Τη δουλειά που δεν μπορούν να φέρουν σε πέρας οι «ανεξάρτητες» Αρχές οφείλουν να την κάνουν οι πολίτες
Από τον Παναγιώτη Λιάκο
«δημοκρατία»
«Πάω κάθε μέρα σε μια να αδειάσω το πακέτο… αλλιώς έχει βιασμό» είπε παίκτης του «Big Brother» και το ΕΣΡ είναι τόσο χρήσιμη, γρήγορη και… ανεξάρτητη Αρχή ώστε θα επιληφθεί του ζητήματος αφότου το ζήτησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας, ενώ θα έπρεπε να έχει κάνει ακαριαία παρέμβαση με το ξεκίνημα αυτού του ριάλιτι, πριν ειπωθεί αυτή η αθλιότητα. Τόσα λεφτά, άλλωστε, σκάμε οι φορολογούμενοι (η λειτουργία του μας κόστισε 2.301.665 € μόνο για το 2017) για να εποπτεύει τη λειτουργία των ΜΜΕ και να προστατεύει τους τηλεθεατές από κάθε αχαρακτήριστο ριάλιτι αλλά και την προσωπικότητα των παικτών που συμμετέχουν.
Γι’ αυτό κρίνεται σκόπιμο να υπενθυμιστεί τι γραφόταν εδώ για το θέμα στις 10 Ιουλίου: «Είμαστε οι βασιλιάδες της άχρηστης σπατάλης. Οι νεοέλληνες έχουμε μεγάλη ειδίκευση στο να πληρώνουμε για το τίποτα ώστε να καταφέρνουμε το χειρότερο, έχοντας ακούσει σχέδια και υποσχέσεις για το καλύτερο. […] Η λειτουργία του ΕΣΡ μάλλον είναι υποδειγματική σε ένα πράγμα: να δαπανά τα χρήματα που πληρώνουν οι Ελληνες για τη λειτουργία του. […]
Μια από τις πλέον αχρείαστες δημόσιες υπηρεσίες (διότι περί δημόσιας υπηρεσίας πρόκειται, αφού την πληρώνουμε εμείς ντράγκα ντρούγκα με τη φορολογία μας) είναι το ΕΣΡ, το λεγόμενο “Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης”. Υποτίθεται ότι αυτή η “ανεξάρτητη Αρχή” επιβλέπει τη λειτουργία των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών και εποπτεύει την ποιότητα του προγράμματος, μεριμνά για την προστασία της ελληνικής γλώσσας, για τον ελληνικό πολιτισμό κ.λπ. Κολοκύθια πάτερα.
Τα προγράμματα έχουν γεμίσει με τουρκοσίριαλ, η ελληνική γλώσσα δολοφονείται (αφού έχουν προηγηθεί φρικτά βασανιστήρια) από τουβλορίπτες παρουσιαστές και διαφόρους μαϊντανούς, τα ριάλιτι σαρώνουν, στις διαφημίσεις ένα σημαντικό ποσοστό του λεξιλογίου δεν ανήκει στην ελληνική αλλά συνήθως στην αγγλική γλώσσα κι αν κάποιος εξ υμών μπορέσει να εντοπίσει στα προγράμματα των ιδιωτικών σταθμών εκπομπές για τον ελληνικό πολιτισμό, το θέατρο, την Ιστορία, τη λαογραφία, το βιβλίο και οτιδήποτε άλλο συναφές, να τις αποκαλύψετε και σε άλλους για να τις παρακολουθήσουν».
Κι αφού οι «ανεξάρτητες» Αρχές δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά που πρέπει, ο λόγος πέφτει στους πολίτες.