Θέμος Άννινος – Ένας κορυφαίος Έλληνας γελοιογράφος του 19ου αιώνα

Ο Θέμος (Θεμιστοκλής) Άννινος (1845-1916) ήταν Έλληνας γελοιογράφος. Θεωρείται αναμορφωτής και κορυφαίος Έλληνας γελοιογράφος του 19ου αιώνα.

Γεννήθηκε το 1845 στον Πύργο Ηλείας, και η καταγωγή του ήταν από την Κεφαλλονιά. Αδελφός του ήταν ο Μπάμπης Άννινος, ενώ πατέρας του ήταν ο ιατρός και βουλευτής Κεφαλλονιάς Αναστάσιος Άννινος. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Πάτρα, και στη συνέχεια εγγράφηκε στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παρ’ όλα αυτά διέκοψε τις σπουδές του σε σύντομο διάστημα, ενώ εργάστηκε και ως γραμματέας στο Υπουργείο Οικονομικών. Μετέβη στο Παρίσι, όπου σπούδασε γελοιογραφία. Έμεινε εκεί μέχρι το 1872, όταν και επέστρεψε στην Αθήνα.
Με την επιστροφή του στην Αθήνα, εξέδωσε το «Γελοιογραφικό Ημερολόγιο», στο οποίο παρουσίαζε την Αθηναϊκή κοινωνία και τους πολιτικούς σε σκίτσα. Ένα χρόνο αργότερα, εξέδωσε παρόμοιο λεύκωμα.
Το 1875 ίδρυσε τον Ασμοδαίο, εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα, με τον Εμμανουήλ Ροΐδη, ενώ συνεργάστηκε και με την εβδομαδιαία εφημερίδα Άστυ του αδελφού του Μπάμπη Άννινου. Αργότερα ο αδελφός του εγκατέλειψε, και ανέλαβε μόνος του την διαχείριση της εφημερίδας. Από το 1889 όμως, μαζί με τον Δημήτριο Κακλαμάνο, μετέτρεψε το σατιρικό φύλλο σε καθημερινή εφημερίδα που πρόσκεινταν πολιτικά στον Χαρίλαο Τρικούπη. Η έκδοση της εφημερίδας συνεχίστηκε και μετά τον θάνατο του Τρικούπη, έως το 1903, όταν και ο Άννινος εγκατέλειψε την δημοσιογραφία.
Συνεργάστηκε ακόμη, μεταξύ άλλων με τον Κωνσταντίνο Σκόκο στα ημερολόγια του, αλλά και με τις εφημερίδες Εστία και Le Figaro.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του γελοιογραφούσε για την εφημερίδα Αθήναι και το περιοδικό Παναθήναια. Σκόπευε να εκδώσει τις πλέον χαρακτηριστικές γελοιογραφίες του, αλλά απεβίωσε στις 8 Ιανουαρίου 1916 στην Αθήνα, μετά από μακρά νόσο. Εντέλει, το λεύκωμα αυτό εκδόθηκε, από τους κληρονόμους του και τον Θεόδωρο Βελλιανίτη το 1924.
Μέσα από τις γελοιογραφίες του σατίρισε τις γνωστότερες πολιτικές και μη προσωπικότητες της εποχής του. Απέδιδε το κωμικό στοιχείο με ευγένεια και κομψότητα, και δεν κατέφευγε σε περαιτέρω σχόλια. Απέφευγε τα περιττά στοιχεία στα σχέδια του, και στο τέλος κατέληξε να σχεδιάζει με μονοκοντυλιά.
wikipedia