Αναρχισμός

Γράφει ο Νίκος Χρ. Κουκολιάς
O Αναρχισμός είναι ένα ιδεολογικό, πολιτικό & κοινωνικό κίνημα το οποίο αγνοούν παντελώς όσοι πιστεύουν ότι σημαίνει χάος κοινωνικοπολιτικό & τον ταυτίζουν με βομβιστικές, τρομοκρατικές ενέργειες & άλλα παρόμοια. Η σύνδεσή του με τη βία είναι προπαγανδιστικό αστικό εφεύρημα. Παντού & ποτέ οι μεγαλύτεροι στην ιστορία Αναρχικοί δεν αντιμετώπισαν τη βία ως μέσο διεξαγωγής των αγώνων τους.
Η πρώτη αναφορά της λέξης Αναρχία γίνεται στο έργο “Επτά επί Θήβαις” του Αισχύλου (467 π.Χ.), όπου η Αντιγόνη αρνείται να αποδεχτεί τις διαταγές των κρατούντων ν’ αφήσει άθαφτο το πτώμα του αδερφού της Πολυνείκη, ως τιμωρία για τη συμμετοχή του στην επίθεση κατά των Θηβών, λέγοντας: “Ακόμα κι αν κανείς άλλος δεν επιθυμεί να συμμετάσχει στην ταφή, εγώ μόνη μου θα τον θάψω & θ’ αναλάβω τον κίνδυνο που θα μου φέρει η ταφή του αδερφού μου. Δεν ντρέπομαι καθόλου να δράσω ενάντια στη βούληση των κρατού ντω ν (έχουσα άπιστων την αναρχίαν πόλει).
Ο Αναρχισμός ως ξεχωριστή πολιτική ιδεολογία, εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα & -με λίγα λόγια- προωθεί συστηματικά & ανυποχώρητα την αυτοδιαχείριση, εστιάζοντας στην προσωπική ευθύνη που έχει το άτομο για τις πράξεις του απέναντι στις κάθε λογής κοινωνικοπολιτικές ηγεσίες & τα ενεργούμενά τους (στρατό, δυνάμεις καταστολής κ.λπ.).
Ναι, είναι αλήθεια ότι οι Αναρχικοί πιστεύουν σε μια κοινωνική επανάσταση, με ό,τι αυτό σημαίνει & συνεπάγεται.
Τέλος, οι Αναρχικοί είναι πολύ λιγότεροι από όσους υπολογίζουν οι άσχετοι των μαζικών μέσων ενημέρωσης & τα παπαγαλάκια τους.