«Συν δορί συν ασπίσιν»

Όλοι πλέον γνωρίζουν ότι η αυτοί που εξουσιάζουν την Τουρκία σήμερα έχουν οριοθετήσει  την στρατηγική τους εδώ και αρκετό καιρό και σαφέστατα δεν έχουν σκοπό να αλλάξουν, όχι γραμμή, αλλά ούτε κόμμα.

του Γιώργου Βενετσάνου
Και αυτό είναι ηλίου φαεινότερο από την τακτική τους να γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις συμβουλές από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών καθώς και τους δύο μεγάλους του πλανήτη Ρωσία και Ηνωμένες πολιτείες Αμερικής.  
Στην Ελλάδα έχουμε ένα σύστημα με κεντρικό πρόσωπο τον πρωθυπουργό, αντιθέτως στην γείτονα το σύστημα τους είναι με βάση το κράτος, δηλαδή αυτό είναι που χαράσσει τις όποιες πολίτικες, τα δόγματα και οτιδήποτε περνά από κρατικούς φορείς και υπουργεία και τα όποια καταλήγουν στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας (ΣΕΑ) που είναι το ανώτερο όργανο, εκεί αν εγκριθούν περνούν στην υλοποίηση. Κάπως έτσι έγινε και με το δόγμα τους «γαλάζια πατρίδα» το οποίο είχε πρώτο ξεκινήσει ως σκέψη αν δεν κάνω λάθος μεταξύ των ετών 2008-09 από το τουρκικό επιτελείο, πέρασε από την σύμφωνη γνώμη του ΣΕΑ και έχει ξεκινήσει η σταδιακή πραγματοποίηση του.
Πως όμως αυτό γίνεται πραγματικότητα; Εμείς ειδικά οι Έλληνες το βιώνουμε σχεδόν καθημερινά, ξεκίνησαν από αμφισβήτηση του εναέριου χώρου, πέρασαν σε υπερπτήσεις πάνω από ακατοίκητα νησιά, σήμερα περνούν και πάνω από κατοικημένα, συχνά πυκνά φέρνουν το θέμα της αποστρατικοποίησης των νησιών μας, η παιδαριώδης συμφωνία, αλλά συμφωνία, για την ΑΟΖ Τουρκίας Λιβύης, οι χάρτες με την ΑΟΖ που επιθυμούν στην Ανατολική Μεσόγειο, η αμφισβήτηση ελληνικού εδάφους (Μελισσοκομείο) στον Έβρο, οι δηλώσεις αξιωματούχων της γείτονας για αποστολή γεωτρύπανου νότια της Κρήτης ή στο Καστελόριζο και σε ελληνική υφαλοκρηπίδα, δεν είναι τίποτε άλλο από την σταδιακή υλοποίηση του δόγματος που έχουν αποφασίσει να υλοποιήσουν της «γαλάζιας πατρίδας», το αν αυτό κλέβει δικαιώματα αλλού κράτους τους αφήνει παντελώς αδιάφορους.
Για αυτό θα είναι αστείο να περιμένουμε να τραβήξει χειρόφρενο η Τουρκία, όσα διαβήματα να κάνουμε και όσες διαμαρτυρίες που καλώς γίνονται σε όσους διεθνείς οργανισμούς μπορούμε και σαφώς μην έχουμε αυταπάτες ότι η αναθεωρημένη προς τον ζωτικό χώρο λογική της Τουρκίας θα μπορέσει να τιθασευτεί από τις συμβουλές ή και τις απειλές των δύο μεγάλων. Δυστυχώς η ρότα της είναι ξεχωριστή από τα δικά τους συμφέροντα (θυμίζει την χιτλερική του «ζωτικού χώρου») και για αυτό είναι πλέον άκρως επικίνδυνη.
Η σημερινή αναθεωρητική Τουρκία κατέλαβε κομμάτια της Συρίας, έχει μπουκάρει με το έτσι θέλω στο Ιράκ, προσπαθεί να καταλάβει το σύνολο της Λιβύης και γράφει κανονικά τους Ευρωπαίους και την IRINI τους στέλνοντας διαρκώς πολεμικό υλικό.  Όλα αυτά πρέπει να μας ξυπνήσουν και να δούμε τι έχουμε απέναντί μας και τι έρχεται, ειδικα από όλους όσους σχεδιάζουν την στρατηγική του ελληνισμού και σε Ελλάδα και σε Κύπρο, που πρέπει να κινούνται πλέον ενιαία, όπως ακριβώς μας αντιμετωπίζουν οι Τούρκοι, ενιαία. Οι γείτονες το έχουν πάρει απόφασή να κομματιασουν την ελληνική ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα και στην ανατολική Μεσόγειο και πιθανών και στο Αιγαίο πέλαγος. Ακόμη θυμάμαι την επίσκεψη που είχε κάνει ο Ερντογάν στην Αθήνα και μπροστά στον έκπληκτο πρόεδρο της Ελληνικής δημοκρατίας (κ. Προκόπη Παυλόπουλο) έβαλε θέμα αναθεώρησης της Λωζάνης.
Μετά και τα τελευταία γεγονότα έχουμε ήδη φτάσει στο μη παρέκει, όσο για την επέμβαση της Γερμανίδας καγκελαρίου μόνο ως αστείο μου ακούγεται, γιατί μετά την λήξη της προεδρίας της (το πιο αισιόδοξο σενάριο), θα αρχίσουν ξανά τα όργανα, έτσι για να ξέρουμε τι λέμε και να μην τρέφουμε φρούδες ελπίδες. Όπως είπαμε λοιπόν με τα μέχρι τώρα δεδομένα έχουμε μπροστά μας δύο επιλογές μέχρι στιγμής, η μια να κάνουμε «τουμπεκί ψιλοκομμένο» και να δούμε τι θα δώσουμε στον εκβιαστή και η άλλη να θυμηθούμε επιτέλους ποιοι είμαστε και να δώσουμε την απάντηση που αρμόζει σε Έλληνες, ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ, ακυρώνοντας τα οποία σχέδια λεηλασίας του θαλάσσιου πλούτου μας.
Εδώ οφείλω να ομολογήσω ότι υπήρχαν πολίτες σε αυτόν τον τόπο που προειδοποιούσαν το τι έρχεται και όμως αυτούς τους ανθρώπους τους είχαν πει γραφικούς, τουρκοφάγους λάτρεις του πολέμου και άλλα κοσμητικά επίθετα.
Τελικά όμως αποδεικνύεται ότι είχαν δίκαιο αυτοί και όχι οι άλλοι που μας κοίμιζαν και έλεγαν:
– Σώπα ρε αδερφέ τα κάνει για εσωτερική κατανάλωση,
ή όταν τραβούσε το σχοινί στα άκρα 
– Δηλαδή τι θέλετε να πάμε σε πόλεμο;
Με κάτι τέτοιες λογικές φτάσαμε στην ώρα μηδέν. Τι κάνουμε τώρα; Ξεχνάμε αυτά που ξέραμε, πετάμε στον κάλαθο των αχρήστων τις πιο πάνω λογικές και όπως λέει ένα λατινικό ρητό  – Si vis pacem para bellum «Αν θες ειρήνη να ετοιμάζεσαι για πόλεμο» για αυτό και ο ελληνισμός θέλει σκληρή προετοιμασία για να την κερδίσει και βεβαίως σε αυτήν την προετοιμασία δεν νοείται η χρήση πτητικών μέσων του ελληνικού στρατού για άλλη αποστολή πλην αυτής για την οποία είναι προορισμένα.
Δυστυχώς για την πατρίδα μας είχε επικράτηση μέχρι σήμερα στην κοινωνία η λογική όσων φρόντισαν να διαμορφώσουν ένα κλίμα που ακόμη ίσως υπάρχει και χαρακτηρίζονταν από δειλία, αδιαφορία, φοβικό σύνδρομο, ωχ αδελφέ. Παράλληλα η πολιτική μας ηγεσία με τις λανθασμένες πρακτικές της ώθησε σε έξοδο από την χώρα χιλιάδες νέους ανθρώπους και μάλιστα επιστήμονες, που με τις ικανότητες τους θα είχαν να προσφέρουν τα μέγιστα στην Ελλάδα. Αυτά τα χαρακτηριστικά και οι πράξεις κάθε άλλο παρά επιτρέπουν στον λαό μας να είναι έτοιμος να στηρίξει τα δίκαια της πατρίδας μας.
 Οι έχοντες τα ηνία της χώρας φρόντισαν με τα μνημόνια να διαλύσουν την εθνική οικονομία και μαζί με αυτήν και την αμυντική μας βιομηχανία, ενώ η μείωση της θητείας έδωσε χαριστική βολή στην στελέχωση των μονάδων. Όλα αυτά συντείνουν ώστε η εθνική μας άμυνα να χωλαίνει. Και τώρα; Τρέχουμε να καλύψουμε τα κενά μπας και πετυχουμε κάποια ισορροπία σε επίπεδο κοινωνίας τουλάχιστον, γιατί από πλευράς οπλικών συστημάτων φαίνεται ότι δεν είμαστε του πεταματού.
Η Ελλάδα πρέπει να δείξει αποφασιστικότητα με την σωστή προετοιμασία των ενόπλων δυνάμεων μας, καθώς και ενεργοποίηση πλήρως των συμμαχιών της και το κυριότερο των πολιτών της, έτσι ώστε να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα στην Τουρκία, ότι αν τολμήσει να παραβιάσει ελληνική υφαλοκρηπίδα, αυτό που θα γίνει από εκεί και πέρα περιγράφεται μόνο με την φράση που είχε πει ο Γεώργιος Παπανδρέου «Αν η Τουρκία ανοίξει την πόρτα του φρενοκομείου, είμαστε υποχρεωμένοι να εισέλθωμεν», με άλλα λόγια δεν θα πρόκειται για ένα απλό θερμό επεισόδιο, αλλά για έναν γενικευμένο πόλεμο, που όχι μόνο μπορεί να μην είναι νικηφόρος για την Τουρκία, αλλά να γίνει και η αίτια διαμελισμού της. 
Πριν διαβούν τον Ρουβίκωνα οι γείτονες ας το σκεφτούν καλά. Οι δυνάμεις του ελληνισμού είναι εδώ και μπορεί να κοιμούνται για την ώρα αλλά όταν ξυπνήσουν αλίμονο σε αυτόν που θα βρεθεί μπροστά τους. Δεν το λέω εγώ αλλά η ιστορία αυτού του έθνους, που όταν πει ως εδώ, το πάει μέχρι τέλους και μην μας απειλούν οι νέο Οθωμανοί γιατί μας αναγκάζουν να τους θυμίσουμε ότι η αιτία διάλυσης της αυτοκρατορίας τους ήταν η ελληνική επανάσταση από μερικούς που τους είπαν ξυπόλητους που όμως άλλαξαν τον ρου της ιστορίας και επειδή η ιστορία έχει την τάση να επαναλαμβάνεται, μην γίνουμε ξανά η αιτία στα σημερινά τουρκικά εδάφη να ξεφυτρώσουν νέα έθνη, νέες πατρίδες.
Εμείς εδώ είμαστε «Συν δορί συν ασπίσιν», λίγοι εναντίων πολλών ναι, αυτό ποτέ δεν άλλαξε στην ιστορία μας και τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Από τους Έλληνες θα αρχίσει αν και όταν, το ξήλωμα και της σύγχρονης Τουρκίας, καλό είναι να το έχουν κατά νου αυτό όλοι.