Εορτάζοντες την 24ην του μηνός Σεπτεμβρίου

Η ΑΓΙΑ ΘΕΚΛΑ, η Ισαπόστολος
Ο ΟΣΙΟΣ ΚΟΠΡΙΣ
ΜΝΗΜΗ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ της Μυρτιδιώτισσας
Η ΑΓΙΑ ΠΕΡΣΗ (ή Περσίδα)
Ο ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ, ο Αγιορείτης
Αναλυτικά
Η ΑΓΙΑ ΘΕΚΛΑ, η Ισαπόστολος
Γεννήθηκε από ειδωλολατρική οικογένεια στο Ικόνιο. Μνηστεύθηκε με κάποιο νέο, το Θάμυρη, με τον όποιο έμελλε να συζευχθεί. Εν τω μεταξύ ήλθε στο Ικόνιο ο Απόστολος Παύλος και κήρυττε το λόγο του Θεού στο σπίτι ενός ευσεβή άνδρα, του Ονησιφόρου, μετέπειτα αποστόλου (+ 7 Σεπτεμβρίου). Η συνεχής προσέλευση στο θείο κήρυγμα προσείλκυσε την προσοχή της Θέκλας. Και κάποια νύκτα, μέσα στο ακροαζόμενο πλήθος ήταν και αυτή. Τα λόγια που άκουσε την τράβηξαν τόσο πολύ, ώστε την έκαναν να επανέλθει πολλές φορές να ακούσει τον Απ. Παύλο. Αυτό, όμως, όταν το έμαθαν η μητέρα της και ο μνηστήρας της, προκειμένου να την επαναφέρουν στην ειδωλολατρία συκοφάντησαν τον Απ. Παύλο, με αποτέλεσμα ο ηγεμών Καστίλλιος να τον φυλακίσει και στη συνέχεια να τον διώξει από την πόλη. Αλλά η Θέκλα είχε πάρει την απόφαση να δοθεί ολοκληρωτικά στη διακονία του Ευαγγελίου. Συγγενείς και πρώην φίλοι της την πολέμησαν ανελέητα. Αυτή όμως, είχε στη θύμησή της τα λόγια του διδασκάλου της Απ. Παύλου: “Θύρα μοι άνέωγε μεγάλη και ενεργής, και αντικείμενοι πολλοί”1. Μου ανοίχτηκε, δηλαδή, πόρτα μεγάλη, για καρποφόρα ιεραποστολική δράση. Και γι’ αυτό, λόγω του φθόνου που έχει ο σατανάς για κάθε καλό, πολλοί και τώρα παρουσιάζονται ενάντιοι και πολέμιοι. Τελικά η Θέκλα στην πορεία της ιεραποστολικής της δράσης πέρασε πολλά μαρτύρια, από τα όποια, όμως, με θαυματουργικό τρόπο βγήκε άθικτη. Πέθανε 90 χρονών σε κάποιο όρος της Σελεύκειας.
1. Α’ προς Κορινθίους, ιστ’ 9.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Του Παύλου συνέκδημος, ως καθαρά την ψυχήν, και πρώταθλος πέφηνας, εν γυναιξίν ευκλεώς, Χριστόν άγαπήσασα· σύ γαρ της ευσέβειας, πτερωθείσα τω πόθω, ήθλησας υπέρ φύσιν, Ίσαπόστελε Θέκλα διό σε ο Πανοικτίρμων νύμφην ήγάγετο.
Ο ΟΣΙΟΣ ΚΟΠΡΙΣ
Επονομάσθηκε έτσι, διότι η μητέρα του σε καιρό διωγμού και επιδρομής βαρβάρων, ενώ έτρεχε και αυτή να φύγει, την έπιασαν οι πόνοι του τοκετού στο δρόμο και γέννησε τον όσιο πάνω σε κοπριά! Ο όσιος Κόπρις ήταν σύγχρονος του αγίου Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου επί βασιλέως Λέοντος του μεγάλου. Διακρινόταν για την ευσέβεια του, την αγνότητά του και τη σωφροσύνη του. Επίσης ήταν τύπος μεγάλης προθυμίας και ταπεινοφροσύνης και ένιωθε μεγάλη ευχαρίστηση όταν πρόσφερε τις υπηρεσίες του σε μικρούς και μεγάλους. Και όταν κανείς του έλεγε ότι ταπεινοφρονεί, αυτός απαντούσε: “Πράγματι, πώς να μη ταπεινοφρονώ; ο τόπος που γεννήθηκα (δηλ. η κοπριά) δείχνει την αξία μου”. Έτσι έζησε και πέθανε, πιστός πάντοτε, ταπεινός υπηρέτης των συνανθρώπων του. Έτσι και ο Θεός τον ανύψωσε. Για την πίστη του, τη διακονία του, την ταπεινοφροσύνη του, δίκαια η ‘Εκκλησία τον κατάταξε στο χορό των Αγίων της.
ΜΝΗΜΗ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ της Μυρτιδιώτισσας
Το γεγονός έλαβε χώρα στον Ιερό Ναό των Μυρτιδίων στο νησί Κύθηρα, όταν θεράπευσε παράλυτο. Λεπτομέρειες για το γεγονός αυτό, καθώς και για τις παραδόσεις της ευρέσεως της αγίας εικόνας της Παναγίας της Μυρτιδιώτισας, βλέπε στον Συναξαριστή του Ματθαίου Λαγγή, αυτή τη μέρα, τόμος 9ος σελίδα 514, έκδοση 5η 1992.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως κρήνη ακένωτος, των παρά σοι αγαθών, Είκών σου ή πάνσεπτος, τοις Κυθηρίοις Αγνή, εδόθη κραυγάζουσι · χαίρε ή προστασία, πάντων των δεομένων χαίρε ή σωτηρία, των τιμώντων σε πόθω* χαίρε ή τω παραλύτω, την ίασιν βραβεύουσα.
Η ΑΓΙΑ ΠΕΡΣΗ (ή Περσίδα)
Ή μνήμη της αναφέρεται στον Συναξαριστή Delehaye κατά την 23η και 24η Σεπτεμβρίου και στον Παρισινό Κώδικα 3041 την 24η Σεπτεμβρίου με το δίστιχο: “Μικρόν θαλαττεύουσα Πέρσα, προς χρόνον, μέγαν προς όρμον ουρανού προσωρμήσω”.
Ο ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ, ο Αγιορείτης
Έγινε γνωστός πριν ακόμα αγιοποιηθεί από την Ορθόδοξη Εκκλησία με το βιογραφικό έργο “Ό γέροντας Σιλουανός του Άθω”, που το συνέγραψε με ωραίο τρόπο ο Ηγούμενος της Μονής Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ της Αγγλίας, Αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος, που έζησε κοντά στον Άγιο για πολύ καιρό στον Άθω. Σύμφωνα λοιπόν με τον Σωφρόνιο, ο Άγιος Σιλουανός ασκήθηκε στο Άγιον Όρος για 46 ολόκληρα χρόνια και συγκεκριμένα στη Μονή του Αγίου Παντελεήμονα. Γεννήθηκε το 1866 στο χωριό Σόβοκ της επαρχίας Λεμπεντιάσκ της Ρωσίας και το κοσμικό του όνομα ήταν Συμεών Ιβάνοβιτς Αντόνωφ. Στη Ρωσία έκανε το επάγγελμα του ξυλουργού. Στο Άγιο Όρος ήλθε το 1892 και αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στην άσκηση και την προσευχή. Το 1911 έγινε μεγαλόσχημος και στολίστηκε με πολλές άγιες αρετές και γέμισε όλος από θείο φως. Το 1905 βγήκε για λίγο από το Αγιον Όρος και επισκέφθηκε τα μοναστήρια της πατρίδας του. Απεβίωσε στις 24 Σεπτεμθρίου του 1938 και Η Ορθόδοξη Εκκλησία πρόσφατα τον αγιοποίησε.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Κανόνα πίστεως.
Χριστόν διδάσκαλον εν οδώ ταπεινώσεως προσευξάμενος έλαβες, μαρτυρούντος του Πνεύματος, εν ση καρδία την λύτρωσιν, δια τούτο ασκήσεως ανεδείχθης συ οδηγός, ως φωτός θείου έμπλεως. Όσιε πάτερ Σιλουανέ, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τάς ψυχάς ημών.