Σκέφτομαι όμως, ότι για να υπάρξει αντιπολίτευση, αναγκαία και ικανή συνθήκη είναι να υπάρχει κυβέρνηση. Δυστυχώς, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, διακατέχεται από το σύνδρομο της αντιπολίτευσης (κάτι που μοιάζει με το σύνδρομο της Στοκχόλμης).
Έτσι, η κυβέρνηση, αντί να ασχολείται σοβαρά με τα δεινά που μας πλήττουν κατά κύματα και τους σωρείτες προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε, αναλώνεται σε διαγγέλματα αυτοϋπονόμευσης, σε αλληλοαναιρούμενες δηλώσεις-εξαγγελίες, σε φαιδρά non papers και πληρωμένους τηλεοπτικούς διθυράμβους και αερολογίες, σε αταβιστικού τύπου δημόσιες σχέσεις και βεβαίως σε αντιπολιτευτικές ριπές κατά βούληση, με μπροστάρη τον Άδωνι Γεωργιάδη. Ο άνθρωπος αυτός αφού έφερε του κόσμου τι επενδύσεις στην Ελλάδα, που τον χάνεις, που τον βρίσκεις, ολημερίς, σε κάποιο τηλεπαράθυρο θα αντιπολιτεύεται την αντιπολίτευση!!
Έτσι λοιπόν, όταν η κυβέρνηση αναλίσκεται σε αντιπολίτευση της ανύπαρκτης όμως κατά Πέτσαν, αντιπολίτευσης, μοιραίο επακόλουθο είναι το κενό εξουσίας που δημιουργείται, να καλύπτεται, δυστυχώς, από τα γνωστά κανάλια τα οποία ασκούν πλέον κυβερνητική πολιτική. Τελευταίο χαρακτηριστικό δείγμα της ομολογουμένως πρωτόγνωρης κατάστασης είναι το γεγονός ότι οι γνωστοί δημοσιογράφοι των γνωστών τηλεοπτικών σταθμών, άρχισαν να μας «ενημερώνουν» που, πότε και πώς θα γίνουν οι εμβολιασμοί με το νέο εμβόλιο της Pfizer, του χρόνου, την άνοιξη!!!
Μη έχοντας άλλο τρόπο αντίδρασης σε αυτό το θέατρο του παραλόγου που θα υπερακόντιζε την φαντασία και την γραφίδα του Ιονέσκο, εάν ευρίσκετο εν ζωή, προτείνω την διεξαγωγή εκλογών, μόλις η πανδημία παρουσιάσει ύφεση. Οι εκλογές αυτές θα έχουν ένα στοιχείο πρωτοτυπίας. Οι Έλληνες θα ψηφίσουν και για αντιπολίτευση.
Από το αποτέλεσμα των εκλογών δυοῖν θάτερον. Είτε θα σχηματίσει και πάλι κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία, έχοντας αυτή την φορά αντιπολίτευση έτσι ώστε να μπορέσει να κυβερνήσει, είτε θα σχηματίσει κυβέρνηση κάποιο άλλο κόμμα που έχοντας ως αντιπολίτευση την Νέα Δημοκρατία, θα μπορέσει να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα, αφού είναι βέβαιο ότι θα έχει εκλείψει το βασικό πρόβλημα της χώρας, που είναι η απουσία αντιπολίτευσης, σύμφωνα με την Πέτσινη δοξασία.