(Ποιοι πλέκουν τη παλιά δαντέλα του δωσολογισμού; Ποιοι είναι οι νεοκήρυκες μίσους του ελληνισμού;)
Από τον Απόστολο Αποστόλου*
Σε κάποια στιγμή ο Ν. Καζαντζάκης βλέποντας τα χάλια της Ελλάδας, αναφώνησε «Γη Φελάχα». Η Ελλάδα κινείται μεταξύ ελαφρότητας και υποχώρησης τα τελευταία 50 χρόνια, διαχειριζόμενη από απαίδευτους και επικίνδυνους ψηφοεπιβήτορες και ζόμπι της νεοπλουτίστικης απληστίας καταφέρνει έτσι να γίνεται η απόλυτη αποικία των υποθηκευμένων συμφερόντων και οι πολίτες της να μετατρέπονται σε μαλάκια ξηράς και θαλάσσης.
Έχει σαρωθεί κάθε ξέφτι αξιοπρέπειας, φιλοπατρίας, προσωπικού οράματος. Όλα έχουν αλωθεί στη μηχανή της ατομικής νιτερεσίας. Μέσα στη μεταβολή της παγκόσμιας μεταβλητής, όλα σαρώθηκαν από το χυλό της νέας εποχής. Τα κάστρα της ελληνικής γκραικίας άλλαξαν χέρια και αλλάζουν κάθε φορά που το επιβάλει η παγκόσμια συνομωσία.
Η νέα «εφίππια πορεία» σε όλους τους τομείς, οργανώνεται από τα κομματικά θερμοκήπια. Ο πλούτος των ζόμπι για να υπάρξει πρέπει να καταθέσει τη προμήθεια στα κομματικά γραφεία. Οι ψηφοζήτουλες για να μπουν σε ψηφοδέλτιο οφείλουν πρώτα να έχουν υπάρξει πράκτορες επί μισθώσι σε πρεσβείες ή σε μυστικές υπηρεσίες. Οι μεταμεσονύχτιοι αγράμματοι δάσκαλοι των κουκουβαγείων (ΑΕΙ) επιβάλλεται να έχουν πάθει κύρτωση ως προσκυνημένοι των πολιτικών γραφειοκρατών. Τα γκλάμουρους μηδενικά της κουλτούρας μας να έχουν υπάρξει λελειχμότες των μεγαλο-αστών μουχαμέτηδων.
Για παράδειγμα: Πώς να μην έχεις μυστική διπλωματία στην Ελλάδα όταν οι πολιτικοί μας συνεχίζουν να πλέκουν τη παλιά δαντέλα του δωσολογισμού. Και αυτό γιατί τη πολιτική καριέρα τους την έκτισαν στο προσκοπισμό της στάθμης που έβαζαν τα κέντρα εξάρτησης και αποικιοκρατίας. Είμαστε η μόνη χώρα που ασκούμε μυστική διπλωματία στα χνάρια του ιερατείου των Ρωμαίων Fetiales και της παπικής Curia. Τι και αν οι επιστήμονες της διπλωματίας Hamilton και Langhorne (1995) έγραφαν ότι η διπλωματία πρέπει να είναι ανοιχτή σε δημόσιο διάλογο, διαφορετικά είναι ύποπτη. Έτσι και στη περίπτωση του Αιγαίου όλα θα γίνουν σύμφωνα με τις επιταγές των υποδειγματικών ορθοτόμων της νέας τάξης. Το ζήσαμε και με τη Μακεδονία. Το σενάριο ψάχνουν, για να ντύσουν με αερολογίες την ήττα σε ευκαιρία.
Όσον αναφορά τους οικονομικούς τζογαδόρους κάθε φορά τους κτίζει το κομματικό καθεστώς. Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου έκτισε τα νέα τζάκια όπως τα ονόμασε. Αλλά και ο υιός ΓΑΠ στην Εκάλη στο σπίτι τραπεζίτη επίσης θα κτίσει τα νεότερα τζάκια. Οι νεοπαλατιανοί επιχειρηματίες που αναλαμβάνουν τις εγκαταστάσεις των «υπερδραστήριων» μεταναστών κατά τον Κ. Μητσοτάκη (εισβολέων εποίκων του ασύμμετρου παγκοσμιοποιημένου πολέμου σωστότερα) προέρχονται όλοι τους από τα νέα τζάκια της Εκάλης της οικίας του τραπεζίτη.
Οι πανεπιστημιακοί μας αναλφάβητοι με τις σπασμοσμεστικές υποκλίσεις στους κομματικούς θαλάμους, προϊόντα στημένων εκλεκτορικών σωμάτων των κρατικών μας κουκουβαγείων (αναρωτήθηκε η κυρία Υπουργός πόσοι από εκείνους έχουν αναγνωρισμένους τίτλους σπουδών;) καλούνται κάθε φορά με την οπισθοδρομική τους ανεπάρκεια να επιβεβαιώσουν τα ανετυμολόγητα των κυβερνητικών αποφάσεων ή να καταλογίσουν ευθύνες στον ελληνικό λαό.
Προσφάτως γνωστός πανεπιστημιακός ιατρογνώμονας με μαλλί καπνισμένου τηγανιού και δεδομένου ότι στερείται της εντεταλμένης σοβαρότητας, μας είπε: «Οι μετανάστες και τα παιδιά τους δε μεταδίδουν και δεν κινδυνεύουν από τον ιό». Γιατί άραγε; Έκαναν εμβόλιο πριν έρθουν; Ή διότι αποτελούν ανωτέρα φυλή; Μήπως ο ιερογνώμονας είναι υπέρμαχος των φυλετικών μοντέλων των Gobinean, Vacher, Lombroso, αλλά από την ανάποδη εκδοχή; Αποτελεί ρατσισμό μια τέτοια ανόητη δήλωση και εμπίπτει στο γνωστό νόμο 4285/2014 περί ρατσισμού; Ερωτήματα όχι για γλάρους αλλά προς τους εισαγγελείς της χώρας. Εκτός και αν η τυφλή δικαιοσύνη διαθέτει και τριχωτά ώτα που την παρεμποδίζουν να ακούσει τα ανεκλάλητα και ρατσιστικά.
Αναφορικά με τους μεταπράτες της κουλτούρας, ανυποψίαστα μηδενικά, για το τι συμβαίνει στο κόσμο και στην Ελλάδα, αδιαμαρτύρητοι και βουλιαγμένοι στην οριζοντίωση της νιτερεσίας τους, καθ’ έξιν υπόδουλοι στα τηλεοπτικά κανάλια της ντροπής, ούτε βλέπουν τους ληξίαρχους του θανάτου, ούτε την απώλεια της χώρας, ούτε τη δυστοπία του μέλλοντος. Παραμένουν αιχμάλωτοι στην ερμαφρόδιτη και παραληρηματική απελευθέρωση του αλλόκοτου.
Δεν μπορείς παρά να αναφωνήσεις όπως και ο Ν. Καζαντζάκης «Γη Φελάχα» και δεν μπορείς παρά να θυμηθείς τα όσα μας λέει ο ποιητής Μιχάλης Κατσαρός «Μην αμελήστε. Πάρτε μαζί σας νερό. Το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία».
*Απόστολος Αποστόλου
Δρ. Φιλοσοφίας