Η ΞΕΦΤΙΛΑ ΤΩΝ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΩΝ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ

Το πρώτο μνημόνιο πέρασε και δεν ακούμπησε κανένα λαμόγιο δημοσιογράφο της τηλεόρασης και της Κυριακάτικης Διαπλοκής των Περιπτέρων! Όλοι μιλούσαν για τους καλούς δανειστές και το καλό ΔΝΤ που ήρθε να μας σώσει από τον κακό Καραμανλή! ΟΛΟΙ! Ο ΓΑΠ, η Ντορίτσα και ο Καρατζαφύρερ μας διαβεβαίωναν ότι το ψήφισαν για το καλό μας! Για να σβήσουν από τις μνήμες μας τις εποχές του κακού Καραμανλή! ΟΥΑΙ όμως….
Και ήρθε το Μεσοπρόθεσμο! Τα ίδια κι εκεί! Σούζα το αλογάκι…ξανά μανά τα πιστόλια στο τραπέζι, οι εκβιασμοί του Παπακωνσταντίνου και φυσικά για όλα φταίει ο …Καραμανλής!
ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ, ήταν έπειτα το επόμενο μαγικό του τιμωρού – εκδικητή του ελληνικού λαού! Και μας προέκυψε απ τους Μερκοζυομπάμες ο …Παπαδήμος!
Και κάπου εδώ, θα συμφωνήσω απόλυτα με την ανάλυση του δημοσιογράφου Χρήστου Νικολαίδη στα ΧΑΛΙΑ για τον ΑΘΛΙΟ και ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΙΚΟ ρόλο ΟλΩΝ των καναλιών, ΝΕΤ, ΜΕΓΚΑ, ΑΝΤ1, αλφα, ΣΚΑΙ ….
Γράφει λοιπόν ο δημοσιογράφος:’
Και εδώ ερχόμαστε στην τελευταία διαπραγμάτευση για το Μνημόνιο, το PSI και τη δανειακή σύμβαση. Οι τοποτηρητές μας είπαν από νωρίς πως εάν δεν κλείνει το ένα δε θα προχωράει το άλλο. Κάπου εκεί ακούσαμε τον πρωθυπουργό μας να μας λέει ότι δε θα πρέπει να μιλάμε για τον 13ο και τον 14ο μισθό γιατί κάποιοι δεν έχουν καν 1ο και 2ο (λες και εάν οι πρώτοι τον έχαναν οι δεύτεροι θα τον εισέπραταν αυτόματα). Μετά μάθαμε από τον ίδιο ότι οι δανειστές μας απαιτούν μείωση όλων των επικουρικών συντάξεων κατά 35% και των μισθών όλων των ιδιωτικών υπαλλήλων κατά 22% αλλά και αύξηση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων, μέσω των οποίων θα αυξάνονταν οι 16 φόροι που πληρώνουμε γι’ αυτά…
Ακολούθησε ο “κακός χαμός” με τις συσκέψεις των αρχηγών, τα ξενύχτια στου Μαξίμου, οι δηλώσεις στους νυσταγμένους ρεπόρτερς, τα νέα ραντεβού, οι νέες πολύωρες συσκέψεις, τα διαγγέλματα, οι νέες προθεσμίες της τρόικα και τα περίφημα “ισοδύναμα” μέχρι χτες το βράδυ που το αποτέλεσμα τους ξενύχτησε και τα μέλη του “Γιουρογκρουπ”…
Θυμίζω: Δε ζήσαμε κανέναν κακό χαμό στα πρώτα Μνημόνια… Σ’ αυτά, αν και ήταν πολύ πιο καθοριστικά από το τελευταίο, δεν υπήρχε η έννοια της διαπραγμάτευσης. Πουθενά…
Μόλις χτες μάθαμε ότι όλα αυτά με τα οποία μας είχε απειλήσει ο κ. Πρωθυπουργός από τη Βουλή δεν “πέρασαν”. Για τις επικουρικές παλεύουμε τη μείωση ανάμεσα στο 7% και το μηδέν! Τον 13ο-14ο τον ξέχασαν, όπως και τις “αντικειμενικές”, ενώ το καταραμένο 22% αφορά μόνο τους νεοπροσλαμβανομένους! Τι εννοώ; Ότι όλοι μας οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι ανάμεσα σε εκείνη την τραγική ομιλία Παπαδήμου στη Βουλή και τη συμφωνία των πολιτικών αρχηγών ΚΑΤΙ έγινε… ΚΑΤΙ που βελτίωση σημαντικά το ρημάδι το κείμενο του νέου Μνημονίου… Και το ΚΑΤΙ αυτό ονομάζεται “διαπραγμάτευση”… Που επιτέλους έγινε… Και επιτέλους απέδωσε…
Ας το κρατήσουμε αυτό το ΚΑΤΙ. Και ας του δώσουμε την αξία που του αξίζει. Σίγουρα θα προτιμούσαμε να τα είχαμε κερδίσει όλα. Να μην περνούσε καμία μείωση των επικουρικών και των μισθών και καμία επενέργεια… Αλλά όταν έχει προηγηθεί αυτή η απίστευτη νεκρική αφασία… δεν δικαιούμαστε να έχουμε τέτοιες προσδοκίες… Φυσικά, μέσα στην εθνική μας κατάθλιψη λίγοι μπορούν να δουν το θετικό μέσα στη μαυρίλα… Δυστυχώς.
Είναι βέβαιο ότι η επιτυχής διαπραγμάτευση πιστώνεται στον Αντώνη Σαμαρά, τον μόνο που είχε θέσεις και με τη στάση του ουσιαστικά επέβαλε τις διαδικασίες του “κακού χαμού”. Η στάση του αυτή ίσως δώσει ελπίδα στους Έλληνες. Ίσως από την πικρή διαπίστωση του “θα ήμασταν καλύτερα εάν είχαμε από την αρχή διαπραγματευτεί” θα δικαιούμαστε να περάσουμε σιγά-σιγά στο “εάν ο Σαμαράς πέτυχε κάτι με την διαπραγμάτευση ίσως να μπορέσει να το επαναλαμβάνει συχνότερα στο μέλλον για το καλό όλων μας”…
 
ΥΓ: Μέχρι χτες το μεσημέρι όλα τα κανάλια μας είχαν φλομώσει ότι το 22% αφορά όλους τους μισθούς! Μέχρι και πίνακες έβγαλαν για να μας δείξουν με τον παραστατικότερο τρόπο πως η μείωση αυτή μεταφέρεται σε όλους τους μισθούς. Μάλιστα το σημείο αυτό ήταν που ξεσήκωνε τις εντονότερες αντιδράσεις από εργαζόμενους και συνδικάτα, και δικαίως. Το απόγευμα ο Σαμαράς διευκρίνισε ότι αυτό δεν ισχύει… Αλλά δεν υπήρξε καμία επανόρθωση! Οι πίνακες απλώς εξαφανίστηκαν από τα βραδυνά δελτία και… ούτε γάτα ούτε ζημιά! Γιατί άραγε; Γιατί δεν τονίστηκε η σοβαρότατη μετατροπή; Μήπως τα κανάλια προτίμησαν να προφυλάξουν το κύρος τους από το να πληροφορήσουν σωστά; Ειλικρινά, απορώ ακόμη…’