Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΝΑ ΜΑΣ ΓΙΝΕΙ ΜΑΘΗΜΑ.

Ανείπωτη τραγωδία στην Αττική. Πάνω από 80 οι νεκροί και πάνω από 180 οι τραυματίες ο μέχρις στιγμής απολογισμός! Από τις πιο όμορφες περιοχές του πλανήτη, στα χέρια ανίκανων πολιτικών έχει μετατραπεί σε παγίδα θανάτου από την έλλειψη υποδομών που θα προστάτευαν τους κατοίκους της από τη μανία της φύσης. Δεκάδες δις Ευρώ από τα ταμεία της ΕΕ σπαταλήθηκαν στις ανάγκες του πελατειακού κράτους και σε έργα βιτρίνας, αντί να δοθούν στην κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων, πυροσβεστικών δικτύων και πυροσβεστικού εξοπλισμού.
Όμως σε ένα άναρχο κράτος όπου οι πολίτες μπορούν με την συνενοχή των αρχών να χτίζουν ρέματα και να καταπατούν εύφλεκτες δασικές εκτάσεις χωρίς στοιχειώδεις υποδομές πυροσβεστικών δικτύων και αντιπυρικών λωρίδων η καταστροφή δεν αργεί να έλθει. Με δεκάδες νεκρούς από πλημύρες και πυρκαγιές οι οποίες, επί πλέον,  σε ένα φαύλο κύκλο αφανίζουν το περιβάλλον.
Με την οικονομική κρίση να επιδεινώνει τις συνέπειες από την έλλειψη σχεδιασμού, να μειώνει τις δυνατότητες ανάπτυξης υποδομών αλλά και δράσεων προστασίας των πολιτών όπως δασοκομικά μέτρα με κατάλληλες αραιώσεις, διάνοιξη αντιπυρικών λωρίδων, απομάκρυνση εύφλεκτων υπόροφων κατά μήκος των δρόμων, με συνεχείς περιπολίες αστυνόμευσης για την αποτροπή εμπρησμών, την έγκαιρη ανίχνευση εστιών πυρκαγιάς και την άμεση κατάσβεσή τους, είναι καιρός πολιτική ηγεσία και πολίτες αυτού   του τόπου να συνειδητοποιήσουμε την εγκληματική ανευθυνότητά μας απέναντι στο περιβάλλον αλλά και στις ανθρώπινες ζωές που χάνονται κάθε τόσο εξ αιτίας της…
Η καταστροφή που υπέστει το Μάτι ήταν προβλέψιμη! Τώρα που η πόλη κατάντησε κρανίου τόπος εύχομαι, όπως έγινε μετά την μεγάλη πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης τον Αύγουστο του 1917, το Μάτι να ρυμοτομηθεί εκ νέου και να αποκτήσει δρόμους ικανού πλάτους οι οποίοι να βγάζουν κατευθεία στη λεωφόρο Μαραθώνος από πάνω και στον αιγιαλό από κάτω. Να αποκτήσει η νέα πόλη πυροσβεστικό δίκτυο κι ελεγχόμενη μη εύφλεκτη βλάστηση. Να πάψει δλδ να είναι η παγίδα θανάτου, που η απαιδευσία, η έλλειψη αίσθησης κινδύνου πολιτικών ταγών και κατοίκων επέτρεψαν να καταντήσει.
Ελπίζω ακόμα, η καταστροφή που έγινε στο Μάτι να ενεργοποιήσει τα αντανακλαστικά της πολιτείας ούτως ώστε να γίνουν διορθωτικές παρεμβάσεις και σε  άλλες πόλεις, όπως π.χ. η Αγία Παρασκευή με την αδιέξοδη, πολλές φορές λαβυρινθοειδή ρυμοτόμησή της με το, ωστόσο,  υψηλό θερμικό φορτίο της βλαστησής της. Ή ακόμα και η Κηφισιά με την εξαιρετικά εύφλεκτη βλάστηση αλλά απουσία πυροσβεστικού δικτύου.  Αφού κι αυτές, σε κάποιες ακραίες καιρικές συνθήκες σαν κι αυτές που άρχισε ήδη να βιώνει ο πλανήτης, κινδυνεύουν να αφανιστούν όπως το Μάτι…

Δημήτρης Ματσικούδης