Το υπουργείο Δικαιοσύνης συγχωνεύει την Εισαγγελία κατά της Διαφθοράς με αυτή του Οικονομικού Εγκλήματος.
Από τη Μαρία Παναγιώτου
«δημοκρατία»
Ενα προσχηματικό αφήγημα περί ανάγκης θεσμικών αλλαγών επέλεξε το υπουργείο Δικαιοσύνης και η κυβέρνηση για να διώξει την εισαγγελέα κατά της Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη από τη θέση της… χωρίς να διώξει ακριβώς την ίδια. Συγκεκριμένα και σύμφωνα με όσα διέρρευσαν, ο υπουργός Δικαιοσύνης Κώστας Τσιάρας προωθεί νομοθετική ρύθμιση με βάση την οποία η Εισαγγελία κατά της Διαφθοράς θα συγχωνευτεί με την εισαγγελία κατά του Οικονομικού Εγκλήματος. Ετσι, στην πραγματικότητα καταργείται πλέον η θέση του εισαγγελέα κατά της Διαφθοράς και οι υποθέσεις μεταφέρονται, προφανώς, στην Οικονομική Εισαγγελία, όπου προΐσταται από τον περασμένο Ιούνιο ο εισαγγελέας Χρήστος Μπαρδάκης.
Η ρητορική που αναπτύχθηκε από το υπουργείο ανέφερε ότι η ρύθμιση αποτελούσε πάγιο αίτημα των δικαστικών ενώσεων, προγραμματική δέσμευση του ίδιου του υπουργού Δικαιοσύνης αλλά και ότι ο κ. Τσιάρας είχε λάβει σχετική εισήγηση της Διαρκούς Επιστημονικής Επιτροπής. Εντελώς συμπτωματικά (!) λίγες ώρες πριν από τη σχετική ανακοίνωση βουλευτές του ΚΙΝ.ΑΛ. (σ.σ.: να υπενθυμίσουμε πως στον βουλευτή του ΚΙΝ.ΑΛ. Ανδρέα Λοβέρδο έχει ασκηθεί δίωξη από την κ. Τουλουπάκη για το σκάνδαλο Novartis) είχαν υποβάλει ερώτηση προς τον κ. Τσιάρα με την οποία ζητούσαν να πληροφορηθούν γιατί δεν έχει ακόμη καταθέσει ερώτημα, όπως προβλέπει ο νόμος, προκειμένου να τεθεί σε αργία η κ. Τουλουπάκη μετά την άσκηση ποινικής δίωξης εις βάρος της για τους χειρισμούς της στο σκάνδαλο Novartis.
Σε κάθε περίπτωση, θα έχει πάντως ενδιαφέρον ο ιστορικός του -άμεσου- μέλλοντος να μελετήσει τον τρόπο με τον οποίο έχει χρησιμοποιηθεί ο θεσμός της Εισαγγελίας κατά της Διαφθοράς από διάφορα κέντρα, προκειμένου να «ξεπλυθεί», κι όχι να απαλειφθεί, η διαφθορά στη χώρα μας.
Πρώτα απ’ όλα ο συγκεκριμένος θεσμός δημιουργήθηκε στις αρχές του 2013 με τροπολογία που προστέθηκε στον νόμο 4139/2013 «Περί εξαρτησιογόνων ουσιών», προκειμένου να αφαιρεθούν τότε σχεδόν όλες οι αρμοδιότητες από την Οικονομική Εισαγγελία. Βλέπετε, ήταν η εποχή που στο τιμόνι της Οικονομικής Εισαγγελίας βρισκόταν ο Γρηγόρης Πεπόνης, ο οποίος όχι μόνο είχε στα χέρια του υποθέσεις όπως τα δάνεια των κομμάτων, η «λίστα Λαγκάρντ», το σκάνδαλο των υποβρυχίων ακόμη και τις καταγγελίες για το «μαγείρεμα» του ελλείμματος του 2009, αλλά είχε σκοπό και να τις ερευνήσει. Μετά την ψήφιση της τροπολογίας για την ίδρυση της Εισαγγελίας κατά της Διαφθοράς και λίγες μέρες προτού συνεδριάσει το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο για να κρίνει την ανανέωση της θητείας του κ. Πεπόνη αλλά και του τότε επίκουρου οικονομικού εισαγγελέα Σπύρου Μουζακίτη, δηλαδή τον Μάιο του 2013, όπως ήταν φυσικό, οι δύο εισαγγελείς που είχαν επί της ουσίας «καταργηθεί» ανακοίνωσαν μέσω επιστολής πως αποχωρούν από τη θέση τους. Σήμερα, προκειμένου ακόμη ένας εισαγγελέας να απομακρυνθεί από τη θέση του, καταργείται η Εισαγγελία κατά της Διαφθοράς και οι αρμοδιότητές της μεταβιβάζονται, αντίστοιχα, στην Οικονομική Εισαγγελία. Ειρωνεία της τύχης; Μάλλον όχι. Προφανώς, συγκεκριμένα κέντρα επαναλαμβάνουν τις μεθόδους τους με αριστοτεχνική ακρίβεια.