Όποιος χρησιμοποιεί τις ιδέες του για να αποκομίσει ιδιωτικά οφέλη, είναι Ραγιάς. Ασχέτως πόσο “αγνές” είναι οι ιδέες του.
Όποιος Καταρρίπτει το ιδιωτικό του συμφέρον προς όφελος των ιδεών του, εγείρεται, ασχέτως ιδεολογικού περιεχομένου.
Όποιος εγείρεται για ευγενή σκοπό αναφερόμενο σε σύνολο, στο οικοδόμημα, στο Όλον, φεύγει από το περιοριστικό του Εγώ. Εξέρχεται της παρούσας Στάσης του. Δηλαδή Εκστασιάζεται.
(Ο σκοταδισμός πέτυχε να υπνώσει και να μυθοποιήσει φυσικές καταστάσεις. Ως Φύση θεώρησε μόνο την Ύλη. Είναι κωμικό εάν σκεφτούμε ότι η “υπέρβαση” του εξουσιασμού ήταν να παραδεχτεί ότι η Γη δεν είναι ένα επίπεδο αγροτεμάχιο αλλά ένα στρογγυλό κομμάτι χώμα που περιστρέφεται λόγω της βαρύτητας άλλων χωμάτινων άψυχων σφαιρών. Έκανε αυτή την παράνοια πραγματικότητα και την πραγματικότητα παράνοια.)
Την έκσταση λοιπόν δε μπορεί να κατακτήσει όποιος αγωνίζεται για τα ουρί ή όποια άλλη μετά θάνατον ατομική ανταμοιβή. Γιατί πάλι δρα και θυσιάζεται ορμώμενος από το Εγώ.
Ο ευγενής σκοπός φέρνει την έκσταση και τον ενθουσιασμό. Εν Θεώ ουσία. Τη γενεσιουργό Θεία ουσία. Το Αίτιο, το Έθνος. “Έθνος” σημαίνει Γέννα. Natio όπως πολύ σωστά το μετέφεραν οι Λατίνοι. Ομηρική χρήση. Έθνος Λαών, Έθνος Μελισσών, Έθνος Ορνίθων. Natura. Η Γενεσιουργός μήτρα της Φύσης. Ούτε το Ομόγλωσσον, ούτε το Ομόδοξον ή το Ομόφυλον. Όχι το περιχαρακωμένο από γραμμές και συρματοπλέγματα.
Ο ομφάλιος λώρος της δημιουργίας κρίνει το Έθνος. Αυτόν τον ομφάλιο λώρο που απέκοψαν τα εξουσιαστικά ιερατεία κάνοντας τη Μητέρα Γη αμμοχάλικο και το Θείον εξωγήινο. (Υπάρχουν πάρα πολλά χωρία στην Αγία Γραφή που αναφέρονται σε αυτήν την έννοια του έθνους, δηλαδή ότι τα έθνη ταυτίζονται με τους ειδωλολάτρες που πιστεύουν στα είδωλα. Αντίθετα, όταν γίνεται λόγος για την αποκάλυψη του Θεού στους Ιουδαίους χρησιμοποιείται ο όρος «λαός του Θεού»)
Ή Μόνη ασφαλής εξήγηση του Έθνους λοιπόν είναι η κοινή Μήτρα. Γηγενείς κατά τον Αριστοτέλη. Οργανισμοί κοινής Γέννας (natio) που εγείρονται με ενθουσιασμό. Για την Μητέρα Γη. Για την Πατρώα Γη. Την Πατρίδα.
Όπως Ενθουσιάζοντο οι Σπαρτιάτες μπαίνοντας στη μάχη και υπερέβαλλαν εαυτόν αδιαφορώντας για τις αριθμητικές διαφορές πέφτοντας μέχρις ενός.
Όπως Ενθουσιάζοντο οι Ζουλού επιτιθέμενοι στους Άγγλους “πολιτισμένους” εισβολείς αδιαφορώντας για την τεχνολογική υπεροπλία πέφτοντας μεχρις ενός.
Όπως Ενθουσιάζοντο οι Τσέροκυ επιτιθέμενοι στους Σάξονες μεταστάτες ακόμη και εγκλωβισμένοι στους καταυλισμούς φυλακές. Έπεσαν μέχρις ενός.
Όπως τα αντισώματα πέφτουν στους ιούς για να σώσουν τον οργανισμό. Όπως τα αιμοσφαίρια στα μικρόβια εισβολείς.
Κάπου εκεί έρχεται ο Καρκίνος. Κύτταρα του οργανισμού που μεταλάσσονται για να κλονίσουν εκ των έσω και να ανοίξουν την Κερκόπορτα. Πήλιοι Γούσηδες, Εφιάλτες. Αγνοούν ότι στο τέλος και αυτοί θα πεθάνουν με τον οργανισμό που πρόδωσαν.
Σαν τους κωμικούς κρετίνους που πέταξαν τα λεφτά των ταμείων για να τσιμπήσουν μίζες από τα ομόλογα.
Σαν τους γυμνοσάλιαγκες που πέταξαν τα αποθεματικά των συντάξεων για να γεμίσουν τις τσέπες τους στο χρηματιστήριο.
Σαν τον σαλτιμπάγκο που αγοράζει burberry’s με τα χρήματα της δημόσιας υγείας, της θερμοκοιτίδας που σκοτώνει την καινούρια γέννα.
-Για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούρια Γέννα-
“Μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του ’21, Με την έκσταση του 1940”. Χρειαζόμαστε επειγόντως μια Παγκόσμια Εθνεγερσία.