του Χρυσόστομου Τσιρίδη
“Θεός δεν είμαι να μπορώ να τα ιστορήσω όλα” (Ιλιάδα, ραψ. Μ).
Εκπληκτική κουβέντα του Ομήρου.
Τρωικός και Ιλιαδικός Πόλεμος (δες και Υ.Γ)Ανάλογη διάκριση πρέπει να γίνει και στο δεύτερο έργο του Ομήρου, λ.χ “Νόστοι Αχαιών και ΟΔΥΣΣΕΙΑ”.
Βεβαίως πρόκειται για διαφορετικές όψεις του ίδιου θέματος. Τότε, προς τί η σύγχυση και ασάφεια περί τα…ΤΡΩΙΚΑ;
Επειδή ακόμη (παρότι 21ος μ.Χ αιώνας) δεν ξεκαθαρίσαμε βασικές έννοιες, ΩΣ παραμέτρους των Ομηρικών αριστουργημάτων και της εποχής τους (Μύθος / Ιστορία / έπος /Λογοτεχνία), με αποτέλεσμα απορίες και ασάφειες για πράγματα και πρόσωπα της εποχής και των Έργων. Όπως λ.χ Ήταν Ιστορικό γεγονός ή όχι ο Τρωικός πόλεμος; / Ήταν υπαρκτά πρόσωπα ή όχι ο Αγαμέμνονας, ο Οδυσσέας κλπ ;
Όταν ο ίδιος ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ, ΕΜΜΕΣΑ πλην ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ προτείνει την διάκριση.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ: Ο Όμηρος, μπροστά σε ΣΥΓΧΡόΝΟΥΣ του ακροατές, ΕΞΙΣΟΥ ΓΝΩΣΤΕΣ των πραγμάτων με τον ίδιο….
….ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ προϋπάρχον (!!!) ΥΛΙΚΟ, καθώς και το Ιστορικό ΓΕΓΟΝΟΣ από το οποίο αυτό το υλικό προέκυψε, με έναν στίχο-ορισμό ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ ουσιαστικά και Ποιητικής εντιμότητας,
“Θεός δεν είμαι, να μπορώ να τα ιστορήσω (=αφηγηθώ) όλα”. (ἀργαλέον δέ με ΤΑΥΤΑ, θεὸν ὣς, ΠΑΝΤ’ ἀγορεῦσαι). Και αυτό το γράφει ένας Όμηρος.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ, για να προλάβω τυχόν ενστάσεις (λέμε τώρα):
Η ΔΙΑΦΟΡΑ αυτής της παραδοχής του Ομήρου, ΕΔΩ στην ραψ. Μ της ΙΛΙΑΔΑΣ, με την (ΤΥΠΙΚΗ) επίκληση των ποιητών της εποχής στην θεά-Μούσα (λ.χ “άειδε θεά / έννεπε Μούσα…”) είναι εμφανέστατη σε διατύπωση, σκοπιμότητα και ύφος. Πληρέστερα όμως, σε επόμενα σημειώματα.
Υ.Γ Βοηθητικά, για την σαφή διαφοροποίηση (Τρωικός πόλεμος- Ιλιαδικός πόλεμος) ένα σύντομο παράθεμα από το βιβλίο “Αρχαϊκή Ποίηση” (Μαρωνίτη, Πόλκα, Τουλούμη), είναι υπέρ- ΑΡΚΕΤΟ.
Δείτε τί γράφουν καταξιωμένοι Ομηριστές:
“…Ποσοτικά ο ιλιαδικός πόλεμος είναι ελάχιστο μόλις μερίδιο του τρωικού: διαρκεί μόνον 52 μέρες, και από αυτές οι μάχιμες μέρες είναι όλες κι όλες τέσσερις…. Μείζονα δρώμενα του τρωικού πολέμου (Αυλίδα, θυσία Ιφιγένειας κλπ) δεν περιέχονται στον Ιλιαδικό….”