«Όποιος θέλει τα πολλά χάνει και τα λίγα»
Αυτό συμβαίνει σήμερα με το σημερινό πρόεδρο της Τουρκίας, θα ήθελα να την πω δημοκρατίας αλλά θα αποτελούσε προσβολή στην λέξη. Ο Ερντογάν τα θέλει όλα και το Ιράκ και την Συρία και την Λιβύη και μέρος της Ελλάδος, και να ελέγχει τους παλαιστίνιους και να παρεμβαίνει στο Ισραήλ και να κάνει κουμάντο στο Λίβανο και να ελέγχει την Αίγυπτο, για να μην επεκταθούμε ποιο πέρα και πούμε για Αζερμπαϊτζάν, Ουιγούρους κ.α. Μόνο που όποιος θέλει τα πολλά χάνει και όσα έχει. Ίσως η πλέον χαρακτηριστική φράση των αντιλήψεών του Ερντογάν είναι ότι «όταν τελειώσει αυτή η ιστορία η Τουρκία ή θα έχει μεγαλώσει ή θα έχει μικρύνει», ε το πάει μια χαρά, αλλά αυτό είναι δικό του πρόβλημα.
Με εμάς ήδη ξεκίνησε να μας στέλνει πάλι παράνομους μεταναστών στον Έβρο με την ξεκάθαρη βοήθεια της στρατό χωροφυλακής (tzantarma) που είναι οι πραιτωριανοί του σουλτάνου, ενώ στα θαλάσσια σύνορα οι ροές εμφανίζονται αρκετά αυξημένες, αν και το λιμενικό μας καταβαλλει υπεράνθρωπες προσπάθειες για να σταματήσει την παραβίαση των συνόρων.
Δυστυχώς για όσους θέλουν να περάσουν Ευρώπη οι πύλες εισόδου έχουν κλείσει και όσο περνάει ο καιρός κλείνουν και οι πιο μικρές τρύπες που υπάρχουν. Αυτό οφείλεται στην άρνηση της βόρειας Ευρώπης να δεχθεί άλλους οικονομικούς μετανάστες. Με εμάς όμως τι συμβαίνει; Μπορούμε να αντέξουμε τεράστιο αριθμό μεταναστών; Σιγουρά όχι, δεν είμαστε και στα καλύτερα μας για να δεχτούμε εκατοντάδες χιλιάδες άτομα και να τα βοηθήσουμε να ορθοποδήσουν οικονομικά, μια και εμείς ακόμη είμαστε με το ένα πόδι μέσα στο μνημόνιο και μην μπούμε και με το δεύτερο. Επόμενο είναι λοιπόν να έχουμε μια μόνο λύση, είτε να τους πείσουμε να μην έρχονται ή σφράγισμα των συνόρων ξηράς και θάλασσας. Στην περίπτωση πάλι που περάσουν εντός των τειχών και δεν δικαιούνται διεθνούς προστασίας επαναπροώθηση τους στο μέρος από όπου ήρθαν, όσοι πάλι δικαιούνται ως πρόσφυγες πολέμου καλοδεχούμενοι στις χώρες της Ευρώπης.
Ας ξαναγυρίσουμε όμως στο θέμα της παράνομης μετανάστευσης, που οφείλεται σε πολλές αιτίες: πόλεμο, επεμβάσεις των μεγάλων αποικιακών δυνάμεων, στρατιωτικές πράξεις Αμερικανών, Ρώσων, αλλά και τις ίδιας της Τουρκίας που με τις πράξεις της σε Συρία και Λιβύη γεννά καινούργιους πρόσφυγες πολέμου. Βλέπετε πουθενά την Ελλάδα; Σαφέστατα όχι, όσοι λοιπών προβαίνουν σε αυτές τις ενέργειες ή όσοι τους βοηθούν ή τις ανέχονται να τις κάνουν, είτε με οπλισμό, είτε οικονομικά, ας αναλάβουν και το βάρος του προσφυγικού. Αφού κάνουν την ζημιά τους ας δείξουν και λίγη ανθρωπιά αν έχουν. Η Ελλάδα απέδειξε ότι έχει αξίες που βάζουν μπροστά τον άνθρωπο. Από την στιγμή όμως που έχεις απέναντι σου μια χώρα τρομοκράτη, που χρησιμοποιεί παράνομα, πρόστυχα, ιδιοτελώς, ανήθικα, εγκληματικά, ανθρώπινες υπάρξεις δικήν εισβολής, για να δημιουργήσει εσκεμμένα τεράστιο πρόβλημα σε γειτονική της χώρα και να διαλύσει την εσωτερική της συνοχή, παίρνεις μέτρα. Σε αυτήν την περίπτωση που εδώ είναι η πατρίδα μας, σε υποχρεώνει εκ των πραγμάτων να αμυνθείς όπως μπορείς. Είναι απολύτως βέβαιο ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να σταματήσει να σπρώχνει ανθρώπους προς τα εδώ, και εδώ μυρίζει προετοιμασία και αντιπερισπασμό για κάτι μεγαλύτερο.
Είναι ατύχημα ότι απέναντι μας έχουμε μια κυβέρνηση και μια χώρα τρομοκράτη που δημιουργεί συνεχώς ζητήματα, διεκδικώντας συνεχώς «ζωτικό χώρο» σαν μια άλλη χιτλερική Γερμανία από τις όμορες της και όχι μόνο χώρες. Αν και εμείς κάναμε το ίδιο έπρεπε να βάλουμε στο τραπέζι Χαλκή, Ίμβρο, Τένεδο, Σμύρνη, Πόντο και αυτό γιατί μας λέει ο κος Ερντογάν ότι δεν του αρέσει η συνθήκη της Λωζάνης. Θαυμάσια, ελάτε λοιπόν να μιλήσουμε πάνω στην συνθήκη των Σεβρών.
Η χώρα μας πρέπει να είναι προετοιμασμένη για όλα και να κλείσει θέματα όπως η ΑΟΖ με όσους μπορούν και θέλουν, ήδη οι προεργασίες που είχαν γίνει από προηγούμενες κυβερνήσεις απέδωσαν και με πρώτη την Ιταλία το θέμα έκλεισε αισίως, η επόμενη κίνηση από ότι φαίνεται θα είναι με την κυβέρνηση της Αλβανίας και του Καϊρού, ενώ δημοσιογραφικές πληροφορίες λένε ότι και από την πλευρά του κοινοβουλίου της Λιβύης ορίστηκε εκπρόσωπος για οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος και Ιταλίας. Εφόσον οι κινήσεις αυτές καρποφορήσουν θετικά, θα είναι μια τροχοπέδη στα σχέδια της γείτονας και όπως συνηθίζει να λέει η λαϊκή σοφία «Πότε με τα καρύδια του, πότε με τον χαλβά του, ήφερε την καλόγρια εις τα θελήματά του», κάπως έτσι θα την αναγκάσουν να έρθει σε συζήτηση με τους γείτονες της, όχι πλέον υπό την απειλή των κανονιοφόρων της αλλά του διεθνούς δίκαιου.
Αν πάλι εξακολουθήσουν να επιμένουν να ετοιμάζονται για να προκαλέσουν την Ελλάδα στην Α. Μεσόγειο ή στο Αιγαίο, πράγμα που δεν αποκλείεται, θα βρουν μπροστά τους το φάντασμα της ναυμαχίας της Έλλης και την φράση του ναυάρχου Κουντουριώτη «Μεθ’ ορμής ακαθέκτου».
