Ζει ο Βασιλιάς Καρνάβαλος;

Δράστης ο Δημήτρης Χίλιος
ΑΝΟΙΞΕ ΤΟ ΤΡΙΩΔΙΟ; Το ερώτημα έπεσε ξαφνικά εν μέσω ποικιλίας συνοδευτικής οινοπνευματωδών. Επακολούθησε μια αναταραχή, ένα να δούμε τι θα πει και το Εκοφίν, ο κύριος Αλμούνια, προτάσεις να συσταθεί Εξεταστική των πραγμάτων επιτροπή, μα τελικά… η ημερολογιακή τάξις απεκατεστάθη.
Έχασα την ατζέντα μου, δεν ήμουν έτοιμος να απαντήσω, αλλά είδα στην τηλεόραση κάτι ενημερωτικές εκπομπές & διαβεβαίωσα την ομήγυρη πως δεν μπορεί… σίγουρα θα άνοιξε! Προς στιγμήν φοβήθηκα ότι ίσως να είδε φέτος τον κ. Παπακωνσταντίνου συνοφρυωμένο και να πισωπάτησε το τριώδιο. Αλλά κατόπιν πρυτάνευσαν σκέψεις ψυχραιμότερες! Ο Βασιλεύς Καρνάβαλος, ζει. Ζει και …περιοδεύει.
Αλλιώτικα ΠΏΣ “βγήκαν οι πομπές στις στράτες και περιγελάνε τους διαβάτες”; Από μοναχές τους;
Επίσης παρατήρησα ότι & τον αποδέλοιπο χρόνο αυτές (οι πομπές ντε) με την εμφιαλωμένη άποψη για τα πάντα, στους δρόμους κορδακίζονται ολημερίς & σουλατσάρουν! Κάποιος με διέκοψε με το αποστομωτικό «Μα εμείς εκλέγουμε τα σκοτεινά αντικείμενα του πόθου μας, ανά τετραετίαν» (παρά κάτι συνήθως) και με αποδιοργάνωσε.
Δεν ξέρω… μπερδεύτηκα. Είναι, φαίνεται, που όλα γύρω εξελίσσονται σαν νούμερο επιθεωρησιακό ένα πράγμα;
Βαριετέ, με διορθώνουν οι πιο κατακαημένοι της συντροφιάς! Περάστε κόσμε! Από εδώ τα μπαλέτα (ναι, ξεβράκωτα), από κει η ορχήστρα. «Το τέρας και το κήτον» (περί νούμερου στο Βαριετέ πρόκειται), θα εμφανιστεί στο φινάλε, στην αποθέωση. Έτσι για να υπάρχει και ο παράγων έκπληξη.
Επίσης  κατέληξα στο ότι δεν χρειάζεται να βασανίζει κανείς το μυαλουδάκι με σκέψεις περίπλοκες, γιατί μπορεί να καεί. Είχα παραδείγματα τηλεοπτικά προς αποφυγήν πολλά.
Κατόπιν για να γλυκάνω την πίκρα φαντάστηκα διάφορα. Μια σκηνή σε συμβολαιογραφικό γραφείο με θλιμμένους κληρονόμους να περιμένουν το άνοιγμα διαθήκης, ενώ το δάκρυ τρέχει κορόμηλο. Στη συνέχεια οι ευνοημένες της διαθήκης, πετάνε πέρα τις πλερέζες και γυρνάνε με τσιφτεντέλια στο μαγαζί. Οι παραλληλισμοί δικοί σας.
Άλλοι λούζονται σαν την θεά Ήρα στην μαγική πηγή και αποκτούν εκ νέου την παρθενίαν φωνάζοντας Αποθανέτω η παράταξή μου μετά των άλλων φίλων…
Γι αυτό σας λέω. Γλεντήστε την αποκριά, ντυθείτε ένας πιερρότος, μια κολομπίνα, μια μπούλα, κάτι. Να, εδώ το έχω μέσα στα δόντια, να το προτείνω τι άλλο να ντυθείτε για να δένει με το πνεύμα των ημερών, το μασκαράδικο, αλλά άντε, να μην το χοντρύνουμε.
Γι  αυτό Ξαμολυθείτε στις μουσικοχορευτικές  εκδηλώσεις Συλλόγων, φανείτε κοσμικοί. Χορέψτε μια μαζούρκα, μια πόλκα, μια γιάνκα, έναν καλαματιανό εν ανάγκη. Και σεις οι κυρίες δείξτε λίγο γάμπα. Αλλά και το χρυσό δόντι της πλαϊνής οδοντοστοιχίας να δείξει ο κύριος της παρέας, πάλι καλό είναι.
Ας  γελάμε κι ας πηδάμε για να λεν πως  δεν πεινάμε.