Η βία και ο βιασμός  της

Κώστα Δημ. Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)
“Βία σημαίνει … ό, τι ο καθένας νομίζει.
το κομματικό πρόσημο -δεξιό ή αριστερό – το καθορίζει.
Βάσει αυτού αποκτά είτε αξία ή απαξία,
μετράει η προέλευση της και όχι καθ’ αυτή η βία”.
Θλιβερή, αξιοδάκρυτη νοοτροπία εξουσιαστών, ΜΜΕκτροπής καθώς και κομματοπροβατοποιημένων εξουσιαζόμενων.
Ουσιαστικά δεν υφίσταται στον τόπο μας βία, με την εννοιολογική σημασία, της λέξης. Κόμματα, ΜΜΕ κ. α την αποτιμούν /αξιολογούν κατά το δοκούν και συμφέρειν.
Εξειδικευμένοι ερμηνευτές  των διαφόρων παρατάξεων κοστολογούν – με ανιδιοτελή ιδεοληψία – την χρησιμότητα ή βλαβερότητά της.
Παραθεωρείται το εννοιολογικό φορτίο της λέξης , από άγνοια ή σκοπιμότητα. Παρατηρείται έμμονη τάση (περί διαστροφής πρόκειται ) για καθ’ έξιν βιασμό των εννοιών.
Ποιός αλήθεια νουνεχής άνθρωπος επικροτεί:
– Την βιαιότητα /βιαιοπραγία ως μέσω επιβολής απόψεων;
-Τον βιασμό -ακόμη και -της βίας (ως έννοιας);
Δυστυχώς όμως ενισχύεται και υποδαυλίζεται ύπουλα και συστηματικά, από πονηρούς κρατούντες, η διαφορετική αντιμετώπιση της ίδιας βίας (!).
Φθάσαμε στο σημείο να διαθέτουμε (Σ.Σ Ευνοούμενοι της τύχης;):
Βία με πρόσημο /προσδιορισμό – κομματικό ή επιθετικό –/προέλευση/ προδήλως προδιαγεγραμμένη πορεία και έκφανση.
Εργαλείο επιβολής παραταξιακών απόψεων και ιδεοληψιών.
Αρχεία -και αχρείαστη –βία εξυπηρέτησης σκοπιμοτήτων.
Είναι χαρακτηριστικά τα πρόσφατα, αχαρακτήριστα περιστατικά βιαιοτήτων /τραμπουκισμών σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα.
Κάκιστα, κατακριτέα, καταδικαστέα.
Επακολούθησαν τα χειρότερα: Οι αήθεις, εμπριστικές, διχαστικές δηλώσεις από κομματοπαράγοντες και ΜΜΕξάρτησης με απαράδεκτα πρωτοσέλιδα και αναρτήσεις.
Προφανής ο στόχος εκμετάλλευσης με την ρίψη λαδιού στη φωτιά των γεγονότων.
Το δράμα είναι πως δεν θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά. Αναμενόμενη αυτή η αντίδραση /αντιμετώπιση εξαιτίας του εγγενούς φθόνου και του διχασμού.
Επιπρόσθετα, λόγω και του εθνικού μας σπόρ (όπως το έχω αποκαλέσει) του χαβαλέ. Με τις τηλεοπτικές σχοινοτενείς συζητήσεις, τις περισπούδαστες αναλύσεις, έτσι για να περνά η ώρα με σχολιασμούς και κουβεντούλα.
Διόλου απίθανο να συγκροτηθούν και οργανωμένες ομάδες βίας, που θα εκτελούν, με το αζημίωτο “παραγγελίες” εξόντωσης πολιτικών αντιπάλων.
Ενδέχεται μεσοπρόθεσμα να ζητήσουν την κοινοβουλευτική τους εκπροσώπηση. Κάτι που ασφαλώς θα συμβάλλει- αισθητικά και ποιοτικά- στην εξύψωση του ήδη ευπρεπέστατου επιπέδου αλληλοεκτίμησης και διαλογισμού της Βουλής.
ΥΓ.Δεν αποκλείεται στις επερχόμενες εκλογές ο σοφός λαός (όπως περιπαιχτικά τον λένε) να (επαν)εκλέξει όσους, είναι εναντίον της βίας … των άλλων.
Άραγε πόσοι θα εκλεγούν, θα απομείνουν;
Ιδού ένας ενδιαφέρων τρόπος αιτιολογημένης απαλλαγής μας, από “ορκισμένους εχθρούς των βιαιοτήτων “Εθνογονείς”.