανούς, αποδεικνύουν σε κάθε περίσταση, πως διαθέτουν εκτός από εξαιρετική εκπαίδευση, πνεύμα γνήσιου πατριωτισμού και αυτοθυσίας. Είναι η γενιά των στελεχών, που έχουν θυσιάσει και θυσιάζουν ακόμη και την ίδια τους τη ζωή, στην υπεράσπιση των ιδανικών του έθνους μας.
Από το 2016 με απόφαση του τότε ΥΕΘΑ, μαζί με την Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων συνεορτάζεται και η «Ημέρα Αποστράτου και Βετεράνου» ως ελάχιστος φόρος τιμής για την προσφορά των προς την πατρίδα και τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Οι βετεράνοι μας και το εν αποστρατεία προσωπικό των Ε.Δ. έχουν συμβάλει στην εξασφάλιση της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας της Χώρας μας στο παρελθόν, ενώ το εν ενεργεία προσωπικό των, συνεχίζει το έργο αυτό στο παρόν και θα το συνεχίσει και στο μέλλον.
Δεν θα πρέπει να αγνοούμε ότι υπάρχει αρραγής συνέχεια μεταξύ αποστράτων και εν ενεργεία, γιατί «τον τόπο που έχουμε εμείς άλλοι τον είχαν πρώτα και άλλοι τον καρτεράνε» και επίσης όπως λένε και στην Κρήτη: «Των μπροστινών πατήματα, κατοπινών γιοφύρια».
Η Παναγία μας από τους Βυζαντινούς και όχι μόνο χρόνους, παρουσιάστηκε ως προστάτιδα και αρωγός του έθνους μας στους δύσκολους αγώνες του.
Ο υπερασπιστής της Πόλης, ο απελευθερωτής του ΄21, o ήρωας του ΄40, και oι υπερασπιστής της Κύπρου, είχαν πάντα συντροφιά τους το όραμα της Θεοτόκου, από το οποίο αντλούσε υπερφυσική δύναμη και κουράγιο στην αντιμετώπιση των πολυπληθέστερων εχθρών του.
Βαθιά ριζωμένη είναι η πίστη και η πεποίθηση του Έλληνα, ότι και πάλι αν χρειαστεί στο μέλλον, η Μεγαλόχαρη Μητέρα μας θα οδηγήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις μας σε λαμπρές σελίδες δόξας και θα διατηρήσει ανέπαφες την ελευθερία και την ακεραιότητα του λαού και της Αγίας Πατρίδος μας.
Μπορεί κάποιοι να ονειρεύονται διάφορους διαχωρισμούς, ποτέ όμως δεν θα μπορέσουν να διαχωρίσουν τις Ένοπλες Δυνάμεις από την προστάτιδα τους, τη μητέρα Παναγία.
Η προϊστορία των Ενόπλων μας Δυνάμεων, αφηγημένη από τους ιστορικούς της αρχαίας Ελλάδος, του Μεσαιωνικού Ελληνισμού, του υπόδουλου Γένους και του επαναστατημένου το ΄21 Έθνους, ενέχει μεγάλες ώρες ηρωικού ήθους υψωμένες στη σφαίρα του θρύλου, καθώς και πολύτιμα διδάγματα πολεμικής τέχνης.
Κληροδοτημένη από τους αρχαίους Έλληνες είναι η έκφραση της κύριας αποστολής των Ενόπλων μας Δυνάμεων:
➢Με τις τρείς λέξεις του Ομήρου “αμύνεσθαι περί πάτρης” και
➢Με τους στίχους του Αισχύλου “ω παίδες Ελλήνων ίτε ελευθερούτε πατρίδα”.
Ανατρέχοντας στα βάθη της ιστορίας του έθνους μας, θα διαπιστώσουμε ότι η πολεμική Αρετή των Ελλήνων, ήταν και είναι συνυφασμένη με την εμφάνιση της Ελληνικής φυλής.
Ο Θεοί του Ολύμπου Δίας, Αθηνά και Άρης, οι ήρωες Περσέας, Ηρακλής και Θησέας, ανήκουν μεν στους μυθικούς χρόνους της ιστορίας μας, αποτελούν δε αψευδείς μάρτυρες της πολεμικής Αρετής και τόλμης των Ελλήνων.
Τα χαρακτηριστικά στοιχεία που κυριαρχούν στα πρόσωπα και στα γεγονότα του Τρωικού πολέμου, εκπέμπουν ηθικές αξίες μέσα από πράξεις ηρωισμού, πολεμικής αρετής, γενναιοφροσύνης και αισθημάτων οικογενειακής τιμής.
Οι τριακόσιοι του Λεωνίδα, πρόμαχοι της ελευθερίας και της τιμής των Ελλήνων, αγωνισθέντες για τον πολιτισμό και την ελευθερία των ελεύθερα σκεπτόμενων ανθρώπων, μας άφησαν την γνωστή σε όλους μας ιστορική παρακαταθήκη :
“ Ω ξειν αγγέλειν Λακεδαιμονίοις
ότι τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθώμενοι”
Οι Αθηναίοι πολέμησαν στο Μαραθώνα κατά τον Περσών, όχι μόνο για την Αθήνα, αλλά για ολόκληρη την Ελλάδα και κατ’ επέκταση για ολόκληρη την Ευρώπη.
Στη Σαλαμίνα συντρίφτηκαν οριστικά τα όνειρα των τότε επίδοξων κατακτητών της Ελλάδας που σήμερα επιστρέφουν με τον μανδύα του οικονομικού μετανάστη.
Ο Μακεδόνας Φίλιππος με τις Μακεδονικές φάλαγγες, ανέδειξε την εφευρετικότητα, την πολεμική τέχνη και το ακαταμάχητο των Ελλήνων εκείνης της εποχής.
Ακολουθεί ο γιος του Αλέξανδρος, ο οποίος οριοθετεί μια νέα παγκόσμια εποχή. Αξιοποιώντας τον Ελληνικό πολιτισμό και την αρετή του Έλληνα μαχητή, επηρέασε βαθιά την πορεία της παγκόσμιας ιστορίας, η οποία δικαιολογημένα τον ονόμασε Μέγα.
Το Ελληνικό πνεύμα υπέταξε τον Ρωμαίο κατακτητή, και γέννησε την Ελληνοχριστιανική Βυζαντινή Αυτοκρατορία που άλλαξε τη μορφή του τότε κόσμου.
Ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, μαχόμενος στις επάλξεις του κάστρου της Βασιλεύουσας, γενναίος στρατιώτης, έπεσε για την ελευθερία, τη δικαιοσύνη και την εθνική αξιοπρέπεια του Ελληνοχριστιανισμού.
Ακολούθησε σκλαβιά τετρακοσίων χρόνων, κατά την οποία αν και «όλα τα΄σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά», το γένος μας όπως είπε και ο μεγάλος μας στρατηγός Θεόδωρος Κολοκοτρώνης δεν υποτάχθηκε ποτέ. Είχε για στρατό του τους Αρματολούς και τους Κλέφτες, είχε για κάστρα του το Σούλι, και τη Μάνη, είχε κινητήρια δύναμη του, «του Χριστού την πίστη την Αγία».
Οργάνωνε συχνά μικρά ή μεγάλα απελευθερωτικά κινήματα, μέχρι που έφθασε η ημέρα όχι της νέας ίδρυσης όπως κακόβουλα ισχυρίζονται κάποιοι, αλλά της παλιγγενεσίας του Ελληνικού κράτους για το οποίο «ο Θεός είχε βάλει την υπογραφή του».
Ο Κωνσταντής Κανάρης λίγο πριν πυρπολήσει την τουρκική ναυαρχίδα είπε στον εαυτό του : «….και τώρα Κωνσταντή, ήρθε η ώρα να πεθάνεις για την πατρίδα….».
Ο Παύλος Μελάς με τους υπόλοιπους Μακεδονομάχους και με εθελοντές από όλη την Ελλάδα συγκρότησαν ανταρτικά σώματα και έσωσαν τη Μακεδονία μας από τους Νεότουρκους και τους Κομιτατζήδες.
Η λαμπρή συμβολή των Ενόπλων μας Δυνάμεων στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τοποθέτησε τον Έλληνα μαχητή επικεφαλής στην ατελείωτη παρέλαση των ηρώων του παγκοσμίου πολέμου, σαν το πιο γνήσιο παιδί της Ελευθερίας.
Ακολούθησε η ναζιστική και φασιστική λαίλαπα στην οποία ενώ όλα τα ισχυρά κράτη της Ευρώπης παρέδιδαν τα όπλα τους το ένα μετά το άλλο, η μικρή Ελλάδα των Τιτάνων και των Γιγάντων, των Σαλαμινομάχων και των Μακεδονομάχων είχε την αρετή και την τόλμη να βροντοφωνάξει για άλλη μια φορά το γνωστό «ΟΧΙ», γράφοντας νέες σελίδες δόξης και ηρωισμού στα βουνά και τους αιθέρες της Ηπείρου και της Μακεδονίας και στα νερά του Ιονίου.
Είναι γνωστές οι εκδηλώσεις θαυμασμού για τον Έλληνα μαχητή, των αντιπάλων μας Γερμανών, και των συμμάχων μας Ρώσων και Άγγλων.
Και η ελευθερία ήρθε. Η Ελληνική σημαία κυμάτισε και πάλι στην Ακρόπολη.
Ευτυχώς διανύουμε μία μεγάλη περίοδο ειρήνης καίτοι τα τελευταία σχεδόν 30 χρόνια η ευρύτερη περιοχή παρουσιάζει επικίνδυνη αστάθεια και ακούγονται φωνές αμφισβήτησης συνθηκών και συνόρων.
Αυτή η ειρήνη και σταθερότητα της χώρας μας, είναι κατά κύριο λόγο αποτέλεσμα της αποτρεπτικής ισχύος των Ενόπλων μας Δυνάμεων, οι οποίες είναι αφοσιωμένες στην κύρια αποστολή των.
Οι ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις αποτελούν αφενός μεν πολλαπλασιαστή διπλωματικής και αμυντικής ισχύος και αφετέρου δε εκπέμπουν τα μηνύματα που χαρακτηρίζουν το έθνος μας, τα μηνύματα δηλαδή της ειρήνης, της φιλίας και της συνεργασίας, αλλά και της αποφασιστικότητας για την υπεράσπιση των εθνικών μας δικαιωμάτων.
Oι Ένοπλες Δυνάμεις μας, επιπλέον του βασικού τους ρόλου, της δύναμης αποτροπής και προάσπισης της εθνικής μας κυριαρχίας, συμβάλλουν – μέσω των ευρωπαϊκών και Ευρωατλαντικών δομών άμυνας και ασφάλειας – στη διεθνή σταθερότητα, την ασφάλεια και την ευημερία.
Έτσι η Ελλάδα κατοχυρώνει την ισχυρή και δυναμική παρουσία της στη διεθνή πολιτική σκηνή, αναδεικνυόμενη σε πυλώνα σταθερότητας, ειρήνης και δημοκρατίας στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.
Παράλληλα οι συνεχείς δράσεις των υπέρ του κοινωνικού συνόλου, σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών, πυρκαγιών, έρευνας – διάσωσης, αεροδιακομιδών, καθώς και η συνεισφορά τους σε έργα οδοποιίας, εγγειοβελτιωτικά και αποκατάστασης ζημιών, εξυψώνει το ηθικό του ελληνικού λαού και ενδυναμώνει τους δεσμούς με τις τοπικές κοινωνίες.
Επιπρόσθετα, η άμεση και καθοριστική αρωγή τους στην αντιμετώπιση του προσφυγικού και του μεταναστευτικού προβλήματος, έδειξε σε όλους, ότι η Ελλάδα αναγνωρίζεται δίκαια ως φάρος ανθρωπισμού από την παγκόσμια κοινότητα.
Ας μη λησμονούμε όμως ότι, παρά την οικουμενικά υπέρτατη ανάγκη της ειρήνης στην εποχή μας, η γεωπολιτική θέση της Ελλάδος επιβάλλει την αδιάπτωτη ετοιμότητα προς αποτελεσματική άμυνα και ότι πιθανότατα η επάρκεια της αμυντικής ετοιμότητας θα γίνεται ολοένα και πιο απαιτητική.
Οι άξιοι της ελευθερίας λαοί, πρέπει να είναι αταλάντευτα προσηλωμένοι στον δίκαιο αγώνα για την ιστορική τους επιβίωση, όποιες και αν είναι οι αντίξοες περιστάσεις, ιδιαίτερα σήμερα που ο ταραξίας της περιοχής μας κατρακυλώντας, ονειρεύεται οθωμανικές αυτοκρατορίες, σύνορα της καρδιάς του και γαλάζιες πατρίδες.
Ο κίνδυνος της ασφάλειας της Ελλάδος, δεν θα παύσει ποτέ να υφίσταται, όσο ακόμη συνεχίζονται οι αλυτρωτισμοί των βορείων γειτόνων μας, οι αλλοπρόσαλλες ορέξεις του σύγχρονου σουλτανίσκου της ανατολής, αλλά και οι ανιστόρητες λεκτικές παρεμβάσεις διαφόρων ξένων επισήμων.
Η κατάσταση αυτή συνεπάγεται πέρα από επαγρύπνηση και ετοιμότητα, αντίστοιχη επιβάρυνση του ελληνικού λαού με δυσβάστακτες στρατιωτικές δαπάνες, απαραίτητες όμως για την διατήρηση της ειρήνης στην περιοχή μας. Απαιτεί ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις με υψηλό μαχητικό φρόνημα, για να μη χρειασθεί να τις χρησιμοποιήσουμε ποτέ.
Mε πίστη στις αξίες του ελληνισμού, οι Ένοπλες Δυνάμεις μας, που αποτελούν βασικό παράγοντα της εθνικής ισχύος, πηγή σθένους και υπερηφάνειας για όλους, ανταποκρίνονται στις προσδοκίες του λαού μας.
Η ώρα επιβάλλει ευλαβικό λογισμό προς τους αναρίθμητους ανθούς που με τη θυσία της ζωής των καθαγίασαν τους αγώνες των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας. Τους αξιολάτρευτους αυτούς βλαστούς που έχασαν πρόωρα τη συμμετοχή τους στο εξαίσιο θαύμα της ζωής για να σώσουν την ελευθερία και την ύπαρξη της Ελλάδος μας.
Η ώρα επιβάλλει την διαφύλαξη του ηθικού των ανδρών και γυναικών των Ενόπλων μας Δυνάμεων εν ενεργεία και εν αποστρατεία, καθόσον αποτελούν τον σημαντικότερο πολλαπλασιαστή ισχύος στο σημερινό δυναμικό και απαιτητικό θέατρο επιχειρήσεων.
Ένα άριστο οπλικό σύστημα είναι άχρηστο στα χέρια ενός μαχητή χωρίς ηθικό, ενώ ένα μέτριο οπλικό σύστημα είναι φονικότατο στα χέρια ενός μαχητή με υψηλό ηθικό. Ας θυμηθούμε τι έκανε μόνος του ο ήρωας καταδρομέας Μανώλης Μπικάκης στην Κύπρο όπου μόνος του με ένα αντιαρματικό όπλο κατέστρεψε 6 τουρκικά άρματα μάχης, ένα για κάθε βλήμα που είχε μαζί του.
Τέλος η σημερινή τιμή στους αποστράτους και τους Βετεράνους μας, είναι ο όρκος – υπόσχεση του σύγχρονου Ελληνικού Στρατού που ως άλλοι άλκιμοι νεανίες της αρχαίας Σπάρτης επαναλαμβάνουν το : «Άμμες δε γ’ εσόμεθα πολλώ κάρονες».
Μεγάλη η Χάρη Της Προστάτιδάς μας Υπερμάχου Στρατηγού.
Ζήτω οι Ένοπλες Δυνάμεις.
Ζήτω το Έθνος των Ελλήνων
* Ο Αντώνης Βασιλείου είναι Αντιστράτηγος (εα), Διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός, MScΕπιχειρησιακός Ερευνητής, τ. Σύμβουλος ΟΑΣΕ επί Συμβατικών Εξοπλισμών και τ. Μελετητής των Συστημάτων Διοικήσεως και Ελέγχου Πληροφοριών του ΝΑΤΟ (www.avgeopolitics.eu).