Ο ΑΓΙΟΣ ΦΩΚΑΣ Ιερομάρτυρας, ο Θαυματουργός
Ο ΑΓΙΟΣ ΦΩΚΑΣ, ο κηπουρός
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΙΣΑΑΚ και ΜΑΡΤΙΝΟΣ
Ο ΟΣΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ, ο Ζωγραφίτης
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 26 ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΕΣ Ζωγραφίτες
Η ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ του Σάρωφ – Ντιβίγιεβο (Ρωσίδα)
Αναλυτικά
Ο ΑΓΙΟΣ ΦΩΚΑΣ Ιερομάρτυρας, ο Θαυματουργός
Πατρίδα του ήταν η Σινώπη του Ευξείνου Πόντου. 0ι γονείς του, Πάμφυλος και Μαρία, μεταλαμπάδευσαν στο Φωκά από την παιδική του ηλικία τη φλόγα της αγνής πίστης τους και τη θερμή ευσέβειά τους. Ο Φωκάς από μικρό παιδί εντρυφούσε στην ανάγνωση των Γραφών και εκείνο που ιδιαίτερα τον διέκρινε ήταν η θερμή και ειλικρινής αγάπη που είχε προς το Θεό αλλά και προς τους συνανθρώπους του. Διότι οδηγό στην αγάπη του αυτή είχε πάντα τα θεόπνευστα λόγια της Αγίας Γραφής: “Ό αγαπών τον αδελφό αυτού εν τω φωτί μένει,… ο δε μισών τον αδελφό αυτού εν τη σκοτία εστί “1. Εκείνος, δηλαδή, που αγαπά τον αδελφό του, μένει μέσα στο πνευματικό και ηθικό φως. Ενώ αντίθετα, εκείνος που μισεί τον αδελφό του, μένει μέσα στο πνευματικό και ηθικό σκοτάδι. Ο Φωκάς, λοιπόν, με την αγάπη που τον διέκρινε, έγινε επίσκοπος Σινώπης και κήρυττε άφοβα το Ευαγγέλιο. Με τα θαύματα που τον αξίωσε ο Θεός να πράττει, κατόρθωσε να φέρει πολλούς ειδωλολάτρες στην αληθινή πίστη. Τελικά μαρτύρησε επί Τραϊανού, αφού τον έριξαν μέσα σε καυτό λουτρό.
1. Α’ επιστολή Ιωάννου, Β 1Ο-11.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Εκ βρέφους του Πνεύματος, όφθείς δοχείον λαμπρόν, θαυμάτων έπλούτησας, τήν παρ’ αυτού δωρεάν, Φωκά Ιερώτατε · όθεν ίερουργήσας, τώ Σωτηρι όσίως, έπιες έν άθλήσει, το ποτήριον τούτου* ω πρέσβευε δεόμεθα, υπέρ των ψυχών ημών.
Ο ΑΓΙΟΣ ΦΩΚΑΣ, ο κηπουρός
Όλα του τα υπάρχοντα ήταν ένας κήπος, που καλλιεργούσε με μεγάλη επιμέλεια. Ο άγιος Φωκάς καταγόταν από την Σινώπη και η ενασχόλησή του αυτή με τα φυτά, με τα άνθη, με τα λαχανικά και με τους καρπούς, τον ευχαριστούσε πολύ. Το εισόδημά του από τον κήπο, ήταν πολύ μικρό. Καθώς όμως ήταν πολύ οικονόμος και ολιγαρκής στις ανάγκες του, μπορούσε πάντοτε να διαθέτει κάτι για τους φτωχούς. Αλλά δεν έμενε μόνο σ’ αυτά. Την άνοιξη και το καλοκαίρι κάτω από τη σκιά και μέσα στις ευωδιές του κήπου του, το φθινόπωρο και το χειμώνα κάτω από τη στέγη του σπιτιού του, μελετούσε με ευχαρίστηση τα ιερά βιβλία. Έλεγε μάλιστα σ’ εκείνους που τον έβλεπαν να μελετάει ότι και η ψυχή μας είναι κήπος, που χρειάζεται την περιποίησή της, για να μη βγάζει αγκάθια και τριβόλια. Αλλά ο κηπουρός Φωκάς ήθελε και όλες οι ψυχές να είναι κήποι πνευματικοί. Γι’ αυτό λοιπόν, όπου μπορούσε, συντελούσε στον καθαρισμό και την καλλιέργειά τους. Και ενώ πουλούσε τα λαχανικά και τα φρούτα, έλεγε συγχρόνως και λόγια μεγάλου πνευματικού κέρδους. Έτσι δεν ωφελούσε μόνο τους χριστιανούς, αλλά πολλές φορές κέρδιζε και τους απίστους. Καταγγέλθηκε γι’ αυτό, συνελήφθη και καταδικάστηκε. Έτσι ο ευσεβής και φιλάνθρωπος κηπουρός, θανατώθηκε μαρτυρικά με αποκεφαλισμό.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΙΣΑΑΚ και ΜΑΡΤΙΝΟΣ
Μαρτύρησαν δια ξίφους. Σ’ ορισμένους Συναξαριστές, αναφέρεται μαζί με τους αγίους αυτούς και το όνομα ενός αγίου Νικολάου.
Ο ΟΣΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ, ο Ζωγραφίτης
Ό Όσιος αυτός γεννήθηκε από γονείς ευσεβείς. Ο πατέρας του ήταν Βούλγαρος. Αφού έμαθε την Ελληνική γλώσσα και τα πρώτα γράμματα, αναχώρησε στο Άγιο Όρος, στη Μονή Ζωγράφου όπου έγινε μοναχός. Η ζωή του ήταν υποδειγματική μέσα στο Μοναστήρι και μετά από λίγο καιρό χειροτονήθηκε Διάκονος και κατόπιν Ιερέας. Τότε οι ασκητικοί του αγώνες αυξήθηκαν και έτσι οσιακά αφού έζησε, απεβίωσε ειρηνικά την 22α Σεπτεμβρίου το έτος 1323.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 26 ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΕΣ Ζωγραφίτες
Οι άγιοι αυτοί, σύμφωνα με τη διήγηση, από τον πύργο του μοναστηρίου, όπου ήταν κλεισμένοι, ήλεγχαν τους αιρετικούς του παπικού βασιλιά Μιχαήλ Παλαιολόγου και του επίσης παπικού Πατριάρχη Κων/πολης Βέκκου (1275-1282). Τότε με εντολή του βασιλιά, στις 10 Οκτωβρίου, έβαλαν φωτιά στο μοναστήρι και έτσι τους έκαψαν όλους ζωντανούς. Τα ονόματά τους είναι: Θωμάς ηγούμενος, Βαρσανούφιος, Κύριλλος, Μιχαίος (ή Μιχαίας), Σίμων, Ίλαρίων, Ιάκωβος, έτερος Ιάκωβος, Ιώβ, Κυπριανός, Σάββας, Μαρτινιανός, Κοσμάς, Σέργιος, Μηνάς, Ιωάσαφ, Ιωαννίκιος, Παύλος, Αντώνιος, Ευθύμιος, Δομέτιος, Παρθένιος και τέσσερα ακόμα άτομα που τα ονόματά τους είναι άγνωστα.
Η ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ του Σάρωφ – Ντιβίγιεβο (Ρωσίδα)
(Δια Χριστόν σαλή)