του Χρυσόστομου Τσιρίδη
Όταν έγραφα, πριν μερικούς μήνες (Μάιο), ένα σύντομο σημείωμα (“Περί μάσκας, ασφάλειας και αξιοπρέπειας“) για τις προβληματικές και εν δυνάμει επικίνδυνες(πέραν των άλλων) ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΕΣ μάσκες, στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, από ΨΑΛΙΔΙΣΜΕΝΑ φανελάκια, (ανα)ΔΙΠΛΩΜΕΝΑ μάλιστα κατά βούληση… κλπ, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα υπήρχαν τόσο οφθαλμοφανείς αστοχίες και σε ΠΑΡΑΓΟΜΕΝΕΣ τυποποιημένες μάσκες.
Η Πολιτεία βέβαια και πολύ σωστά σταμάτησε να προβάλει την κατασκευή της… οικιακής μάσκας ΕΓΚΑΙΡΑ, (εννοώ) ΠΡΙΝ το άνοιγμα των σχολείων και την χρήση της (πιθανότατα) προβληματικής ερασιτεχνικής μάσκας από τους μικρούς μαθητές.
Όπως επίσης πολύ σωστά αποφάσισε την ΔΩΡΕΑΝ διανομή και χορήγηση ΕΓΓΥΗΜΕΝΗΣ μάσκας στους μαθητές.
Μέχρι εδώ υπεύθυνα και καλά.
Όμως αυτό είναι ακριβώς που κάνει ακατανόητες, για τον κοινό νου, αστοχίες όπως η πρόσφατη. Αστοχίες μάλιστα που δεν χρειάζονταν και πολλά πολλά, για να διαπιστωθούν. Έτσι τουλάχιστον νομίζω, με βάση την κοινή λογική, μια και δεν κατέχω τεχνικές και εξειδικευμένες διαδικασίες στην παραγωγή και διάθεση ενός προϊόντος.
Κλείνω το παρόν σημείωμα με ένα κλασικό στερεότυπο… δασκαλίστικης συμβουλής: “Χρειάζεται λίγη παραπάνω προσοχή”.
Για λόγους αντικειμενικότητας πάντως πρέπει να πούμε ότι το πρόβλημα με τις μάσκες στα σχολεία δεν είναι μόνο ζήτημα ποιότητας της μάσκας. Σε κάθε περίπτωση όμως και ανεξάρτητα από τον όποιο τρόπο χρήσης αποφασιστεί, η ασφαλής ποιότητα πρέπει να είναι το πρώτο-βασικό ζητούμενο.
Υ.Γ Όλα αυτά όμως, όπως και όσα επισημαίνω στο επίσης πρόσφατο “Κορωνοϊός, σχολείο και διδακτέα ύλη”, είναι αντιμετωπίσιμα, αποκαθιστούμενα και αναστρέψιμα. Η Ουσία του προβλήματος (ΠΑΝΔΗΜΙΑ) παραμένει. Όταν και ένα μόνο κρούσμα, σε μια σχολική κοινότητα, ΜΠΟΡΕΙ να ανατρέψει την λειτουργία του σχολείου συνολικά.
Και τί σημαίνει αυτό; Η ευθύνη για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα προστασίας, είναι πρώτιστα βεβαίως της Πολιτείας, αλλά και του καθενός μας.