Θυμάστε το συφερτό των “επιχειρηματιών” που αλώνιζε στο εκσυγχρονιστικό θαύμα; Θυμάστε τις χρηματιστηριακές αποδόσεις και τους πακτωλούς δισεκατομμυρίων που ελάμβαναν κάποιοι περίεργοι τύποι; Όσοι είχαν στοιχειώδεις οικονομικές γνώσεις έμεναν με ανοιχτό το στόμα βλέποντας την …Κλωνατέξ στις 100,000 δραχμές ανά μετοχή. Ρε διάολε, δεν είναι δυνατόν, αυτά δε συνέβαιναν ούτε στις ονειρικές φασιστικές “ελεύθερες” οικονομίες του Πινοσέτ και του Μουσολίνι. Σκάσε ρε αντιδραστικό κουμμούνι σου έλεγαν τότε τα παπαγαλάκια. Στο ένα εκατομμύριο θα πάει, γιατί θα φτιάξει διαστημική κλωστή!!!
Πρωτοεμφανιζόμενοι Αθανασούληδες που έπαιρναν τις συμφωνίες με το δημόσιο, όπως η Λίντα Λάβλεις τους ερωτικούς παρτενέρ.
Όπως ήταν αναμενόμενο, το τσίρκο ξεφούσκωσε. Και τώρα οι εργάτες των Κολοσσιαίων επιχειρήσεων που διαχειρίστηκαν τα δις της αμαρτίας, βρίσκονται στο δρόμο να ζητιανεύουν τα δεδουλευμένα τους. Η Ελλάδα εντέλει δεν άλλαξε όπως έλεγε το σποτ του κινητού ελαιώνα. Ως εκεί θα έλεγες, εντάξει, αναμενόμενο. Σιγά μην ενδιαφερόντουσαν τα λαμόγια για το τι θα απογίνουν οι 700άρηδες.
Η υπόθεση όμως της Κωνσταντίνας Κούνεβα, της καθαρίστριας που δέχτηκε τη δολοφονική επίθεση από “αγνώστους”, ανέδειξε την άλλη δυσωδία που αναπτύχθηκε τις χρυσές εκείνες ημέρες. Την άνομη φάμπρικα εκμίσθωσης υπαλλήλων που μεγαλουργεί ακόμα και σήμερα. Το σχέδιο ήταν ελεεινά απλό. Μια χούφτα ημέτεροι άνοιγαν μια επιχείρηση που μίσθωνε υπαμοιβόμενους εργάτες, πλύστες, καθαρίστριες. Μετανάστες φυσικά. Έπαιρνε και δυο – τρεις δημόσιες επιχειρήσεις, ΔΕΚΟ κλπ αναδοχή, εγγυημένη κονόμα δηλαδή. Ψίχουλα στους κολασμένους και αν κανένας τολμούσε να μιλήσει, στην καλύτερη απέλαση, στη χειρότερη, ΚΟΥΝΕΒΑ.
Η Κωνσταντίνα Κούνεβα, είναι ακριβώς αυτό το παράδειγμα λειτουργίας των παρακρατικών επιχειρήσεων. Απλά “τόλμησε” να υψώσει ανάστημα. Δείτε λοιπόν λεπτομέρειες για την εργοδότρια εταιρεία, τον ιδιοκτήτη και τις σχέσεις του με το δημόσιο όπως μας τα περιγράφει το paramme. Και θα πάψετε να αναρωτιέστε γιατί κάποιες συναδέλφισες της έσκαγαν χιλιάρικα σε Νικολουτσόπουλους για να κατακτήσουν τα αυτοδίκαια και αυτονόητα:
Ποια είναι η Κωνσταντίνα; Και γιατί χτυπήθηκε;
Η Κωνσταντίνα είναι μία από τις εκατοντάδες μετανάστριες εργάτριες που εργάζεται χρόνια σαν καθαρίστρια σε καθεστώς υπενοικίασης. Είναι γενική γραμματέας της Παναττικής Ένωσης Καθαριστών-στριών και Οικιακού Προσωπικού, μάχιμη συνδικαλίστρια, γνωστή για τη στάση της σε πολλά αφεντικά. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα είχε έρθει σε κόντρα με ην εργοδοσία «ΟΙΚΟΜΕΤ» διεκδικώντας ολόκληρο το δώρο των Χριστουγέννων γι’ αυτήν και τις συναδέλφισσές της και καταγγέλοντας τις παρανομίες στη μισθοδοσία. Έχει προηγηθεί η εκδικητική απόλυση της μητέρας της από την ίδια εταιρεία, δυσμενής μετάθεση της ίδιας στο Μαρούσι ενώ εκκρεμεί τριμερής συνάντηση στην Επιθεώρηση Εργασίας στις 5/1/09 ύστερα από καταγγελία της. Πράγματα καθόλου άγνωστα στο χώρο των εταιρειών καθαριότητας και υπενοικίασης εργαζομένων. Ίσα – ίσα.
Οι καθυστερημένες συμβάσεις, τα κλεμμένα μεροκάματα, οι κλεμμένες υπερωρίες, η διαφορά ανάμεσα σ’ αυτά που υπογράφουν οι εργαζόμενοι και σ’ αυτά που πραγματικά παίρνουν, η επιλογή σχεδόν αποκλειστικά μεταναστριών και μεταναστών με πράσινη κάρτα ώστε να βρίσκονται σε καθεστώς ομηρίας, η μη καταβολή εισφορών στο ΙΚΑ, πάντα με την κάλυψη του δημοσίου και των μιζαδόρων στελεχών του, που γνωρίζουν, υποθάλπουν και ενισχύουν τις μεσαιωνικές σχέσεις εργασίας, συνθέτουν τον κανόνα στους εργολάβους καθαριότητας.
Ειδικά στην «ΟΙΚΟΜΕΤ», μια πανελλαδική εταιρεία καθαρισμού και υπενοικίασης εργατών, ιδιοκτησίας Νικήτα Οικονομάκη, στελέχους του ΠΑΣΟΚ, που απασχολεί «επίσημα» 800 εργαζόμενους (οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μιλούν τουλάχιστον για διπλάσιους ενώ τα τελευταία 3 χρόνια έχουν περάσει πάνω από 3000), η εργοδοτική παρανομία αποτελεί καθημερινότητα. Συγκεκριμένα, οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται να υπογράφουν λευκές συμβάσεις, οι οποίες δεν φτάνουν ποτέ στα χέρια τους. Δουλεύουν 6 ώρες και πληρώνονται για 4,5 (μισθός και ένσημα) για να μην ξεπερνούν τις 30 ώρες ώστε να γλιτώνει το αφεντικό την ένταξή τους στα βαρέα. Τρομοκρατούνται, μετατίθενται δυσμενώς, απολύονται και εκβιάζονται με οικειοθελή αποχώρηση (εργαζόμενη απειλήθηκε από την εργοδοσία, κρατούμενη για 4 ώρες σε χώρο της εταιρείας μέχρι να υπογράψει την παραίτησή της). Το αφεντικό στήνει εργοδοτικό σωματείο για να χειραγωγήσει τους εργαζόμενους ενώ απολύει και προσλαμβάνει κατά βούληση μη αφήνοντας κανένα περιθώριο εργασιακής επικοινωνίας και συλλογικής δράσης.
Τι σχέση έχει όμως η ΟΙΚΟΜΕΤ με τον ΗΣΑΠ;
Η ΟΙΚΟΜΕΤ έχει αναλάβει εργολαβικά την καθαριότητα του ΗΣΑΠ (αλλά και άλλων δημόσιων οργανισμών και επιχειρήσεων) επειδή μπορεί και «προσφέρει» το φτηνότερο πακέτο με τους μέγιστους όρους εκμετάλλευσης και υποτίμησης της εργασίας. Ένα τέτοιο καθεστώς «προσφοράς και ζήτησης» έχει οργανωθεί βάσει δημόσιων οργανισμών ένας από τους οποίους είναι και ο ΗΣΑΠ. Ο ΗΣΑΠ είναι συνένοχος στη διατήρηση αυτού του καθεστώτος άγριας εκμετάλλευσης παρά τις επανειλημμένες καταγγελίες που είχαν γίνει από την πλευρά του σωματείου.
Η δολοφονική επίθεση ενάντια στη συναδέλφισσά μας είχε χαρακτήρα εκδίκησης και παραδειγματισμού.
Ο στόχος δεν ήταν τυχαίος: Γυναίκα, μετανάστρια, μάχιμη συνδικαλίστρια, μητέρα ανήλικου παιδιού, όσο πιο ευάλωτη στα μάτια των αφεντικών.
Ο τρόπος δεν ήταν τυχαίος: Έρχεται από «σκοτεινές» εποχές και με σκοπό να σημαδέψει, να παραδειγματίσει και να τρομοκρατήσει.
Ο χρόνος δεν ήταν τυχαίος: Τη στιγμή που ΜΜΕ, κόμματα, εκκλησία, επιχειρηματίες και εργατοπατέρες προσπαθούν να λοιδορήσουν το κίνημα της κοινωνικής έκρηξης, που η εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου μετασκευάζεται σε εξοστρακισμό, η επίθεση στην Κωνσταντίνα περνάει στα ψιλά.
Η εργοδοτική δολοφονική επίθεση ήταν προσεκτικά μελετημένη.
Α.Π.