ΒΡΑΖΟΥΝ με τον Ανδρέα Κονάνο, τον «προπονητή ζωής» και τέως ιερέα οι Μητροπολίτες. Εφτιαξε, λένε, στρατό από εθελοντές, «πιστούς» στο πρόσωπό του και όχι στον Χριστό.
Στη συνέχεια, χωρίς μεγάλη βάσανο για τον τρόπο και την εσωτερική αναστάτωση που θα προκαλούσε σε όσους τον πίστευαν χωρίς αμφισβητήσεις, «πρόδωσε» την Εκκλησία και του έμεινε ο βασικός κορμός των οπαδών. Για να τους προτείνει μια άλλη ζωή: με καλύτερη διατροφή, «διαλογισμούς» και αναπνοές και… χορτοφαγική συμπεριφορά, προφανώς. Η αλήθεια είναι πως πολλοί Μητροπολίτες σχολίαζαν τη στάση του κυρίου -πια- Κονάνου, ο οποίος είχε μια άμεση γλώσσα και έναν σύγχρονο τρόπο προσέγγισης των νέων. Γι’ αυτό και πολλοί μη έχοντες ουσιαστική επαφή με την Εκκλησία τον παραδέχονταν. Ακόμη και αυτοί που δεν έχουν δράμι πίστης μέσα τους έλεγαν για αυτόν τον «παπά που σπάει κόκαλα».
ΚΙ ΟΜΩΣ, να, λένε τώρα, που επιβεβαιώθηκαν οι Μητροπολίτες που «έριχναν πόρτα» στον Ανδρέα Κονάνο και δεν δέχονταν να κάνει ομιλίες στην επαρχία τους. Γιατί «απαιτούσε», λένε, να διατίθενται τα βιβλία του εν είδει παζαριού έξω από τους χώρους όπου πραγματοποιούνταν οι ομιλίες του. Αλλοι λένε πως ήθελε και δέσμευση πως όσα βιβλία δεν πωλούνταν θα τα αγόραζε η Μητρόπολη. Δεν υιοθετούμε τίποτα. Εχει τελικά όμως κάποιος το δικαίωμα να αποσύρεται τόσο «ηχηρά» από τη ζωή της Εκκλησίας και από το ράσο; Γιατί η Εκκλησία και όχι το πρόσωπο δίνει τη δυνατότητα να τείνουν ευήκοα ώτα οι νέοι. Από σεβασμό ακόμη και οι άθεοι έναν παπά θα τον ακούσουν. Ενας life coach (προπονητής ζωής) θα πρέπει να αγωνιστεί σκληρά και να κάνει τον τηλεοπτικό γυρολόγο για να πάρει τέτοια φήμη και αναγνώριση. Οσο καλός κι αν είναι στη δουλειά του.
ΠΟΛΛΟΙ λένε πως η περίπτωση Κονάνου πληγώνει την Εκκλησία και προκαλεί ζημιά. Ο κόσμος αισθάνεται προδομένος και απογοητευμένος. Αλλοι υποστηρίζουν πως είναι μια καλή ευκαιρία. Μια βαρύγδουπη «δήλωση». Διότι επιβεβαιώνεται πως οι ιερείς αρχικά είναι και αυτοί άνθρωποι με τις αδυναμίες τους.
Κανένας δεν έχει το αλάθητο και κανένας δεν πρέπει να λησμονεί, λένε Μητροπολίτες, πως ο ιερέας είναι το «μέσο» να φτάσεις στον Θεό, δεν είναι αυτός η υπέρτατη δύναμη που θα ορίσει και θα καθορίσει τις ζωές των ανθρώπων. Και είναι μια μεγάλη ευκαιρία να συνειδητοποιήσουν οι νέοι πως δεν πρέπει να εστιάζουν στο πρόσωπο, αλλά στο μήνυμα.
Να έχουν τον σπόρο της αμφιβολίας μέσα τους. Γιατί είναι μαθηματικά δεδομένο πως υπάρχουν και τώρα πρόσωπα στην Εκκλησία που διά του Χριστού κάνουν καριέρα και χτίζουν στρατούς πιστών στα πρόσωπά τους.
πηγή: «δημοκρατία»