ΤΟ ΝΕΟ «ΟΙΚΑΔΕ» ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ! 30 βουλευτές της Ν.Δ. ετοιμάζονται να καταθέσουν ερώτηση προς τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Νίκο Παναγιωτόπουλο προκειμένου να του διαμαρτυρηθούν ότι δεν ικανοποιούνται τα αιτήματα των ψηφοφόρων τους!
Του Μανώλη Κοττάκη
«δημοκρατία»
Θα θίξω ένα ιδιαιτέρως ευαίσθητο θέμα σήμερα. Το σύστημα των μεταθέσεων μόνιμων αξιωματικών και στρατευσίμων στις Ένοπλες Δυνάμεις μας. Επληροφορήθην εξ εγκύρου πηγής ότι 30 βουλευτές της Ν.Δ. ετοιμάζονται να καταθέσουν ερώτηση προς τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Νίκο Παναγιωτόπουλο προκειμένου να του διαμαρτυρηθούν ότι δεν ικανοποιούνται τα αιτήματα των ψηφοφόρων τους. Κοινώς, δεν γίνονται τα ρουσφέτια τους.
Αγνοώ την τύχη αυτής της ερώτησης, αν και γνωρίζω τους εμπνευστές της. Είτε κατατεθεί, όμως, είτε όχι είμαστε υποχρεωμένοι να πούμε μεγαλόφωνα τα εξής: Αντιλαμβανόμαστε ότι σε συνθήκες λειτουργίας του επιτελικού κράτους οι βουλευτές δεν έχουν πού να σταθούν. Εδώ οι υπουργοί αναγκάζονται να υπογράφουν νομοσχέδια και αποφάσεις που καταρτίζονται σε άλλα γραφεία εκτός των υπουργείων τους, όντες σε πλείστες όσες περιπτώσεις διακοσμητικοί, οι βουλευτές θα γλίτωναν; Διακόσμησις και αυτοί!
Αντιλαμβανόμαστε ότι δεν έχει πολλά πεδία δόξης λαμπρά ο βουλευτής σε αυτές τις νέες συνθήκες, καθώς η κυβέρνηση λειτουργεί ιδιαιτέρως συγκεντρωτικά λόγω και της πανδημίας. Ξέρουμε ότι ο βουλευτής, πέρα από το να ψηφίζει «ναι σε όλα» στη Βουλή, από το να περιφέρεται στα κανάλια και να επαναλαμβάνει τετράκις «ζήτω ο Κυριάκος» (αν θέλει να έχει ελπίδες υπουργοποίησης), άλλα περιθώρια κινήσεων δεν έχει. Γνωρίζουμε άριστα, τέλος, ότι πολλοί βουλευτές ομολογούν πως οι μεταθέσεις είναι το «ψωμοτύρι» τους -διορισμοί στο Δημόσιο δεν γίνονται, όπως παλιά- και πως τώρα που δεν υλοποιούνται… τι θα απογίνουν χωρίς αυτό;
«Μα καλά ούτε αυτό δεν μπορείς;» ρωτούν οι ψηφοφόροι τους. Ή το πλέον δολοφονικό: «Αμα θέλεις εσύ, μπορείς. Για να μη γίνεται, δεν θέλεις!» Σύμφωνοι, λοιπόν! Γνωστός πονηρός ο ελληνικός λαός όταν θέλει να γίνει το δικό του. Αλλά για να θυμηθώ μια φράση που είπε μια βραδιά ο Ευάγγελος Βενιζέλος και μου άρεσε «αυτά είναι παλαιά ιδιώματα».
Αν η συζήτηση αυτή γινόταν πριν από 10 χρόνια ίσως να ήταν άλλη και η αντίδρασή μας. Αλλά τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι Ενοπλες Δυνάμεις δεν έχουν ως αποστολή να κάνουν κοινωνική πολιτική. Οι Ενοπλες Δυνάμεις έχουν ως αποστολή να φυλάσσουν τα σύνορα. Να περιφρουρούν την εδαφική μας ακεραιότητα. Να υψώνουν τη σημαία μας. Και το δυστύχημα είναι το εξής. Ενώ στα μετόπισθεν είμαστε υπερπλήρεις (σε στρατιωτικές λέσχες έχουμε πληρότητα 300%!), στην πρώτη γραμμή της μάχης έχουμε κενά και απαιτούνται ενισχύσεις. Δεν γίνεται να είμαστε «γεμάτοι» στην εύανδρο Ήπειρο, σε ορισμένα νησιά του Ιονίου, στο Λεκανοπέδιο Αττικής, αλλά, δεδομένης της μειωμένης στρατιωτικής θητείας, να έχουμε ζητήματα στον Εβρο, στα νησιά του Αιγαίου και αλλού.
Όταν, άλλωστε, ορκίζεται κάποιος πίστη στο Σύνταγμα και τους νόμους και φορά την τιμημένη στολή του Στρατού, του Πολεμικού Ναυτικού και της Αεροπορίας γνωρίζει εκ των προτέρων ότι εντάσσεται σε ένα σύνολο αρίστων με πολύ συγκεκριμένη αποστολή. Η «εργασία» στην οποία εντέλλεται να είναι αφοσιωμένος μαζί με τους επιτελείς του είναι να παραδώσει την Ελλάδα ακόμη και με θυσία της ίδιας του της ζωής όση την παρέλαβε από τους προηγούμενους. Οι επωμίδες που φορά στο μπράτσο του προέρχονται από το ρήμα «επωμίζομαι».
Και, εν πάση περιπτώσει, οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι η κλασική δημόσια υπηρεσία όπου εφαρμόζεται το σύστημα μεταθέσεων του υπαλληλικού κώδικα. Στις Ένοπλες Δυνάμεις πας όπου σε θέλει η πατρίδα, όχι όπου σε θέλει η οικογένειά σου.
Ζητώ συγγνώμη για την κατήχηση, δεν πιστεύω ότι είμαστε Έλληνες, περισσότερο Έλληνες από τους άλλους για να κουνάμε το δάκτυλο σε αξιωματικούς και στρατευσίμους. Όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Μου είναι αδιανόητο, όμως, την ώρα που τα τζάμια κατοικιών ακριτών στον Έβρο και στα νησιά του Αιγαίου τρίζουν από τις χαμηλές πτήσεις τουρκικών μαχητικών, εδώ στην Αθήνα βουλευτές, αξιωματικοί, στρατεύσιμοι, μαμάδες, μπαμπάδες, σύζυγοι, μπαρμπάδες από την Κορώνη να βομβαρδίζουν το Πεντάγωνο με αιτήματα του τύπου «μεταθέστε μας δίπλα στα σπίτια μας». «Οίκαδε» δηλαδή. Και μάλιστα «οίκαδε» προτού καν αρχίσει η μάχη, το παλαιό διατυπώθηκε όταν ο Στρατός μας ήταν ήδη στη Μικρά Ασία.
Αυτό το «οίκαδε» δεν πρέπει να περάσει έστω και αν μειοψηφίες το ζητούν. Εν ανάγκη, αν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης το κρίνει, ας καταργηθεί το ισχύον σύστημα μεταθέσεων και ας αντικατασταθεί με άλλο. Με την πατρίδα δεν παίζουμε!