Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία

Η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (λατινικά: Sacrum Romanum Imperium) περιελάμβανε εδάφη της Κεντρικής Ευρώπης κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα υπό την εξουσία ενός Αυτοκράτορα, που είχε την ευλογία της Ρώμης. Η σύνθετη ονομασία αυτή προέκυψε, επειδή οι μεσαιωνικοί αυτοκράτορες ήθελαν να εμφανίζονται συνεχιστές της ένδοξης ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, σε αντίθεση με την Ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία η οποία είχε την έδρα της στην Κωνσταντινούπολη.

Θεωρούσαν ακόμα ότι η ουράνια βασιλεία σύμφωνα με την χριστιανική πίστη πρέπει να εφαρμόζεται και στην Γη, υπό την εποπτεία τους.
Αρχικά η έκταση περιελάμβανε και περιοχές της Ιταλίας (και τη Ρώμη), αλλά αργότερα περιορίστηκε στην κεντρική Ευρώπη. Η επίσημη ονομασία, που άλλαξε αρκετές φορές, από τα τέλη του 15ου αιώνα ήταν Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους (λατινικά Sacrum Romanum Imperium Nationis Germanicae, γερμανικά Heiliges Römisches Reich Deutscher Nation).
Η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δημιουργήθηκε όταν στέφθηκε αυτοκράτορας (Kaiser) το 962 ο Όθων Α΄ ο Μέγας, της δυναστεία των Οθώνων, δουκών της Σαξονίας. Ο τελευταίος αυτοκράτορας ήταν ο Φραγκίσκος ο Β΄, ο οποίος υποχρεώθηκε σε παραίτηση από τον Ναπολέοντα το 1806 κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων πολέμων.
Η εδαφική επικράτεια της αυτοκρατορίας ποίκιλλε καθ’ όλη την ιστορία της, αλλά στο απόγειό της ενσωμάτωνε περιοχές της σημερινής Γερμανίας, της Αυστρίας, της Ελβετίας, του Λίχτενσταϊν, του Λουξεμβούργου, της Δημοκρατίας της Τσεχίας (Βοημίας), της Σλοβενίας, του Βελγίου και της Ολλανδίας καθώς και μεγάλα τμήματα της σημερινής Πολωνίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας.
Σε όλο το διάστημα της ιστορίας της η αυτοκρατορία αποτελούνταν από εκατοντάδες μικρότερα βασίλεια, πριγκιπάτα, δουκάτα, κομητείες, Ελεύθερες Αυτοκρατορικές Πόλεις και άλλα κρατίδια, διαιρούμενα, επανενούμενα, συγχωνευόμενα και πάλι διασπαζόμενα.
Παρά το όνομά της, κατά το μεγαλύτερο διάστημα της ύπαρξής της η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δεν περιλάμβανε τη Ρώμη εντός των ορίων της.
[wikipedia]