Ένας απόστολος του εθνικού μαρασμού και της άνευ όρων αποδοχής των τουρκικών αξιώσεων μέσω διμερούς διαλόγου ξαναχτύπησε χθες, και η συγκυρία δεν είναι διόλου τυχαία.
Ο λόγος για τον Λουκά Τσούκαλη, καθηγητή και πρόεδρο του διαβόητου ΕΛΙΑΜΕΠ, που επιμένει κατά καιρούς να μας υπενθυμίζει τη φαιδρή παρουσία του. Μιλάμε για το ίδρυμα που αποτελεί λίκνο του ενδοτισμού και λοιδορεί ως εθνικιστικές τις πατριωτικές φωνές, την ώρα που τα εξέχοντα μέλη του -κάτι ετερόφωτες ναρκισσιστικές ανθυπομετριότητες με ανύπαρκτη στρατηγική αντίληψη- εκτελωνίζουν πρόθυμα τις θέσεις της Αγκυρας και των προστατών της στη χώρα.
Το δεύτερο χτύπημα του ΕΛΙΑΜΕΠ ήρθε από τον ερευνητή Γ. Τζογόπουλο, που δηλώνει ειδικός σε θέματα ΜΜΕ, διεθνών σχέσεων και κινεζικών υποθέσεων, ο οποίος συμμετέχοντας σε εκδήλωση τουρκικού λόμπι φέρεται ότι αποδέχθηκε δημόσια τους τουρκικούς ισχυρισμούς ότι δήθεν η Ελλάδα απειλεί την Τουρκία.
Θιασώτες στο ΕΛΙΑΜΕΠ ενός διαλόγου, όπου η Ελλάδα θα κληθεί να συζητήσει επί των απαράδεκτων και ιταμών τουρκικών διεκδικήσεων, αποκρύπτουν συστηματικά το γεγονός ότι η χώρα μας επεδίωξε από την εποχή του Κωνσταντίνου Καραμανλή τον διάλογο, αλλά, αντ’ αυτού, εισέπραττε κάθε φορά νέες μονομερείς αξιώσεις.
Το επιβεβαιώνει αυτό ο Λ. Τσούκαλης, οπαδός της κατάπτυστης θεωρίας των «χαμένων ευκαιριών», υποστηρίζοντας ότι η Ελλάδα- κατά το πρότυπο των Πρεσπών, τις οποίες εξυμνεί- θα μπορούσε να έχει συμφωνήσει μαζί (σε τι, άραγε;) με τον Ερντογάν της πρώτης περιόδου, προτού εξελιχθεί μετά το πραξικόπημα σε αυτό που είναι σήμερα… Και όταν, παρά τις δήθεν περισπούδαστες και ρηχότατες αναλύσεις του, η κουβέντα από την πασαδόρο-δημοσιογράφο έρχεται, έστω και υπαινικτικά, στο ενδεχόμενο πολέμου, δείχνει έτοιμος να καταρρεύσει, αποκαλύπτοντας θλιβερά σαν πολιτισμένος κοσμοπολίτης ότι όσοι όπως ο ίδιος υπερασπίζονται ασπόνδυλες πολιτικές επαφίενται μοιρολατρικά στην (ιδιοτελή) διαμεσολάβηση της Ε.Ε. και των κατ’ όνομα «συμμάχων»… Πρόκειται για το γνωστό «αμυντικό δόγμα» Σημίτη, που συνοψίζεται στο «να κρατήσουμε κάνα 48ωρο και μετά βλέπουμε, μέχρι να επέμβουν οι ξένοι»…
Μιλώντας σε ένα από τα ακριβοπληρωμένα «σάιτ τύπου Πέτσα», ο Τσούκαλης αποφεύγει καν να επικρίνει την Ε.Ε., η οποία απέφυγε πρόσφατα να υιοθετήσει κυρώσεις κατά του Ερντογάν, ο, οποίος κατά τη γνώμη του, ηγείται μιας ισχυρής χώρας, με ισχυρή οικονομία και στράτευμα και φιλοξενεί 4.000.000 πρόσφυγες. «Αυτά είναι τα δεδομένα που υπολογίζει κάποιος αν δεν ζει στην Αθήνα και τη Λευκωσία αλλά σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες» διαπιστώνει σοφά. Δεν παραλείπει βέβαια ένα ξεσκόνισμα στη Μέρκελ, λέγοντας πως «έχει δείξει αρκετή σοφία που πηγάζει από μια απίστευτη εμπειρία διεθνών διαπραγματεύσεων, αφού είναι η πιο senior πολιτικός στην Ευρώπη και η πιο ισχυρή».
Περιέργως, δε, αυτός ο μέγας διορατικός βλέπει ότι η τουρκική πλευρά δεν επιδεικνύει μόνο αδιαλλαξία, και συνεπώς υπάρχουν περιθώρια συνεννόησης, καλώντας να τα βρούμε, διότι ο χρόνος κυλά εις βάρος μας, ενώ επιρρίπτει την ευθύνη του αδιεξόδου όχι στην Τουρκία αλλά στην εγχώρια ηγεσία που πετάει συνεχώς το μπαλάκι στους επόμενους! Κλείνοντας την ανυπόφορη συνέντευξή του, ζητά και τα ρέστα, λέγοντας σαν να έχει μάλλον τη μύγα «δεν επιτρέπω σε κανέναν να μου λέει ότι επειδή εκφράζω διαφορετικές απόψεις από αυτόν είμαι πουλημένος, μειοδότης και προδότης (σ.σ.: συ είπας…). Η απάντησή μου είναι ότι αυτό είναι φασισμός και εγώ δεν συζητώ με φασίστες»…
πηγή: «δημοκρατία»