Η κατάληψη ελληνικού εδάφους στις Φέρες του Έβρου από τις τουρκικές δυνάμεις δεν είναι μία μεμονωμένη ενέργεια, αλλά εντάσσεται σε μία συνολική στρατηγική την οποία σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες έχει εκπονήσει η Τουρκία και δυστυχώς θα έχει συνέχεια. Το σχέδιο που βρίσκεται σε
εξέλιξη με την έγκριση του Ερντογάν, θέλει την μεταφορά της έντασης από το Αιγαίο στον Έβρο για στρατηγικούς, πρακτικούς αλλά και γεωπολιτικούς λόγους.
Ο στρατός ξηράς είναι το μοναδικό αξιόπιστο εργαλείο του Ερντογάν, καθώς τόσο η πολεμική του αεροπορία όσο και το Πολεμικό Ναυτικό αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα ειδικά μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα. Ο διωγμός επιλέκτων στελεχών, η άθλια οικονομική κατάσταση της Τουρκίας που δεν της επιτρέπει να θέτει πλοία και αεροσκάφη σε συνεχή εγρήγορση αλλά και η αριθμητική υπεροχή του στρατού ξηράς, κάνει τον Έβρο ένα πεδίο αντιπαράθεσης με μικρότερη επικινδυνότητα και επιβάρυνση από ότι το Αιγαίο.
Επεισόδια κατά μήκος της συνοριακής γραμμής
Σε αντίθεση με τις πολυδάπανες ναυτικές επιχειρήσεις και αεροπορικές επιδρομές, ο μεγάλος αριθμός φαντάρων που διαθέτει ο Ερντογάν του δίνει τη δυνατότητα να δημιουργήσει ένταση σε όλο το μήκος της συνοριακής γραμμής. Αυτό πρέπει να το λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν και να μην Αρκεστούμε μόνο στην ενίσχυση της περιοχής των Φερών όπου βρίσκεται σε εξέλιξη η παρούσα τουρκική πρόκληση. Αντίθετα, είναι υψίστης σημασίας η έντονη στρατιωτική παρουσία των ελληνικών δυνάμεων σε όλο το μήκος της συνοριακής γραμμής, καθώς θεωρείται βέβαιο ότι ο τουρκικός στρατός ψάχνει την ευκαιρία να προκαλέσει και σε άλλα σημεία. Εφαρμόζοντας την πάγια τακτική του για δημιουργία τετελεσμένων και Γκρίζων ζωνών, με μικρότερο κόστος και επιμελητεία από αντίστοιχες ενέργειες σε βραχονησίδες του Αιγαίου.
Τουρκικό μάτι στην μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης
Το πλέον επικίνδυνο μέρος του τουρκικού σχεδίου, είναι οι διαχρονικές στοχεύσεις της Τουρκίας αναφορικά με την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης. Μειονότητα που είναι καθαρά θρησκευτική και όχι εθνική, όμως η Τουρκία εδώ και δεκαετίες και με την ανοχή – δυστυχώς – σχεδόν όλων των κυβερνήσεων, προσπαθεί να προσεταιριστεί. Αυτός είναι και ένας από τους βασικούς λόγους που η Τουρκία επιλέγει να μεταφέρει την ένταση στον Έβρο. Κάνοντας επίδειξη ισχύος, ελπίζει να εκμεταλλευθεί τυχόν αδυναμία ή και ατολμία της ελληνικής πλευράς, να δημιουργήσει ρήγματα και να υψώσει την σημαία προκειμένου να δείξεις την μουσουλμανική μειονότητα “ποιος είναι το αφεντικό”. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ξεχνάμε πως η Τουρκία εκμεταλλεύεται διαχρονικά τις μουσουλμανικές – σουνιτικές μειονότητες, όπως έκανε πολύ πρόσφατα και στην Συρία, με αποτέλεσμα να αποκτήσει έρεισμα και πρόσβαση εντός ενός κυρίαρχου κράτους. Ο ρόλος άλλωστε του τουρκικού προξενείου είναι γνωστός και θα πρέπει πλέον η Ελλάδα να σκεφτεί σοβαρά την άμεση κατάργηση του. Δεν μπορεί την ώρα που μάχεσαι στα σύνορα, να επιτρέπεις σε δούρειους ίππους να δημιουργούν κίνδυνος εντός των τειχών.
Το ευρωπαϊκό δίκαιο και ο δόλιος αυτοπροσδιορισμός
Η Ελλάδα φυσικά ως μέλος της ευρωπαΐκής ένωσης, δεν μπορεί να γίνει έρμαιο στις τουρκικές ορέξεις, όπως έγινε με την Συρία. Η Τουρκία όμως διαθέτει ιλιγγιώδη κονδύλια για προπαγάνδα, λόμπινγκ και νομικές διεκδικήσεις εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου. Με αυτόν τον τρόπο καταφέρνει διαχρονικά και γλιτώνει από τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττει ακόμα και σήμερα. Με τον ίδιο τρόπο και πολυδάπανη νομική στήριξη, θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί Ευρωπαϊκές πρόνοιες για την προστασία ανθρωπίνων δικαιωμάτων προκειμένου να δημιουργήσει μία ψευδεπίγραφη εικόνα καταπίεσης του και διεκδικώντας δολίως δικαίωμα αυτό προσδιορισμού της μειονότητας. Μόνο τυχαία δεν είναι η ταυτόχρονη ενεργοποίηση δεκάδων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που χρηματοδοτούνται από την Τουρκία και ως μόνο στόχο έχουν την διαστρέβλωση της πραγματικότητας και την κατασυκοφάντησή της Ελλάδας στο εξωτερικό. Και όπως αποδείχτηκε κατά τα πρόσφατα επεισόδια με τους παράνομους μετανάστες στον Έβρο, υπάρχουν ευήκοα ώτα στην Δύση, έτοιμα να ακούσουν την τουρκική προπαγάνδα.
Σε κάθε περίπτωση, τα προβλήματα μας με την δήθεν σύμμαχο Τουρκία, περνάνε σε νέα φάση και η Ελλάδα πρέπει να είναι πανέτοιμη να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις κάθε μορφής.